Aνάγκη και υπόσχεση
Θετικά ή αρνητικά, με ενθουσιασμό ή με φόβο, οι Ευρωπαίοι μιλούν και θα εξακολουθήσουν να μιλούν για την Ευρώπη. Έχουν όμως ένα αναμφισβήτητο προνόμιο: ότι, αν χρειαστεί, αν όλα καταρρεύσουν, μπορούν να ζήσουν και χωρίς αυτή. Έτσι τουλάχιστον νομίζουν.
Διαβάστε όλο το κείμενο εδώ
11 Comments:
Ναι συμφωνώ με όσα λες...αλλά φταίνε οι μεγαλοαρχιτέκτονες της Ευρώπης.Κάθε χώρα της Ευρώπης έχει κάνει αγώνες για την ελευθερία της και πολύ δύσκολα θα εμπιστευτούν μια εξουσία που δεν επέλεξαν.Οι νέες χώρες που θα μπουν στη ευρωπαική ένωση ήταν το τελικό χτύπημα.Γαλλια,Αγγλία,Γερμανία-δεν αντέχουν άλλους μετανάστες.Αυτή είναι η πραγματικότητα που ζουν καθημερινά-τώρα εάν αυτό είναι δίκαιο και σωστό και ωραίο-όχι δεν είναι....
Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι η εικόνα μιας Ευρώπης όπου συμβιώνουν και αντιμετωπίζονται ισότιμα άνθρωποι με διαφορετικές ρίζες, φυλές και θρησκείες, ξεθωριάζει, όσο κι αν το «παλεύουν» διαφορετικές, αλλά στην ουσία τους όμοιες, στενοκέφαλες, ξενοφοβικές δυνάμεις. Από διαίσθηση και μόνο, με βρίσκουν σύμφωνο τα όσα λέει ο Γκαστίν στο γράμμα του απ' το Παρίσι που δημοσιεύει ο Γκασμέντ στο blog του. Το «όχι» δεν έγινε τελικά ο νέος Μάης ( '68). Σκεπτικισμός επικρατεί, για τις συνέπειες που θ' ακολουθήσουν, ανάμεσα στους ευρωπαϊστές του «όχι», γιατί υπάρχουν και τέτοιοι και μάλιστα πολλοί.
Η Ευρώπη ίσως θα κλεισθεί, για λίγο όμως, στον εαυτό της. Ο Λεπέν εν τούτοις δε θα θριαμβεύσει . Ούτε ο καινούργιος φιλαράκος του ο αριστερος ηγέτης της L.C.R., που ανερυθρίαστα ισχυρίσθηκε ότι «ο μεγάλος εχθρός είναι ο Πολωνός υδραυλικός». Θαυμάζουμε τον... επαναστατικό του «διεθνισμό», αλλά η Ευρώπη δεν θ' αυτοκτονήσει. Αυτά πιστεύω, αγαπητοί φίλοι, κι ας με πείτε υπεραισιόδοξο.
Pantos, o kyrios Triantis ontos sas edose kai simera to Poulitzer. Kala pate kyrie Mitse. Kala pate...
Ο Νίκος και ο Πάσχος τι να κάνουν άραγε;
Βασίλης-> Ούτε ο καινούργιος φιλαράκος του ο αριστερος ηγέτης της L.C.R., που ανερυθρίαστα ισχυρίσθηκε ότι «ο μεγάλος εχθρός είναι ο Πολωνός υδραυλικός».
Ο συνδικαλισμός του κώλου δεν αρμόζει στο επίπεδο των "διαστάσεων". Εχει πει άλλα ο Besancenot - αυτό δεν το έχει πει.
Αγαπητέ Μιχάλη, καταρχήν ευχαριστώ για τον καλό σου λόγο χτες.
Εχω την εντύπωση οτι η δουλειά σου ως μετα-ανάλυση των διεθνών είναι πολύ εύκολη και ταυτόχρονα πολύ δύσκολη. Δύσκολη γιατί συνήθως προσπελαύνεις τα διεθνή, ιδιαίτερα τα ευρωπαϊκά, πράγματα, μέσα από τη μεταφορά ήδη δημοσιευμένων παρεμβάσεων και αναλύσεων - οπότε μοιραία τα σχόλιά σου κουβαλούν την απόσταση που έχει ήδη το υλικό σου από την πραγματικότητα.
