Τετάρτη, Μαΐου 23, 2007

Εκπαίδευση και αυταρχισμός



Επιτέλους! Την ώρα που η Ιταλία και οι Ηνωμένες Πολιτείες τιμούν τα 100 χρόνια από την ίδρυση του πρώτου σχολείου από κάποια Μαρία Μοντεσόρι, ο νέος υπουργός Παιδείας της Γαλλίας καταπιάνεται με τα πραγματικά προβλήματα της παιδείας.

Να σηκώνονται όρθιοι οι μαθητές όταν μπαίνει στην αίθουσα ο δάσκαλος ή η δασκάλα. Να γνωρίζουν απ΄ έξω τη Μασσαλιώτιδα. Να μιλούν πάντα στον πληθυντικό στους δασκάλους τους, ώστε να τους μιλούν κι εκείνοι με τον ίδιο τρόπο. Αυτές είναι μερικές από τις προτάσεις που εξετάζει ο Γάλλος υπουργός Παιδείας Ξαβιέ Νταρκό στο πλαίσιο της εκστρατείας του πολιτικού του προϊσταμένου να σβήσει οριστικά την κληρονομιά του ΄68 και να μεταμορφώσει το γαλλικό σχολείο. Είναι άγνωστο αν ο υπουργός θα επαναφέρει και τις προτάσεις που είχε διατυπώσει στη διάρκεια της πρώτης θητείας του, επί πρωθυπουργίας Ραφαρέν, όπως η εγκατάσταση συσκευών για την παρακολούθηση των μαθημάτων και ο ηλεκτρονικός έλεγχος των απουσιολογίων. Προς το παρόν, πάντως, του τρώει όλο το χρόνο το μείζον ζήτημα του πληθυντικού. Στη συζήτηση έχουν εμπλακεί οι ειδικοί, όπως ο γνωστός κοινωνιολόγος Πιερ Λε Γκοφ, που επισημαίνει ότι η υποχρεωτική χρήση του πληθυντικού θα ενισχύσει τον αυταρχικό χαρακτήρα του σχολείου. Τα πράγματα μπερδεύονται και από τη στάση του ίδιου του προέδρου, ο οποίος μιλά πάντα στον πληθυντικό όταν απευθύνεται στον Σιράκ, αλλά προτιμά τον ενικό όταν μιλά στη Μέρκελ και στον Μπλαιρ. Να σημαίνει άραγε αυτό ότι σέβεται περισσότερο τον πρώτο από τους δεύτερους; Δύσκολο. Άρα;

Όλα αυτά δείχνουν ότι ο Νικολά Σαρκοζί κάθε άλλο παρά τυφλός φιλοαμερικανός είναι, όπως τον έχουν κατηγορήσει. Διότι οι Αμερικανοί- που έχουν καταργήσει εκ των πραγμάτων στη γλώσσα τους τον ενικό και τον πληθυντικόέχουν τελείως διαφορετικές ανησυχίες στο ζήτημα της παιδείας. Διαβάζουμε, για παράδειγμα, στην Ουάσινγκτον Ποστ ότι έχουν ανοίξει τελευταία σε όλη τη χώρα περισσότερα από 300 μοντεσοριανά σχολεία. Η είδηση είναι εντυπωσιακή, αν μελετήσει κανείς τη σχέση της Μαρίας Μοντεσόρι με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Όταν η πρωτοποριακή παιδαγωγός, και πρώτη γυναίκα γιατρός της Ιταλίας, επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Αμερική, το 1913, τα πλήθη υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό το πλοίο που τη μετέφερε και η επίσκεψή της κατέλαβε τις πρώτες σελίδες των εφημερίδων. Όλοι πίστευαν ότι η αμερικανική εκπαίδευση θα άλλαζε ριζικά. Αλλά ο ενθουσιασμός υποχώρησε γρήγορα. Όταν η Μοντεσόρι αναγκάστηκε να φύγει από τη χώρα της το 1934 επειδή ο Μουσολίνι ανακατευόταν συνεχώς στη δουλειά της, η χώρα στην οποία κατέφυγε ήταν η Ολλανδία. Χρειάστηκαν τα κινήματα της δεκαετίας του ΄60 για να αναβιώσει και πάλι στην Αμερική το ενδιαφέρον για την αντιαυταρχική εκπαίδευση.

Σήμερα υπάρχουν 5.000 μοντεσοριανά σχολεία στις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλα 17.000 στον υπόλοιπο κόσμο. Δυστυχώς δεν έχουμε στοιχεία για το αν διδάσκοντες και διδασκόμενοι μιλούν μεταξύ τους στον ενικό ή τον πληθυντικό.

12 Comments:

At 23/5/07 4:07 μ.μ., Blogger λόγια του αέρα said...

Έχω μια φίλη που εργάζεται σε Μοντεσσοριανό Σχολείο στις ΗΠΑ και μου λέει πάντα τα καλύτερα για αυτά τα πολύ σπουδαία και ανοιχτόμυαλα σχολεία-δεν ξέρω αν στην Ελλάδα λειτουργούν όπως εκεί, αλλά εκεί κάνουν θαύματα, πραγματικά.

