Τρίτη, Μαΐου 22, 2007

Καταδικασμένοι ή ανίκανοι;



Έχει τον τίτλο: εμφύλιος πόλεμος. Έχει την εξήγηση: μάχη εξουσίας. Έχει και τη λύση: παρέμβαση του αραβικού κόσμου. Ο Χάνα Σινιόρα ήταν πάντα από τις πιο ψύχραιμες φωνές της παλαιστινιακής κοινότητας.

Η Μέση Ανατολή- η ίδια Μέση Ανατολή για την οποία ο Αμερικανός αναλυτής Έντουαρντ Λούτβακ έλεγε τις προάλλες ότι δεν αξίζει πια τον κόπο να ασχολούμαστε- έχει πάρει φωτιά. Στον Λίβανο γίνεται κανονικός πόλεμος και στη Γάζα το Ισραήλ ετοιμάζεται να εξαπολύσει την τελική του (;) επίθεση για την εξόντωση της Χαμάς. Ό,τι και να γίνει, χαμένοι θα είναι σίγουρα οι Παλαιστίνιοι. Ό,τι κι αν γίνεται τα τελευταία χρόνια, χαμένοι είναι πάντα οι Παλαιστίνιοι. Καταδικασμένοι να είναι άραγε ή ανίκανοι; Καταραμένοι από τους θεούς και τους ανθρώπους ή άξιοι της μοίρας τους;

Πέντε χρόνια μετά τη δημόσια έκκλησή του να σταματήσουν οι επιθέσεις αυτοκτονίας στο Ισραήλ, ο Χάνα Σινιόρα δεν μπορεί να κρύψει την απαισιοδοξία του. «Το χάος στη Γάζα είναι αποτέλεσμα ενός αγώνα για την εξουσία, αλλά η εξουσία αυτή δεν υπάρχει», λέει ο 69χρονος καθηγητής στον ανταποκριτή της «Κοριέρε» στην Ιερουσαλήμ. «Τα αξιώματα του προέδρου και του πρωθυπουργού δεν έχουν καμία αξία. Εμείς οι Παλαιστίνιοι δεν είμαστε αρκετά ώριμοι για να δεχθούμε την κατανομή της εξουσίας και να εξασφαλίσουμε τη λειτουργία ενός συνασπισμού. Επί σαράντα χρόνια, ο Γιάσερ Αραφάτ κρατούσε όλες τις εξουσίες στα χέρια του. Ύστερα από αυτόν, η Χαμάς κυβέρνησε για έναν χρόνο σαν να μην υπήρχαν άλλες πολιτικές δυνάμεις. Δεν είμαστε ικανοί να καταλάβουμε τι σημαίνει πολιτική συμμαχία».

Η συμφωνία που συνήφθη τον περασμένο Φεβρουάριο στη Μέκκα και οδήγησε στη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας ήταν εύθραυστη από την αρχή. «Σαν να προσπαθείς να κολλήσεις δύο άσχετα μεταξύ τους υλικά, χωρίς να χρησιμοποιήσεις τσιμέντο», λέει ο Σινιόρα. Η Χαμάς και η Φατάχ έπρεπε να θέσουν ως πρώτη τους προτεραιότητα τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής, όχι το ποιος θα κυβερνήσει. Δεν το έπραξαν και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Αντί ο Αμπού Μάζεν να βρίσκεται κάθε μέρα στη Γάζα και να αναζητεί μαζί με τον πρωθυπουργό τρόπους να θρέψουν τους πεινασμένους Παλαιστίνιους, ασκούσε υψηλή πολιτική από τη Ραμάλα. Τεράστιο μερίδιο ευθύνης φέρει φυσικά και η Χαμάς, που νόμιζε ότι η αποχώρηση του Ισραήλ από τη Γάζα ήταν αποτέλεσμα της δικής της «αντίστασης». Και πού οδήγησε αυτή η αντίσταση; Στην καταστροφή, στο διεθνές εμπάργκο, στον εμφύλιο πόλεμο.

