Mια προσοδοφόρα επιχείρηση
H παροχή βοήθειας προς τον αναπτυσσόμενο κόσμο αποτελεί μια τεράστια επιχείρηση με έναν εντυπωσιακό τζίρο. Το ζήτημα είναι κατά πόσον οι οργανώσεις που εμπλέκονται υπηρετούν τα συμφέροντα των φτωχών ή του εαυτού τους. Διαβάστε όλο το κείμενο εδώ
Πριν από δέκα χρόνια, αυτοκτόνησε στην Ιταλία ένας άνθρωπος που πίστευε στον διάλογο και την ειρήνη. Ήταν μισός Γερμανός και μισός Ιταλός, λίγο Εβραίος, λίγο χριστιανός και πολύ Ευρωπαίος. Τον έλεγαν Αλεξάντερ Λάνγκερ.
Επιτέλους, βρέθηκε ο υποκινητής του αντισημιτισμού στη Γαλλία, ίσως δε και σε όλη την Ευρώπη. Πρόκειται για τον κοινωνιολόγο και φιλόσοφο Εντγκάρ Μορέν, ο οποίος καταδικάστηκε σε συμβολικό πρόστιμο ύψους ενός ευρώ.
«Δεν κάναμε την επανάσταση για να έχουμε δημοκρατία. Στο ιρανικό σύστημα, η δημοκρατία και η ελευθερία είναι πέρα απ' αυτό που μπορούμε να φανταστούμε». Μαχμούντ Αχμαντινεζάντ.
Ίσως την προχθεσινή ομιλία του Τόνυ Μπλαιρ στο Ευρωκοινοβούλιο να την έγραψε ο Τίμοθυ Γκάρτον Ας. «Πάνω απ' όλα, αυτό που πρέπει να πει ο Βρετανός πρωθυπουργός είναι: διαβάστε τ' αυτιά μου», σημείωνε την περασμένη Πέμπτη ο ιστορικός στην «Γκάρντιαν». «Οι σάλπιγγες ηχούν, δεν τις ακούτε;» έλεγε λίγο αργότερα ο πρωθυπουργός στις Βρυξέλλες, δίνοντας την υπόσχεση ότι στη διάρκεια της εξάμηνης προεδρίας του θα ακούει.
Τα προβλήματα είναι γνωστά: το κόστος παραγωγής αυξάνεται, οι νέοι αναγνώστες απομακρύνονται, το Internet παρέχει μια εναλλακτική πηγή πληροφόρησης. Ποια είναι η ενδεδειγμένη αντίδραση;
Μετά την τρίτη πολιτική δολοφονία σε διάστημα τριών μηνών, ένα είναι το ερώτημα που βασανίζει τους Λιβανέζους: ποιος θα είναι ο επόμενος;
H Κίνα έχει 100 εκατομμύρια χρήστες του Internet. Από αυτούς, τα 5 εκατομμύρια χρησιμοποιούν μια καινούργια υπηρεσία της Microsoft. Μόνο που πρέπει να αποφεύγουν μερικές επικίνδυνες λέξεις.
«Αφέντη, ξαναγίνε τρελός, ας φύγουμε ξανά ταξίδι, η ζωή ήταν τόσο ωραία όταν ήσουν τρελός!» Με αυτή τη φράση, που λέει ο Σάντσο Πάντσα στον Δον Κιχώτη όταν ο Ιππότης της Ελεεινής Μορφής αποδέχεται τελικά τον πραγματικό κόσμο, τελειώνει το βιβλίο του Θερβάντες. Και απ' αυτή τη φράση πιάνεται ο Χούλιο Φερνάντες για να εφαρμόσει το σχέδιό του: να βγάλει τον Δον Κιχώτη από τη ναφθαλίνη, να τον ξεσκονίσει και να τον φέρει κοντά στα παιδιά.
Το κλίμα στη συνεδρίαση της 16ης Ιουνίου του 2025 ήταν βαρύ: η Κίνα, πρώτη οικονομική δύναμη στον κόσμο, είχε αποφασίσει να απαγορεύσει την εισαγωγή περισσότερων νανο-εξαρτημάτων για τα ευρωπαϊκά εμφυτεύματα τροποποιημένων ανθρώπινων γονιδίων.
Διάβασε, ταξίδεψε, μίλησε, έγραψε, κι ύστερα από πολλά χρόνια δουλειάς έφτασε σε ένα αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα: ένας κακός άνθρωπος δεν μπορεί να γίνει καλός ρεπόρτερ. Διαβάστε όλο το κείμενο
Πολλά φαντάσματα θα πλανώνται αύριο πάνω από τη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών: βρετανικές εκπτώσεις, ανεργία, κενό ηγεσίας, κοινή αγροτική πολιτική. Τουλάχιστον απαλλαγήκαμε από τον μύθο του Πολωνού υδραυλικού.