Δηλαδή στη Γαλλία, το καινούριο θα είναι ο πληθυντικός αριθμός της τυπικής ευγένειας; Ωραία μέτρα! Κι αν εξαντληθεί σε τέτοια η εκπαιδευτική τους μεταρύθμιση, αλίμονο στη γαλλική και σπουδαία κουλτούρα... Κρίμα!

 
At 23/5/07 5:12 μ.μ., Blogger Tin Man said...

..Διότι οι Αμερικανοί- που έχουν καταργήσει εκ των πραγμάτων στη γλώσσα τους τον ενικό και τον πληθυντικό..

?!

υγ
Κύριε Μητσέ, δυστυχώς δεν θα μπορέσουμε σήμερα να ανταπαντήσουμε στην όποια απάντηση σας στην προφανή απορία μας, καθότι ετοιμάζομαστε για αναχώρηση προς ΟΑΚΑ, όπου προβλέπεται να βραχνιάσουμε από τα συνθήματα με το ωραίο αγγλικό λογοπαίγνιο με τις λέξεις "cup" και "kop"!
Θα έχουμε την ευκαιρία όμως να συζητήσουμε το όλο θέμα του majestic plural στην αγγλική γλώσσα, στις κερκίδες του γηπέδου με τους πολυπληθείς ομοιδεάτες μας οπαδούς του ιστορικού συλλόγου των ναυτεργατών του Λίβερπουλ, μιας ποδοσφαιρικής ομάδας-μηχανής ο σεβασμός της οποίας απαιτεί πληθυντικό μεγαλοπρεπείας κάθε που την πιάνει κανείς στο στόμα του:)))))))))))))))

 
At 23/5/07 5:27 μ.μ., Blogger spiretos72 said...

O γνωστός κοινωνιολόγος Πιερ Λε Γκοφ θα έπρεπε να έλθει μια βόλτα από εδώ να μπει σε κανένα ταξί να του πει ο ταξιτζής "που πάς φιλάρα?", να έλθει στα ίσα του....

(forza milan!)

 
At 23/5/07 5:34 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Ενώ ετοιμάζομαι κι εγώ για το ΟΑΚΑ όπου έχω δώσει ακριβείς οδηγίες για τη θερμοκρασία της ροζ σαμπάνιας που με περιμένει εκεί, να πω ότι πάλι θα στεναχωρήσω τον Μιχάλη μας.

Μέχρι τώρα, το να ξέρω πότε πρέπει να σηκώνομαι από την καρέκλα μου για να χαιρετίσω κάποιον, οι αυστηροί κανόνες ευγένειας, η χρήση του πληθυντικού, η γνώση του να παίζω με τους κανόνες και να κερδίζω, όλα αυτά μου φάνηκαν εξαιρετικά πιο χρήσιμα από άλλες γνώσεις που πήρα κατά καιρούς.

Κι εγώ το παιδί μου θα το μάθω να σηκώνεται από την καρέκλα του όταν πρέπει ( είναι λίγο tricky αυτό όταν πρόκειται για γυναίκες βέβαια) αλλά δεν θα κάνω άλλα πράγματα που κάνουν διάφοροι προοδευτικοί γονείς που βλέπω γύρω μου: ας πούμε, δεν θα έχει κινητό για να το παρακολουθώ, μόλις πάει στο λύκειο θα δουλεύει τα καλοκαίρια έστω και για ένα μήνα, δεν θα το φορτώνω εξωσχολικές δραστηριότητες όπως: αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, κινεζικά, κιθάρα, ντραμς, γυμναστική, μπάσκετ, κατηχητικό, παραδοσιακούς χορούς, δεν θα το πηγαίνω σε ιδιωτικό σχολείο ( εξαιρείται το Αρσάκειο), δεν θα κάνει παρέα με παιδιά " της τάξης του", δεν θα δέχομαι στο σπίτι πριν να κλείσει τα 16 γκόμενους και γκόμενες για να το παίζω cool στους γνωστούς μου, δεν θα συζητάω μαζί του τα γκομενικά του γιατί το παιδί θέλει γονιό κι όχι φίλο, δεν θα επεμβαίνω στις σχέσεις του αλλά θα τις παρακολουθώ πολύ στενά, θα προσπαθήσω να το αποτρέψω από τον άκρατο καταναλωτισμό κι από την άποψη ότι σπουδάζουμε μόνο και μονο για να βρούμε μια καλοπληρωμένη δουλειά για να δουλεύουμε μετά 15ωρα για να έχουμε κομπρέσσορα και εξοχικό, θα το αφήνω να μπαίνει στο σπίτι με τις λάσπες και να τα κάνει όλα ρημαδιό στο παιχνίδι, θα έχει όσα ζώα ( τετράποδα) θέλει, θα προσπαθήσω να του μεταλαμπαδεύσω την αγάπη μου για το διάβασμα, εξάλλου και μένα κάποιος μ'εμαθε αφού ήμουν ένα τεμπέλικο, ονειροπαρμένο πλάσμα.