Η μόνη λύση, σύμφωνα με τον Σινιόρα, είναι να τεθούν η Γάζα, η Δυτική Όχθη και η Ανατολική Ιερουσαλήμ υπό τη διοίκηση του Αραβικού Συνδέσμου, ύστερα από σχετικό ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας. Αν οι αραβικές χώρες δεν αναλάβουν τις ευθύνες τους, ο εμφύλιος πόλεμος θα συνεχιστεί. Και οι Ισραηλινοί θα εξακολουθήσουν ανενόχλητοι να εποικίζουν τα παλαιστινιακά εδάφη.

20 Comments:

At 22/5/07 1:54 μ.μ., Blogger Tin Man said...

Η μόνη λύση, σύμφωνα με τον Σινιόρα, είναι να τεθούν η Γάζα, η Δυτική Όχθη και η Ανατολική Ιερουσαλήμ υπό τη διοίκηση του Αραβικού Συνδέσμου, ύστερα από σχετικό ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Η λύση αυτή δοκιμάστηκε ήδη, από το 1947 μέχρι το 1967, όταν η Γάζα τέθηκε υπό Αιγυπτιακή διοίκηση και η Δυτική Οχθη υπό Ιορδανική.
Δεν ξέρω αν οι αραβικές χώρες είναι διατεθειμένες σήμερα να εμπλακούν τόσο άμεσα στο παλαιστινιακό. Εχω την αίσθηση οτι η Ιορδανία θα δεχόταν πολύ πιο εύκολα από την Αίγυπτο, με απώτερο σκοπό να προσαρτήσει τη Δυτική Οχθη (κάτι που αποτελούσε πάντα ανομολόγητο όνειρο του Χασεμικού Θρόνου)

Η απόψεις του Σινιόρα απηχούν τη μεγάλη απογοήτευση που έχει καταλάβει την παλαιστινιακή εθνικιστική-πατριωτική ελιτ μετά την απώλεια του Αραφάτ, που αποτελούσε εγγύηση ενότητας και σύμβολο του παλαιστινιακού εθνικισμού, και την άνοδο του υπερεθνικού ισλαμιστικού κινήματος στην Παλαιστίνη.

Όσον αφορά τον Αμπάς έχω την αίσθηση, αν όχι τη βεβαιότητα, ότι ο άνθρωπος απλά έχει παραιτηθεί απο κάθε διάθεση σύγκρουσης με τη Χαμάς, θέλοντας να διαφυλάξει την υστεροφημία του και να μη χρεωθεί έναν εμφύλιο πόλεμο. Η θητεία του τελειώνει σε ενάμισι χρόνο από σήμερα, και έχει δηλώσει ρητά ότι δεν επιθυμεί να θέσει ξανά υποψηφιότητα.

Η διστακτικότητα του να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης (όπως τον πίεζαν τα ηγετικά στελέχη της Φατάχ) και να μεταβεί αμέσως στη Γάζα για να αναλάβει τα ηνία της χαώδους κατάστασης στα χέρια του, μου θύμισε την ακριβώς αντίθετη αντίδραση του Αραφάτ, το 1983, όταν ξέσπασε ένας μικρός παλαιστινιακός εμφύλιος στα προσφυγικά στρατόπεδα των παλαιστινίων στην Τρίπολη του Λιβάνου (εκεί ακριβώς όπου μαίνονται σήμερα οι μάχες μεταξυ του Λιβανικού στρατού και των ισλαμιστών) όταν μια ομάδα αξιωματικών της Φατάχ στασίασαν εναντίον του - με την υποκίνηση και στήριξη της Συρίας.
Ο Αραφάτ ταξίδεψε ινκόγκνιτο στην Κύπρο, και από εκεί πήρε μια ψαρόβαρκα (συνοδεύομενος μόνο από ένα σωματοφύλακα) για την Τρίπολη. Μόλις έφτασε εκεί και διαδόθηκε η είδηση ότι ο ίδιος ηγείται των μαχών, το ηθικό των μαχητών του αναπτερώθηκε και μέσα σε λίγες μέρες ανέτρεψαν μια χαμένη κατάσταση!..

Αλλά τον Αραφάτ τον έβλεπαν μερικοί μερικοί (ονόματα δεν λέμε:) ως εμπόδιο στην ειρήνη!

Ίσως να έχουν αναθεωρήσει τις απόψεις τους, τώρα που η απουσία του είναι τόσο αισθητή.

