Ας ξεχάσουμε τη Μέση Ανατολή

Ακούγεται απίστευτο, αλλά η στήλη ορκίζεται ότι είναι αλήθεια: παρ΄ όλο που μια επίσημη επιτροπή έκρινε ότι φέρει την κύρια ευθύνη για την αποτυχία του πολέμου στον Λίβανο, ο Εχούντ Ολμέρτ παραμένει πρωθυπουργός του Ισραήλ.

Σε συνέντευξή του στην ιταλική Ρεπούμπλικα, ο Ρόνι Ζβίγκενμπαουμ τονίζει πως οι υπεύθυνοι για τον πόλεμο στον Λίβανο πρέπει να πληρώσουν για τις ζωές που χάθηκαν. Ο 28χρονος ισραηλινός έφεδρος, που μαζί με έναν συνάδελφό του πήγαν με τα πόδια από ένα χωριό κοντά στο Τελ Αβίβ μέχρι την Ιερουσαλήμ για να αναγκάσουν τον πρωθυπουργό να συγκροτήσει μια επιτροπή μελέτης αυτού του πολέμου, προειδοποιεί ότι οι διαδηλώσεις θα συνεχιστούν μέχρις ότου οι πρωτεργάτες της σφαγής πάνε στα σπίτια τους.

Σε μια άλλη συνέντευξη στον δικτυακό τόπο truthdig, ο Παλαιστίνιος διανοούμενος Σάρι Νουσέιμπε λέει τα εξής για το περίφημο δικαίωμα των προσφύγων στην επιστροφή: «Εκτός από το δικαίωμα αυτό, έχουμε κι άλλα δικαιώματα. Το δικαίωμα στην ελευθερία. Το δικαίωμα στην ανεξαρτησία. Το δικαίωμα στη δημιουργία ενός νέου μέλλοντος. Και πολύ συχνά στη ζωή, η εκπλήρωση ενός δικαιώματος προσκρούει στη δυνατότητα εκπλήρωσης ενός άλλου. Τότε πρέπει να διαλέξεις. Στην περίπτωση αυτή, υποστηρίζω ότι πρέπει να διαλέξουμε. Και ότι, από ηθική άποψη, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να διαλέξουμε το δικαίωμα στην ελευθερία, το δικαίωμα στην ανεξαρτησία, και το δικαίωμα σ΄ ένα νέο μέλλον».

Η ισραηλινή και η παλαιστινιακή κοινωνία εξελίσσονται συνεχώς, γενναίοι άνθρωποι εκφράζουν τολμηρές απόψεις, η διαφθορά και η αλαζονεία δεν γίνονται πλέον ανεκτές. Αλλά όλα αυτά μάς είναι παντελώς αδιάφορα. Η Μέση Ανατολή γενικώς μάς είναι παντελώς αδιάφορη. Οι αφελείς που εξακολουθούν να πιστεύουν πως αυτά που συμβαίνουν εκεί επηρεάζουν τη ζωή μας, οι αριστεροί που επιμένουν ότι χωρίς ειρήνη στη Μέση Ανατολή δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική λύση στο πρόβλημα της τρομοκρατίας, οι ρομαντικοί που δεν μπορούν να συμβιβαστούν με τη διαιώνιση της βίας και της αδικίας, θα πρέπει να διαβάσουν την εμβριθή ανάλυση του Έντουαρντ Λούτβακ στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Πρόσπεκτ, με τίτλο «Στη Μέση του Πουθενά». Κατά την άποψη του Αμερικανού αναλυτή, η Μέση Ανατολή δεν έχει πλέον καμιά σημασία για έξι λόγους: 1) Εδώ και δεκαετίες μας λένε συνεχώς ότι η περιοχή βρίσκεται στα πρόθυρα της έκρηξης, χωρίς τίποτα τέτοιο να έχει επιβεβαιωθεί. 2) Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, η αραβοϊσραηλινή σύγκρουση δεν έχει πλέον καμιά στρατηγική σημασία. 3) Ακόμη κι αν επιλυθεί αυτή η σύγκρουση, δεν θα υπάρξει καμιά επίπτωση στο Κασμίρ, στην Τσετσενία ή στο Νταρφούρ. 4) Οι αραβικές χώρες δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν πλέον το πετρέλαιο ως όπλο. 5) Το Ιράν είναι στρατιωτικά πολύ ασθενέστερο απ΄ ό,τι μας λένε. 6) Η περιοχή βρίσκεται σε στασιμότητα, οι λαοί της Μέσης Ανατολής (μόλις 5% του παγκόσμιου πληθυσμού) είναι αξιοσημείωτα αντιπαραγωγικοί.

Ο κ. Μπους δύσκολα θα το έθετε καλύτερα.