Εύκολη γιατί ο,τι και να επιλέξεις από τη διεθνή δημοσιότητα (χάρις και στη διακριτική σου ευχέρεια) είναι χρησιμότατο για το ελληνικό κοινό. Ανοίγω μια μεγάλη παρένθεση εδώ: έχει μεγάλη βαρύτητα η στήλη σου. Στο καλάθι του εφημεριδομανούς νέου που ήμουν κάποτε, θα έβρισκες τα "Νέα" μόνο για τα διεθνή (το Γαλανόπουλο και εσάς που πήρατε άξια τη σκυτάλη) και τα αθλητικά, το Ριζοσπάστη για τα εργατικά και τα διεθνή, την Ελευθεροτυπία για την ώρα του φραπέ και το Εξπρές για οικονομική ενημέρωση. Πιστεύω οτι και τώρα οι πιό αξιόλογοι αναγνώστες σου είναι μαθητές και φοιτητές σημαντικοί για το αύριο της χώρας. Κλείνει η παρένθεση.
Φοβάμαι λοιπόν οτι η εξομολόγηση του Ιρανού που μεταφέρεις, δεν απηχεί ούτε την πραγματικότητα ούτε το κλίμα της γηραιάς Ευρώπης τώρα. Οι λαοί στις χώρες αυτές, δεν μπορούν να διανοηθούν το μέλλον παρά μόνο ως ευρωπαϊκό. Και εξίσου δεν ανέχονται την Ευρώπη αυτή. Ο πολύς Χάμπερμας δείχνει να το ενστερνίζεται αυτό στο κέίμενο που δημοσιεύτηκε (χτες στη FAZ; - και) σήμερα στη Λιμπέ. Βέβαια έχει τη δυσκοίλια ιδέα να καλέσει το δίδυμο Σρέντερ/Φίσερ να διαμορφώσει ένα ευρωπαϊκής πνοής πολιτικό πρόγραμμα για την "κοινωνική οικονομία της αγοράς" ή την αγοραία κοινωνία της οικονομίας ή κάπως έτσι. Τι άλλο θ'ακούσουμε ακόμα...φαίνεται οτι οι ιερεμιάδες του Μυντεφέριγκ ενάντια στον καπιταλισμό δεν πιάνουν.
Επειδή δεν έχω χρόνο για να γράψω περισσότερα, να κλείσω με την παρατήρηση οτι οι κυρίαρχοι κύκλοι της Ευρώπης, αυτοί που μαγείρεψαν το Μάαστριχτ (που πέρασαν), τη Λισσαβώνα (που επέβαλλαν), τη Νίκαια και τώρα το Ευρωσύνταγμα (με τις γνωστές συνέπειες), δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για την επιβίωση υπερεθνικών ταυτοτήτων: δες τι έκαναν όταν καιγόταν η γιουγκοσλαβική ταυτότητα!
Λυπάμαι, Μαύρο Πρόβατο, αλλά ο Βασίλης έχει δίκιο: η έκφραση για τον πολωνό υδραυλικό ανήκει στον χαμογελαστό, αλλά τόσο είρωνα και τόσο αλαζόνα, Ολιβιέ Μπεζανσνό.
Στα υπόλοιπα που γράφεις, τα πιο προσωπικά, αλλού συμφωνώ κι αλλού ελπίζω να έχεις δίκιο. Θεωρώ τον Φίσερ, όπως και τον Κον-Μπεντίτ, μεγάλες προσωπικότητες. Ο πρώτος προσπάθησε με όλα τα μέσα να αποτρέψει τον πόλεμο του Ιράκ, ο δεύτερος προσπάθησε με όλα τα μέσα να αποτρέψει τον πόλεμο της Ευρώπης. Και οι δύο απέτυχαν. Αλλά αυτό τους πεισμώνει ακόμη περισσότερο.
"Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς την Ευρώπη": βρήκα την κραυγή του ιρανού συγγραφέα συγκλονιστική. Την ώρα που εμείς τσακωνόμαστε και μιζεριάζουμε, εκείνος τοποθετεί τη συζήτηση σε άλλη βάση.
Κάνεις λάθος, Αστραδενή, όταν λες ότι η Γαλλία, η Αγγλία, η Γερμανία δεν αντέχουν άλλους μετανάστες. Το αντίθετο: χρειάζονται κι άλλους μετανάστες, αφενός για να λύσουν το συνταξιοδοτικό τους πρόβλημα, αφετέρου για να πλουτίζουν τους ορίζοντές τους. Με μέτρο, βέβαια, για το καλό τόσο των ίδιων όσο και των μεταναστών.
Σχετικός με τη συζήτηση σημερινός λόγος του Κον- Μπεντιτ στο Στρασβούργο:
Appel au Conseil européen d'ouvrir les débats
"Aujourd'hui, tout le monde a envie d'exprimer quelques vérités. Nous, les Verts, avions proposé un référendum européen le même jour dans les 25 pays de l'Union mais le Parlement et le Conseil ont refusé par lâcheté nationale.