 
At 22/5/07 2:36 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Συγκινητική η έκκληση του Σινιόρα αλλά φοβάμαι πως χρειάζεται να περάσει χρόνος ώστε να εισακουστεί.

Βλέπεις, επί τόσα χρόνια, τα ευρωπαϊκά μήντια και κάτι σοβαροφανείς τύπο που παριστάνουν τους αντικειμενικούς αναλυτές του μεσανατολικού ( βλ.Ρόμπερτ Φισκ) δείχνουν το Ισραήλ ως το αποκλειστικώς υπεύθυνο για το δράμα του παλαιστινιακού λαού ενώ υπεύθυνος για το δράμα αυτό είναι μονο η ηγεσία του από τον απατεώνα τον Αραφάτ που εξόντωνε με πρωτοφανή βασανιστήρια τους αντιπάλους του και υφάρπαζε την οικονομική βοήθεια της ΕΕ ( κολλητός του Αντρέα, τί περιμέναμε;) μέχρι τα σημερινά άβουλα παπαλάκια.

Το Ισραήλ είναι όσο υπεύθυνη είναι κάθε αρχή κατοχής που παραβιάζει τις διεθνείς συνθήκες, όπως κάνουν όλοι δλδ αλλιώς δεν θα είχαμε την ανάγκη αυτών των συνθηκών. Εξάλλου το Ισραήλ δεν έκανε ανθρωπιστικό πόλεμο το '67. Βέβαια, γινόμαστε μάρτυρες της παγκόσμιας πρωτοτυπίας, η αντικειμενική κοινή γνώμη να απαιτεί από τους εχθρούς μία χώρας να τους προστατεύσουν περισσότερο από τις ηγεσίες τους!!!

Δεν καταλαβαίνω γιατί το Ισραήλ να ανακατευτεί στη Γάζα. Ας τους αφήσει να φαγωθούν σαν τα σκυλιά. Γιατί; Για να προστατεύσουν τον Μαζέν; Ας το κάνει το κολλητάρι του Μπους, ο βασιλιάς της Ιορδανίας, τί φοβαται μην σκιστεί στην καλή του κανα Ντιόρ;

Θα ανακατευτεί το Ισραήλ για να διασώσει τους παλαιστινίους από τη μπούργκα και με το πρόσχημα του αντισιωνισμού θα αρχίσει πάλι η αντισημιτική βία στην Ευρώπη.

Τα αληθινά θύματα είναι οι Ισραηλινοί για μία ακόμη φορά.

 
At 22/5/07 3:45 μ.μ., Blogger Tin Man said...

Αθήναιε, ντεφορμέ σε βλέπω:))))

-Καλά, για τον Αραφάτ δεν μπορώ να σε πείσω ότι δεν βασάνιζε - και μάλιστα με πρωτοφανή τρόπο!!! - και δεν έκλεβε ( ο λογαριασμός με τα δέκα εκατομμύρια δολλάρια της γυναίκας του στο Παρίσι ήταν απλά ένας ακόμα μυστικός λογαριασμός που διατηρούσε για να μπορεί να χρηματοδοτεί την - προσωποκεντρική όντως - διαχείριση της εξουσίας και της πολιτικής του), για τον Αντρέα όμως;;;!!!...

-Το Ισραήλ είναι όσο υπεύθυνη είναι κάθε αρχή κατοχής που παραβιάζει τις διεθνείς συνθήκες, όπως κάνουν όλοι δλδ..

Ποιοι όλοι;;;!!! Όλοι ασκούν κατοχή σε αυτό τον πλανήτη;;;!!!

-Δεν καταλαβαίνω γιατί το Ισραήλ να ανακατευτεί στη Γάζα..

Εννοείς προφανώς να "ανακατέψει" τη Γάζα:)))

-Ας τους αφήσει να φαγωθούν σαν τα σκυλιά..

Ρατσιστικό φάουλ. Χοντρό.

-Τα αληθινά θύματα είναι οι Ισραηλινοί για μία ακόμη φορά.

Ετσι είναι, αν έτσι νομίζετε:)

 
At 22/5/07 3:46 μ.μ., Blogger Αντώνιος said...