Αλλά είναι πως θα το μάθω να μιλάει στον πληθυντικό σε όλους τους μεγαλύτερους και να σηκώνεται από τη θέση του όταν πρέπει. Η παιδαγωγικές θεωρίες πλην αυτή του Ρουσσώ, μου είναι όλες παγερώς αδιάφορες.

Επίσης είναι σίγουρο πως αν δεν γινει ΠΑΟ θα το τσακίσω.

Αυτά.

 
At 23/5/07 6:37 μ.μ., Blogger Πάνος said...

Ως Παναθηναϊκός δε βλέπω γιατί θα έπρεπε να παθιάζομαι για αυτές τις ξένες ομαδούλες που παίζουν σήμερα.

(Γκουχ, γκουχ!)

*

Μιχάλη,

ο μοναδικός λόγος που δεν άφηνα σχόλια τόσον καιρό, ήταν ο ...δαίμων της τεχνολογίας. Μη ξεχνάς ότι στα κομπιουτερικά είμαι τσέλιγγας! Μαθαίνω όμως!

*

Αθήναιε,

περί παιδιών, καλά τα λες. Εγώ να δεις τι έλεγα!

(πριν γεννηθούν τα παιδιά...).

 
At 23/5/07 7:08 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Γεια σου Πάνο, πες του τα!
Εμείς πάντως δεν έπρεπε να σηκωθούμε όταν έμπαινε μέσα ο δάσκαλος. Και πήγαινα και σε αυστηρό σχολείο.

 
At 23/5/07 7:28 μ.μ., Blogger christina said...

Τελικά μήπως είναι καλύτερα να ασχολούνται με πληθυντικούς και savoir vivre από το να τους πιάσει καμιά καινοτόμος μανία με τα βιβλία και τη διδακτέα ύλη ;

 
At 24/5/07 12:27 π.μ., Blogger Jane E. said...

Α, μια Γιαννάκου τούς χρειάζεται να τους πλακώσει με χαστούκια και παραλογισμό...

 
At 24/5/07 7:32 π.μ., Blogger Αθήναιος said...

Τί εννοείτε ότι θα αλλάξω όταν κάνω παιδιά; Μήπως ότι θα επιτρέπω το παιδί μου να πηγαίνει στο σχολείο με το κινητό; Ας γελάσω. Ή μήπως ότι θα επιτρέπω να τσιρίζει και να βγάζει γλώσσα όπως κάνουν τα περισσότερα μαμόθρεφτα σήμερα που μαθαίνουν τρόπους από τα ελληνικά σήριαλ επειδή η μανούλα τους δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί καθόλου μαζί τους.Ας ξαναγελάσω. Η ότι θα επιτρέψω να "σπουδάζει" μέχρι 28 ετών, χωρίς να έχει δουλέψει ποτέ μέχρι τότε και μετά όταν βγει έξω στην πιάτσα και δει τί εστί βερίκοκο αντί να βάλει τον κώλο του κάτω και να δουλέψει να μου κλαίγεται ότι δεν του φτάνουν τα 600Ε που παίρνει. Ας σκάσω στα γέλια.

 
At 24/5/07 8:19 π.μ., Blogger Πάνος said...

Αθήναιε, καλημέρα!

όλα αυτά που αναφέρεις είναι τα ΕΥΚΟΛΑ. Τα ΔΥΣΚΟΛΑ, ούτε που τα φαντάζεσαι!

*

(ε ρε και να έπαιζε ο Παναθηναϊκός στον τελικό...)

 
At 24/5/07 10:14 π.μ., Blogger Unknown said...

Βρε Μιχάλη γιατί ειρωνεύεσαι τη Γαλλίδα υπουργό, Σαρκοζί δεν ήθελαν; Και σε αυτο το σημείο Ελλάς - Γαλλία Συμμαχία.
(Θα έρθεις Jethro Tull;)

 
At 24/5/07 10:30 π.μ., Blogger Αθήναιος said...

Σωστό. Το δύσκολο είναι να έχει κανα πατέρα ή καμια μανούλα και να του λέει ότι ο Αραφάτ είναι ήρωας και η Σεγκολέν καλή κυρία... Γιαυτό δεν έχω κάνει παιδιά, επειδή δεν έχω βρει ακόμη έναν άνθρωπο που να έχει το δικό μου υπέροχο μυαλό και τη δική μου μοναδική και ανεπανάληπτη πολιτική ωριμότητα.

Έναν πραγματικό φιλελεύθερο γνώρισα στη ζωή μου σε αυτή τη χώρα κι αυτός δεν μπορεί να κάνει παιδιά. Όχι τίποτε άλλο αλλά πάει χαμένο το υπέροχο DNA μου, γαμώτ'...

( απαξιώ να βάλω smilie...)

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home