Concernant les perspectives financières, les gouvernements de l'Union n'ont toujours pas compris que pour agir il faut donner à l'Union les moyens de le faire. Ce compromis ne donne pas les moyens d'agir, soit nous avons un budget suffisant soit nous ne pourrons rien promettre aux citoyens européens.
Soyons clairs, en France et au Pays-Bas, nous avons perdu mais nos défaites d'aujourd'hui pourront devenir nos victoires si nous nous montrons à la hauteur.
Nous voulons une convention qui comprenne le Comité des Affaires Sociales, le Comité des Régions, le Parlement, le Conseil, la Commission, les Parlements nationaux et la société civile afin de remettre en cause les politiques sociales et économiques de l'UE . Il faut ouvrir la boîte noire du Conseil . Ouvrez les débats, les Européens en ont assez des informations cachées derrière des portes fermées. Nous voulons savoir quels sont les problèmes qu'affronte le Conseil. Nous voulons des débats publics et transparents.
Nous admettons que cette crise constitue une chance. Oui à l'OMC mais il est important d'y intégrer les critères du BIT afin de faire respecter le droit démocratique à l'échelle mondiale et si la Chine n'est pas prête à respecter ces règles, alors l'OMC doit se passer de la Chine.
Oui, nous avons perdu le référendum en France, mais je ne veux plus perdre et ne veux plus mentir notamment sur les questions de budget européen. Il faut dire aux européens que l'Europe est plus importante que les propositions mesquines que font les Etats membres".
Πίστεψέ με, Μιχάλη, οτι θα είχε διεθνή αξία μια παράθεση της πρώτης αναφοράς στον "Πολωνό υδραυλικό": ψάχνω εδώ και ώρα στο ίντερνετ να βρω πού και τι ανέφερε ο (είρων; λαπάς παραβρασμένος είναι) Besancenot γι'αυτόν.
Φυσικά δεν έχασα την ώρα μου με βλακείες, ψάχνοντας να βρω πού είπε οτι "ο μεγάλος εχθρός είναι ο Πολωνός υδραυλικός".
Απλώς έψαξα να βρω
1) ποιός ανέφερε πρώτος την έκφραση, και
2) αν την ανέφερε ο Besancenot, τι είπε.
Στο 2) απέτυχα να συνατήσω ο,τιδήποτε σε εισαγωγικά, και ο,τιδήποτε εκτός πλάγιας αναφοράς σε άρθρό εφημερίδας ή μπλόγκ.
Για το 1) νομίζω οτι έχω την απάντηση, που είναι η παρακάτω:
Le Figaro, 20-3. Συνέντευξη de Villiers.
LE FIGARO. – José Manuel Barroso vient d'affirmer que la Commission européenne n'entendait pas revenir sur «le principe du pays d'origine» dans le réexamen de la directive Bolkestein. Qu'en pensez-vous ?
Philippe de VILLIERS. – La déclaration de M. Barroso renvoie aux mensonges des tenants du oui qui nous expliquent depuis quinze jours que la directive est retirée. J'ai d'ailleurs entendu de mes oreilles le successeur de Bolkestein, le commissaire Mac Creevy, le 9 mars, au Parlement européen, déclarer solennellement qu'il n'était absolument pas question de retirer cette directive. On voit bien que le Parlement français est totalement impuissant. Il n'a que le pouvoir de protester, car le vrai pouvoir est à Bruxelles. Cette affaire est très grave, car la directive Bolkestein permet à un plombier polonais ou à un architecte estonien de proposer ses services en France, au salaire et avec les règles de protection sociale de leur pays d'origine. Sur les 11 millions de personnes actives dans les services, un million d'emplois sont menacés par cette directive. Il s'agit d'un démantèlement de notre modèle économique et social.
Αν έχεις μια δημοσιογραφική απάντηση στα ερωτήματά μου, σε καλώ να τη βάλεις για να πάψει το εφέ του χαλασμένου τηλέφωνου και να συζητήσουμε λίγο σοβαρότερα.
Οσο για το rote Danni, μόνο ένα θετικό αναγνωρίζω: οτι έχει ανακτήσει την ψυχραιμία του.
Πρόσφατα διάβασα κάπου ότι η φράση για τον "πολωνό υδραυλικό" ανήκει στον Β. Πού; Δεν το θυμάμαι. Οταν το βρω, θα σου το πω. Και μη μιλάς έτσι για τον Ντάνυ.
Εγώ, που για το χατήρι σου έκανα το verrottet, rote ;
Η λιμπέ βάζει τέρμα σ'αυτή τη συζήτηση. Ακούτε, φίλοι, το "μαύρο πρόβατο"!
http://www.liberation.fr/page.php?Article=303261
Δημοσίευση σχολίου
<< Home