χωρίς να θέλω να πάρω θέση στο δίκαιο της διαμάχης μεταξύ Ιστραήλ και Παλαιστίνης, ούτε να προτείνω κάποια δράση και γνώμη, θέλω να τονίσω, φίλτατε Αθήναιε (και λοιποί αναγνώστε), ότι ένα κράτος έχει σαφές συμφέρον από τη συνύπαρξη με καλούς γείτονες.

Είναι πιστεύω προς όφελος του Ισραήλ να προσπαθήσει να βελτιώσει το βιοτικό και μορφωτικό επίπεδο των Παλαιστίνιων και παράλληλα να τους δώσει ερίσματα για να συμπαθήσουν το Ισραήλ.

Όσο αναπαράγονται νοοτροpίες του τύπου Ας τους αφήσει να φαγωθούν σαν τα σκυλιά τόσο οι Παλαιστίνιοι θα βρίσκονται σε μία κατάσταση που ο θάνατος του παιδιού θα είναι λιγότερο σημαντικός από το θάνατο του γαϊδάρου. Αυτό με τη σειρά του θα φανατίζει το λαό δημιουργώντας μία αυτοτροφοδοτούμενη αντίδραση.

Και επειδή ένα πρόβλημα λύνεται με τα δεδομένα και όχι με τις προϋποθέσεις, αν ήμουν Ισραηλινός θα φρόντιζα να δώσω και κάτι στους Παλαιστίνιους, όπως δίνω στη φτωχή γειτόνισσα του διπλανού σπιτιού μου.

 
At 22/5/07 4:07 μ.μ., Blogger Tin Man said...

@Αντώνιο,

..αν ήμουν Ισραηλινός θα φρόντιζα να δώσω και κάτι στους Παλαιστίνιους, όπως δίνω στη φτωχή γειτόνισσα του διπλανού σπιτιού μου.

Άκρως χριστιανικής ηθικής φιλανθρωπική τοποθέτηση, φίλε Αντώνιε. Μόνο που παραγνωρίζει βασικά ιστορικά δεδομένα που την ακυρώνουν αυτομάτως ως όψιμη παραδοχή ένοχης συνείδησης - αν και εφόσον υιοθετηθεί από τους Ισραηλινούς - δεδομένου ότι εκείνοι υφάρπαξαν παράνομα και βίαια όλη τη γη των παλαιστινίων..


"Τους πήραμε 27 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα, ας τους δώσουμε τα πέντε πίσω" μοιάζει η μεγαλόψυχη πρόταση σου..

Το ζήτημα δεν είναι ανθρωπιστικό, φίλε. Είναι πολιτικό. Και είναι κυρίως θέμα Διεθνούς Δικαίου.

(27 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα ειναι το σύνολο της έκτασης της ιστορικής Παλαιστίνης. Πέντε χιλιαδες τετραγωνικά χιλιόμετρα ειναι η έκταση των εδαφών του 1967 - Δυτική Οχθη και Γάζα μαζί - δηλαδή μόλις το 22% του συνολικού εδάφους που είχαν οι Παλαιστίνιοι πριν από μόλις εξήντα χρόνια..)

 
At 22/5/07 4:42 μ.μ., Blogger spiretos72 said...

Εγώ πάντως αυτό που είπε ο Σινιόρα, δηλ. Τα αξιώματα του προέδρου και του πρωθυπουργού δεν έχουν καμία αξία. Εμείς οι Παλαιστίνιοι δεν είμαστε αρκετά ώριμοι για να δεχθούμε την κατανομή της εξουσίας ..., μου φαίνεται προφανέστατο. Απορώ πως του πήρε τόσα χρόνια να το καταλάβει...

 
At 22/5/07 4:53 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Να λοιπόν που ο συνήθως ψύχραιμος και αιχμηρός Αθήναιος πέφτει στην παγίδα ενός ανεξήγητου μίσους και χρησιμοποιεί εκφράσεις που δεν τον τιμούν. Περίεργο...
Tin man, με ενδιαφέρει αυτή η ιστορία με την ψαρόβαρκα (χωρίς να αλλάζει την αρνητική άποψη που έχω για το ρόλο του ανδρός στο Παλαιστινιακό). Τα έχεις διαβάσει κάπου; Ξέρεις περισσότερες λεπτομέρειες; Αυτό θα ήταν ωραίο ανάγνωσμα για τα ΝΕΑ...