H συνεργασία του Μαχμούντ Αμπάς με τη Χαμάς είναι δικαιολογημένη και επιβεβλημένη. Αρκεί να μην έχει ως προϋπόθεση την επιστροφή των εκτελέσεων
Εξήντα οκτώ εκατομμύρια Ιρανοί εκλέγουν την ερχόμενη Παρασκευή τον νέο τους πρόεδρο. Αλλά το αποτέλεσμα δεν έχει μεγάλο ενδιαφέρον: η επανάσταση συντελείται υπογείως.
Την τελευταία φορά, φτηνά τη γλιτώσαμε. Οι θερμοκρασίες όμως ανεβαίνουν, οι δημοτικές εκλογές πλησιάζουν και το πρόβλημα των σκουπιδιών παραμένει άλυτο. Πώς θα τη βγάλουμε στην επόμενη κρίση;
Το μέγεθος ποικίλλει, ξεκινάει από τα 0,25 καράτια και φτάνει στο 1 καράτι. Ανάλογη είναι και η διακύμανση της τιμής: από 3.000 ώς 7.000 ευρώ. Αυτό που δεν μπορεί να εγγυηθεί ο Ρενέ Αντρέε στους πελάτες του είναι το χρώμα.
H Μπράντι Σταρ δεν έχει συναντηθεί ακόμη με τους γονείς της. Μίλησε όμως μαζί τους στο τηλέφωνο. Είπε στη μητέρα της ότι την αγαπάει πάντα. Τα υπόλοιπα θα έλθουν σιγά-σιγά.
Οι κορυφαίοι επιστήμονες των οκτώ πιο ανεπτυγμένων χωρών του κόσμου το λένε καθαρά: «Τα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία για την αλλαγή του κλίματος καθιστούν επιτακτική και επείγουσα τη λήψη μέτρων που θα αποτρέπουν τις επικίνδυνες επιπτώσεις του ανθρώπου στο περιβάλλον».
Θετικά ή αρνητικά, με ενθουσιασμό ή με φόβο, οι Ευρωπαίοι μιλούν και θα εξακολουθήσουν να μιλούν για την Ευρώπη. Έχουν όμως ένα αναμφισβήτητο προνόμιο: ότι, αν χρειαστεί, αν όλα καταρρεύσουν, μπορούν να ζήσουν και χωρίς αυτή. Έτσι τουλάχιστον νομίζουν.
Αυτή την ιδέα, μονάχα Αμερικανοί υπερσυντηρητικοί θα μπορούσαν να την έχουν. Αυτό το θράσος μονάχα στην ξεσαλωμένη Αμερική του Μπους θα μπορούσε να έλθει στην επιφάνεια.
Στην αίθουσα της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας την περασμένη Τετάρτη δεν έπεφτε ούτε καρφίτσα. Δύο ώρες κράτησε η συνέντευξη και δεν ακούστηκε ούτε ένα κινητό. Είναι λογικό: μιλούσε ένας γίγαντας.
Στο βιβλίο του «Flatland» (Επίπεδη Γη), που γράφτηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, ο Έντουιν Άμποτ περιγράφει μια κοινωνία που μπορεί να συλλάβει μόνο δύο διαστάσεις. Οι κάτοικοί της δεν αντιλαμβάνονταν την τρίτη διάσταση, παρόλο που η διάσταση αυτή υπήρχε.
Την άνοιξη του 2005 - θα διαβάσουν οι μαθητές του μέλλοντος - δολοφονήθηκε η πολιτική Ευρώπη. Οι δολοφόνοι επικαλέστηκαν βασικά δύο λόγους: ότι το θύμα ήταν πολύ συντηρητικό και ότι ήταν πολύ φιλελεύθερο.
Έχουμε επικαλεστεί κι άλλες φορές αυτόν τον καταπληκτικό στίχο του Γκανά: «Με τα παιδάκια μας στον ώμο, για να μας δείχνουνε τον δρόμο». Βλέποντας πώς σκέπτονται και με τι παίζουν τα παιδιά, γινόμαστε κι εμείς σοφότεροι.
Έχετε τρία λεπτά για να σκεφτείτε μια ερώτηση: αν μπορούσατε να δώσετε στο παιδί σας ένα ασφαλές φάρμακο που θα βελτίωνε την ικανότητά του να μάθει πιάνο, θα το κάνατε;