Θα διαβάσουμε τ' αυτιά του
Ίσως την προχθεσινή ομιλία του Τόνυ Μπλαιρ στο Ευρωκοινοβούλιο να την έγραψε ο Τίμοθυ Γκάρτον Ας. «Πάνω απ' όλα, αυτό που πρέπει να πει ο Βρετανός πρωθυπουργός είναι: διαβάστε τ' αυτιά μου», σημείωνε την περασμένη Πέμπτη ο ιστορικός στην «Γκάρντιαν». «Οι σάλπιγγες ηχούν, δεν τις ακούτε;» έλεγε λίγο αργότερα ο πρωθυπουργός στις Βρυξέλλες, δίνοντας την υπόσχεση ότι στη διάρκεια της εξάμηνης προεδρίας του θα ακούει. Διαβάστε όλο το κείμενο εδώ
posted by Μιχάλης Μητσός @ 11:46 π.μ.
14 comments
14 Comments:
Τίμοθυ Γκάρτον Ας: να ένας πραγματικά σπουδαίος δημοσιογράφος (υστερόγραφο σε προηγούμενη συζήτηση).
Ηταν και δική μου απορία, αγαπητέ Μιχάλη, τι πρόβλημα μπορεί να έχεις με τον Μπλαίρ.
Εξακολουθεί η απορία μου για το βαθμό διαφοράς του Γαλλογερμανικού "μοντέλου" σε σχέση με αυτό της Αγγλίας-Ολλανδίας, ή των σκανδιναβικών χωρών.
Ο Μπλαίρ μείωσε τη στατιστική ανεργία δημιουργώντας εκατοντάδες χιλιάδες δουλειές (πάνω από τις μισές θέσεις εργασίας που άνοιξαν τα τελευταία χρόνια)... στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Λεπτομέρεια: οι δουλειές αυτές είναι χαμηλής ειδίκευσης και επισφαλών όρων (για να χρησιμοποιήσω την επιτυχημένη απόδοση του précaire). Είναι αυτοί που σπρώχνουν τον κόσμο στα βαγόνια του μετρό, τις ώρες αυξημένης κίνησης. Είναι αυτοί που πλένουν σκάλες στα υπουργεία. (Μήπως σας θυμίζουν οι δουλειές αυτές τους κλητήρες-ρουσφέτια στην Ελλάδα του εβδομήντα; Μήπως ο Μητσοτάκης ήταν τριάντα χρόνια μπροστά από τον Μπλαίρ;)
Το "θαύμα" συμπληρώνεται με ερασιτέχνες ταξιτζήδες-συνταξιούχους που αξιοποιούν το ΙΧ τους, σιδερώστρες στο σπίτι κτλ κτλ.
Τέλος, εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι μακράς διαρκείας δεν καταγράφονται πλέον στις στατιστικές, ως "ανίκανοι για εργασία".
Στη Γαλλία τώρα, ο Ραφαρέν σταμάτησε τη χρηματοδότηση κάπου 200000 τέτοιων θέσεων εργασίας, κυρίως για νέους, που είχε δημιουργήσει η κυβέρνηση της gauche plurielle. Η νέα κυβέρνηση σκέφτεται σοβαρά να τις επαναθεσμοθετήσει.
Ο Βιλπέν ετοιμάζεται επίσης να κυκλοφορήσει μια νέα εφεύρεση, το τσεκ απασχόλησης, αντικείμενο - με την έννοια που δίνουν οι κομπιουτεράδες στον όρο, γιατί θα είναι ταυτόχρονα συμβόλαιο και πληρωμή. Ετσι θα είναι πολύ εύκολο να "νοικιάσεις" μια μπέμπι σίτερ, ή κάποιον να σου σιδερώσει τα πουκάμισα, στο άψε σβήσε, χωρίς διαδικασίες.
Ολα αυτά επιβεβαιώνουν νομίζω τις εμπειρικές παρατηρήσεις που μπορεί να κάνει ο καθένας: η μεγάλη μάζα των ανθρώπων ζει λιγουλάκι καλύτερα στη Γερμανία (λόγω φτήνειας) και στο Βέλγιο, λιγουλάκι χειρότερα στη Γαλλία, και ακόμα κατά κάτι χειρότερα στη Βρετανία. Οπως και νάχει οι διαφορές είναι ελάχιστες. Σαν τις διαφορές στα βασικά εθνικά "κοινωνικά μοντέλα" του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, που μετά την πτώση του σοσιαλισμού - με ή χωρίς εισαγωγικά - διαπνέεται από ένα πρόγραμμα: την άγρια επίθεση του κεφάλαιου. Θέλετε να το πούμε μετα-θατσερισμό; Κάτι τέτοιο είναι.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Μερσί. Πάω στο μάθημα οδήγησης τώρα...γιατί ποτέ δεν ξέρεις... μάθε τέχνη κι άστηνε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Εχουν προτεραιότητα, τόμαθα. Δεν πειράζει. "Θα σας περιμένω αδιάφορος..." που έλεγε κι ο συνάδελφος του αείμνηστου Αναγνωστάκη.