 
At 22/5/07 5:03 μ.μ., Blogger Tin Man said...

Μιχάλη, μου την έχουν διηγηθεί από πρώτο χέρι με όλες τις απίστευτες λεπτομέρεις, και τη συμπεριέλαβα φυσικά στη διατριβή μου για το Μεσανατολικό. Ίσως αποφασίσω κάποτε να την εκδόσω σε βιβλίο να βγάλω κανα φράγκο:)

 
At 22/5/07 5:15 μ.μ., Blogger Πάνος Ζ. said...

Tin Man,

ο χρόνος είναι ΠΟΛΥ σχετική υπόθεση. Κατά τα άλλα κι εγώ ξαφνιάστηκα με τη θέση του Αθήναιου.

*

Την ιστορία με την ψαρόβαρκα τη θέλω κι εγώ, για την καλύβα!

(ως ...προδημοσίευση!)

 
At 22/5/07 5:16 μ.μ., Blogger Πάνος Ζ. said...

Ως γνωστόν, οι εκδότες ...κυνηγάνε τους μπλόγκερ!

:-)

 
At 22/5/07 5:16 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Ρε συ Μιχάλη, κάθεσαι κι εσύ και χάβεις τη λαική μυθολογία περί τον Αραφάτ; Τα ίδια έλεγαν για τον Κολοκοτρώνη και τα φέσια που έβαλε στα δέντρα, θα δημοσιεύσεις τέτοια μυθιστορία;
Αν θες να γράψεις κάτι για τον Αραφάτ κάνε copy paste τις αναφορές της Διεθνούς Αμνηστείας για τα πεπραγμένα του ως ηγέτη της παλαιστιανιακής αρχής.

Επίσης δεν κατάλαβα πού είδες το μίσος; Επειδή τον είπα απατεώνα; Αφού ήταν κλέφτης και δικτάτορας, πώς να τον αποκαλέσω, για πες μου εσύ;

 
At 22/5/07 5:27 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Το ζήτημα δεν είναι ανθρωπιστικό, φίλε. Είναι πολιτικό. Και είναι κυρίως θέμα Διεθνούς Δικαίου.

Ακριβώς. Ας δεχόντουσαν το σχέδιο διανομής της Παλαιστίνης του ΟΗΕ και να μην το έπαιζαν παλικαράδες το '67 όταν απειλούσαν ότι θα κάνουν ένα νέο Ολοκαύτωμα μέσα στο ίδιο το Ισραήλ. Δηλαδή ορισμένους ανθρώπους δεν τους καταλαβαίνω. Τώρα ολοφύρονται για την επικείμενη εισβολή στη Γάζα.

Βρε κουτά, δεν το κάνουν για κακό, ψάχνουν να βρουν να παρασημοφορήσουν όλους αυτούς του παλικαράδες της Χαμάς που βάζουν γυναίκες και παιδιά να ζώνονται βόμβες και να σκοτώνουν άμαχους, στο στυλ "Σφάξε με Πασά μου για ν'αγιάσω".

 
At 22/5/07 6:01 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Αθήναιε, ξέρεις καλά ότι μίλησα για μίσος με αφορμή όχι τον Αραφάτ, αλλά την αποστροφή σου "να φαγωθούν σαν τα σκυλιά".
Είδε κανείς δύο σχόλια του Πάνου ή να τρίψω τα ματάκια μου και να ξανακοιτάξω; Σε λίγο θα γράψει και ο Ημίαιμος!

 
At 22/5/07 7:23 μ.μ., Blogger Tin Man said...

Αμα γράψουν ο Ημίαιμος και ο Μαυροπρόβατος συμπληρώθηκε το καρέ του άσσου!!!!

Like the good old days:)

 
At 22/5/07 10:10 μ.μ., Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Όλα αυτά είναι τα αποτελέσματα της δημιουργίας ενός εικονικού κράτους με την μετουσίωση μιας θρησκευτικής διεθνούς 'κοινότητας' σε εθνική και εγκατάστασή της στο έδαφος της Παλαιστίνης ως ...'αντάλλαγμα' για τα δεινά του Ολοκαυτώματος.
Προφάσεις εν αμαρτίαις.
Ο απώτερος σκοπός της κρατικής οντότητας του Ισραήλ ήταν και είναι ο έλεγχος των κοιτασμάτων των πετρελαίων τόσο με τη 'στρατιωτικοποίηση' αυτού του κρατικού μορφώματος και τις 'προληπτικές' επεμβάσεις του, όσο και με τη συντήρηση μιας διαρκούς αποσταθεροποίησης που 'αναγκάζει' τους πάτρονες να επεμβαίνουν πυροσβεστικά (ρίχνοντας ...πετρέλαιο στη φωτιά που καίει) και να έχουν πάντοτε τον πρώτο λόγο για τις εξελίξεις.
Είναι οι ίδιοι που χρόνια τώρα αποκαλούν τρομοκράτες τους Κούρδους που αναζητούν ως Εθνότητα την κρατική τους οντότητα, είναι οι ίδιοι που συντηρούν τον διχασμό και το μίσος στην Κύπρο, στον Λίβανο, στην Τουρκία, στην Ελλάδα, στο Ιράν κλπ). Λύση σ' αυτά τα 'τοπικά' προβλήματα, νομίζω, ότι θα δούν τα τρισέγγονά μας. Όταν τελειώσει το πετρέλαιο ή καταστεί άχρηστο.
Μέχρι τότε θα παρακολουθούμε το σόου και θα παθιαζόμαστε υπέρ ή κατά, για να μην ασχολούμαστε με τις τεράστιες ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ και ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΑ που συμβαίνουν στην Αφρική όπου βρίσκονται τα κοιτάσματα για νέου τύπου ενέργεια και τεχνολογία.

Δεν είναι περίεργο που όλες οι φλόγες δυναμώνουν μόλις το πετρέλαιο πέσει στα πενήντα δολλάρια το βαρέλι; 70 το μπρέντ σήμερα, μετά τα του Λιβάνου και της Γάζας...

 
At 23/5/07 9:19 π.μ., Blogger Αθήναιος said...

Αγαπητέ Ημίαιμε, το Ολοκαύτωμα ήταν μία γενοκτονία που έγινε επειδή τα θύματα είναι Εβραίοι. Κανείς δεν σκοτώνει Παλαιστινίους συστηματικά μόνο και μόνο επειδή είναι Παλαιστίνιοι αλλά επειδή εμπλέκονται σε πολεμικές συγκρούσεις (+ τις παραβιάσεις σε βάρος αμάχων που όμως γίνονται κι από τους ίδιους τους Παλαιστινίους).

Θεωρώ κάπως ξεπερασμένες τις γεωπολιτικές αναλύσεις με βάση το πετρέλαιο, ειδικά όταν μιλάμε για μία χώρα σαν το Ισραήλ που έχει επενδύσει συστηματικά στην ανάπτυξη εξειδικευμένων κεφαλαίων της υψηλής τεχνολογίας.

Να μου πείτε ότι οι συγκρούσεις γίνονται για το νερό, να το δεχτώ.

Το Ισραήλ είναι μία πάμπτωχη χώρα, δεν παράγει τίποτα, παράγει όμως εξαιρετικα υψηλή τεχνολογία. Η Ισραηλινή κοινωνία είναι σε πολλούς άγνωστοι. Δεν ξέρω αν έχετε δει ποτέ σας Ισραηλινό πλούσιο. Δεν μπορείτε να τον ξεχωρίσετε από έναν έποικο εργάτη. Η ισραηλινή κοινωνία είναι τόσο σπαρτιάτικη που σοκάρει και τον πιο αντι-καταναλωτικό δυτικό πολίτη.