Mαύρο πρόβατο: Διαβάζουμε στην Ελλάδα αγγελίες στις εφημερίδες γιά εργασία γιατρών και νοσηλευτών στην Αγγλία, απο τα blogs που διαβάζω διπιστώνεται οτι πολλά παιδιά έχουν επιλέξει την Αγγλία για να κάνουν επαγγελματικη σταδιοδρομία και απο ότι καταλαβαίνω αν δεν βρεθεί κάτι καλύτερο δεν πρόκειται κανένας να φύγει.
Καμμια μητέρα δεν μένει άνεργη εκεί. Εστω και για λιγες ώρες θα έχει απασχόληση. Τα επιδόματα ανεργίας είναι τέτοια που ακόμη και διακοπές μοπρούν να κάνουν
Μήπως αποτελούν μια ένδειξη ότι κατι γίνεται σε αυτή τη χώρα (και μάλιστα μετά τη θατσερική λαίλαπα) ανεξάρτητα αν διαφωνεί κάποπιος με την εξωτερικη της πολιτική.
Ο κ. Μητσός έχει δίκηο και το άρθρο του είναι πολυ προσεγμένο.
Δεν μπορεί όμως να συγκριθεί η Αγγλία με την Ελλάδα που είναι μια μικρή χώρα. Θα μπορούσε όμως κάτι να κάνουν και στη χώρα μας ιδιαίτερα γιά τα νεα παιδιά και τους νέους πτυχιούχους.
Ο Μπλερ είπε αυτά που έπρεπε να πει,
1. δεν είναι δυνατόν το 40% του ευρωπαικού προυπολογισμού να πηγαίνει στο 5% του πληθυσμού,
2. επίσης αναρωτήθηκε που μας έφερε η πολιτική της Γαλλίας, μήπως στα 20 εκατομμύρια ανέργων;
Δυο αληθειες που μονο ένας μεγάλος πολιτικός θα μπορούσε να πει. Μην ξεχνάμε οτι η Μεγάλη Βρεττανία εχει μικρό ποσοστό ανεργίας και ταυτοχρόνως δεχεται ξένους για δουλεία σε όλους τους τομείς και απ' όλο τον κόσμο.
Αν αυτό δεν είναι πετυχημένο (οχι τέλειο) σύστημα τότε ποιό είναι;
Φυσικά εκεί είχε προηγηθεί η θατσερική επανάσταση.
Κάποτε κάποιος ιταλός δημοσιογράφος ρωτησε τον τότε Πρωθυπουργό της Ιταλίας, αριστερό και πρώην κομμουνιστή Ντ'Αλεμα ποιά είναι η γνώμη του για την πολιτκη Μπλαιρ αυτος απάντησε οτι "είναι πολύ εύκολο για τον Βλαιρ να κάνει την πολιτίκή που κάνει" αφού είχε προηγηθεί η "βρωμική" δουλεια της Θατσερ προσθέτοντας το "εγώ πρέπει να τα κανώ και τα δύο"μια ακόμη αλήθεια που οι περισσότεροι κάνουν πως δεν βλέπουν.
Αγαπητέ Τάσο, βρίσκω σωστές τις διαπιστώσεις σου, που εξάλλου δεν αντιτίθενται σε όσα έγραψα - αλλά όλα αυτά συνεπάγονται βιοτικό επίπεδο (λίγο) κατώτερο από τις "καταρρέουσες" Γαλλία και Γερμανία!
Αν πάντως θέτεις το ερώτημα από πού να εμπνευστούμε για μια πολιτική που να βελτιώνει την κατάσταση στην Ελλάδα, ερώτημα κατά τη γνώμη μου όχι πολύ καλά τοποθετημένο, μπορεί κανείς να σου απαντήσει: γιατί όχι από τη Δανία, ή τη Φιλλανδία; Μικρές χώρες είναι (πληθυσμιακά), χωρίς σπουδαίες πλουτοπαραγωγικές πηγές, και με ανώτερη ποιότητα ζωής από το μέσο όρο των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών.