Για να επιστρέψω στο θέμα μας, φυσικά και τρώγονται σαν τα σκυλιά ενώ ο λαός τους πεινάει. Μέσα από τη χρήση του σχήματος της υπερβολής, ήθελα να δείξω πως η κοινή γνώμη έχει εθιστεί σε μία στρεβλή εικόνα του ζητήματος όπου ο κύριος υπεύθυνος παρουσιάζεται να είναι ο καθ'ύλην αρμόδιος για να είναι κακός, έτσι κι αλλιώς, ο εχθρός στη σύρραξη. Ποτέ κανείς δεν έχει καυτηριάσει τα όργια που γίνονται εδώ και δεκαετίες στους κόλπους της Παλαιστινιακής ηγεσίας. Ποτέ κανείς δεν έχει καυτηριάσει τη σύμπραξη ενός απελευθερωτικού κινήματος με τους διεθνείς τρομοκράτες που εκτελούσαν συμβόλαια θανάτου διακινώντας όπλα και ναρκωτικά κι αυτό έγινε με τις ευλογίες του Αραφάτ. Ο Αραφάτ είναι ο αποκλειστικός υπεύθυνος για τη δημιουργία του κλισέ " Παλαιστίνιος=τρομοκράτης" όταν έκανε τους πολεμιστές της Φατάχ εντολοδόχους φονιάδες.

Κανείς δεν έχει ποτέ καυτηριάσει τα βασανιστήρια στα οποία υπέβαλε τους πολιτικούς του αντιπάλους. Για τους δολοφονημένους από φριχτά βασανιστήρια και κρεμασμένους ανάποδα από τα δέντρα στη Γάζα και τα Κατεχόμενα προς "παραδειγματισμό". Ούτε μία τέτοια εικόνα δεν έχει δημοσιευθεί ποτέ σε ελληνικό ΜΜΕ.

Κανείς δεν καυτηρίασε τη μετατροπή των αμάχων Παλαιστινίων σε ασπίδες.

Κανείς δεν καυτηρίασε ποτέ την διασπάθιση της οικονομικής βοήθειας από την ΕΕ.

Και το πιο σημαντικό είναι ότι κανείς ποτέ δεν καυτηρίασε ότι το άτομο αυτό έφυγε από το Καμπ Ντέιβιντ για να μη δείξει ότι του έδωσαν την Παλαιστίνη. Η μεγαλομανία του ηταν τόσο μεγάλη που ήθελε να φανεί ότι η Παλαιστίνη κερδήθηκε με αίμα και όχι με διπλωματία.

Η Ελλάδα έγινε κράτος μέχρι το Σπερχειό και το υπόλοιπο κερδήθηκε μέσω της διπλωματίας και ο Αραφάτ έμπαινε στις διαπραγματεύσεις απαιτώντας την Ιερουσαλήμ για να ξεκινήσει να συζητάει κι αυτό στην Ελλάδα φαινόταν απόλυτα λογικό και κατέκριναν τους φασίστες Ισραηλινούς που δεν του έκαναν το χατήρι!!!

Αυτός είναι ο ήρωας Αραφάτ. Με αυτή την "ηρωϊκή φιγούρα" έχουν ανατραφει γενιές και γενιές και τώρα οι Παλαιστίνοι ζητούν τη βοήθεια του κόσμου για να διευθετήσουν τη μεταξύ τους σύγκρουση. Ε λοιπόν, κανείς δεν πιστεύει ότι έχουν μεταξύ τους πρόβλημα. Ο πολύς λαός πιστεύει ότι κι αυτό είναι έργο της "παγκόσμιας σιωνιστικής συνωμοσίας ".

Ο καθένας έχει ό,τι του αξίζει. Έχω σταματήσει πλέον να τους λυπάμαι.

 
At 23/5/07 10:46 π.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Η ανάλυση του Αθήναιου είναι τόσο ισοπεδωτική, και τόσο απλουστευτική, ώστε σχεδόν δεν χωράει αντίλογο. Κι αυτό, γιατί δεν παραθέτει ούτε μια απόδειξη για διάφορα εξωφρενικά που υποστηρίζει, ούτε μια παραπομπή, ένα link όπως έλεγαν οι πρόγονοί μας. Και φυσικά έχει άδικο όταν ισχυρίζεται ότι δεν καυτηριάστηκαν πολλά από τα (πραγματικά) εγκλήματα των Παλαιστινίων και της ηγεσίας τους.
Τελικά, το κέρδος αυτής της συζήτησης είναι ότι παρενέβη ο Ημίαιμος. Ψυχρά, χωρίς να δίνει πολλά θάρρητα, σαν να μην έφυγε ποτέ από κοντά μας. Γειά σου αθάνατη Θεσσαλονίκη!

 
At 23/5/07 11:21 π.μ., Blogger Αθήναιος said...