Για τη στήλη (όχι μόνο το σημερινό κείμενο) να μην τα ξαναλέμε. Δεν είναι εύκολο να βρεις στον "καθιερωμένο" ελληνικό Τύπο κάτι παρόμοιο, που ν'ανοίγει τον προβληματισμό και να μας βγάζει από το αυτιστικό μας καβούκι...
Τι δεν είπε ο Μπλαίρ: οτι η ΚΑΠ είναι η μόνη πολιτική για την οποία δίνεται μόνο ευρωπαϊκό και όχι εθνικό χρήμα. Αλλά από την άλλη, δεν προτείνει να κάνουμε το ίδιο πχ με την έρευνα!!
Πρόκειται για καθαρή δημαγωγία, ή κάνω λάθος;
Τι δεν είπε ο Γιώργος : οτι το 20% των αγροτών καρπώνεται το 80% του προϋπολογισμού της ΚΑΠ. Τα πράγματα λοιπόν είναι ακόμη χειρότερα, και το ερώτημα σωστότατο: ποιοί επωφελούνται από τις πολιτικές της ΕΕ;
Το σύστημα στην Αγγλία είναι πολύ πετυχημένο, ιδιαίτερα μετά τη θατσερική λαίλαπα. Θέτω λοιπόν το ίδιο ερώτημα : ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ;;;
nai kaizer agori mou oloi autoi pou pane gia douleia sthn Agglia kai den menoun stous patrikous tous koinwnikous paradeisous mazoxes einai...
ti tha eleges na pame Kouba;
ena shstyma poy den apokliei kanenan...apo thn mizeria.
Kaizer olo gia dikaiwmata milate gia kathikonta omws kanenas
ok as dextw thn monimothta poios tha mou eggyhthei oti tha paw se dhmosio grafeio kai den tha me bgalei apo ta rouxa mou o kathe asxetos? as mhlisoume kai ligo gia ta kathikonta twn ergazomenwn.
Η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων καθιερώθηκε για να μη διώκονται γία τις ιδέες τους σε κάθε πολιτικη αλλαγή.
Η δημόσια διοίκηση πράγματι δεν λειτουργεί αποτελεσματικά άλλα όχι γιατί φταίνε οιυπάλληλοι αλλά γιατί έχει μετατραπεί από οικονομικό εργαλείο σε εργαλείο εξυπηρέτησης και ρουσφετολογίας των εκάστοτε κυβερνόντων και οι οποίοι για να ικανοποιούν αυτούς τους σκοπούς δεν θέλουν να την εξυγειάνουν
Η τοποθέτηση του Τάσου νομίζω πως ήταν καθοριστική. Είπε τα πράγματα με τ' όνομά τους.
Σέβομαι απολύτως τη γνώμη εκείνων που μιλούν από προσωπική εμπειρία. Κάποιος που ζει στη Γαλλία ή στην Αγγλία γνωρίζει καλύτερα την πραγματικότητα από εμένα που διαβάζω "αναλύσεις".
Θέλω να πω, παρά ταύτα, ότι η σύγκριση μερικών μοντέλων που έβλεπα τις προάλλες στον ξένο Τύπο (και δημοσιεύσαμε στα ΝΕΑ πριν από δύο Σάββατα) δείχνει ότι η κατάσταση στην Αγγλία δεν είναι τόσο τραγική. Η μερική (και άρα επισφαλής) απασχόληση είναι σαφώς μεγαλύτερη στην Αγγλία σε σχέση με τη Γαλλία, το ποσοστό όμως εκείνων που είναι δυσαρεστημένοι από αυτή την απασχόληση πέφτει στην Αγγλία και αυξάνεται στη Γαλλία.
Επιπλέον, στην Αγγλία αυξάνεται το κόστος της εργασίας, πλησιάζοντας σιγά-σιγά εκείνο της Γαλλίας.
Ολοι οι γάλλοι αναλυτές συμφωνούν ότι το δικό τους μοντέλο δεν "περπατάει" πια (λένε χαρακτηριστικά πως άμα είσαι "μέσα" είσαι καλά, αλλά άμα είσαι "έξω" τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα) και "φλερτάρουν" με το σκανδιναβικό, ιδιαίτερα δε το δανικό. Ο όρος των ημερών είναι flecurite ή κάπως έτσι (από το flexibilite και το securite), το Μαύρο Πρόβατο τα ξέρει πολύ καλά όλα αυτά.
Η συζήτηση είναι συναρπαστική, και για τα καλά σας λόγια σας ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home