Μπα; Θες και λινκ; Κι έπειτα από πότε η συζήτηση σε αυτό το ιστολόγιο ξεφεύγει από το επίπεδο του καφενείου ( με την καλή έννοια) από τη στιγμή που ούτε εσύ ο ίδιος δεν συμμετέχεις στη συζητήσεις που γίνονται στο ιστολόγιό σου; Νομίζω πως για τις συζητήσεις που γίνονται εδώ αναλογικά επενδύω αρκετό χρόνο. Αν θες συζητήσεις σε άλλο ύφος άρχισε να συμμετέχεις εσύ πρώτα όπως κάνουν άλλοι δημοσιογράφοι στα δικά τους ιστολόγια τα οποία τα έχουν κάνει πραγματικούς χώρους συζήτησης.

Για να μην παρεξηγηθούμε, δεν θεωρώ ότι αυτό που συμβαίνει αυτό είναι κακό, το αντίθετο, μια χαρά συζήτηση κάνουμε για το επίπεδο που εσύ ο ίδιος έχεις θέσει.

 
At 23/5/07 12:06 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Να και η προσωπική επίθεση! Και γιατί θεωρείς ότι πρέπει να συμμετέχω εγώ προσωπικά στη συζήτηση προκειμένου να γίνει ενδιαφέρουσα; Ασε τα σάπια, Αθήναιε! Εχεις αποδείξεις για τα εξωφρενικά που υποστηρίζεις; Δεν σου ζήτησα άλλο ύφος, κάθε άλλο. Αλλα στοιχεία σου ζήτησα.

 
At 23/5/07 12:37 μ.μ., Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Αγαπητέ Αθήναιε, νομίζω ότι δεν αμφισβήτησα το Ολοκαύτωμα ως Γενοκτονία. Το 'προφάσεις εν αμαρτίαις' αφορά στη χρησιμοποίηση του Ολοκαυτώματος ως άλλοθι για τη μετατροπή μιας θρησκείας σε Έθνος που αναζητά κρατική οντότητα.
(Με το ίδιο σκεπτικό οι Χριστιανοί Αλβανοί πρέπει να αποκτήσουν κράτος, οι μουσουλμάνοι Έλληνες επίσης, οι Χριστιανοί Τούρκοι το ίδιο!) Εκτός αν θεωρείς ότι οι Ισραηλινοί αποτελούν ξεχωριστή εθνική ομάδα από τους Παλαιστίνιους οπότε πάω πάσσο.
Γράφεις:
"Θεωρώ κάπως ξεπερασμένες τις γεωπολιτικές αναλύσεις με βάση το πετρέλαιο, ειδικά όταν μιλάμε για μία χώρα σαν το Ισραήλ που έχει επενδύσει συστηματικά στην ανάπτυξη εξειδικευμένων κεφαλαίων της υψηλής τεχνολογίας."
Καμμιά αντίρρηση. Μπορεί να είναι (που δεν είναι) ξεπερασμένες οι γεωπολιτικές αναλύσεις με βάση το πετρέλαιο σήμερα, ΔΕΝ ΗΤΑΝ, όμως, ΤΟΤΕ που επιβλήθηκε αναγκαστικά η δημιουργία του κράτους του Ισραήλ. Αν έχεις καμμιά πιό μοντέρνα, μη ξεπερασμένη, ανάλυση του γιατί συνέβησαν και συμβαίνουν όλα αυτά, είμαι ολάνοιχτος να την ακούσω. Η δαιμονοποίηση του Αραφάτ δεν νομίζω ότι διαφέρει από τη δαιμονοποίηση του Σιωνισμού. Οι ακρότητες που αναφέρεις έχουν γίνει απ' όλες τις πλευρές (αυτή είναι η φρίκη του πολέμου και μάλιστα του εμφύλιου) και οι σφαγές του Σαρόν στα νιάτα του το αποδεικνύουν.
Μεγάλωσα με ισραηλίτες συμμαθητές και φίλους. Η αντίδρασή τους, όταν συζητάμε και καταθέτω την ίδια άποψη, είναι πολύ πιο 'ήπια' από τη δική σου. Τελικά, το πρόβλημα στην Παλαιστίνη είναι οι διάφοροι Αραφάτ, Αμπας, Πέρεζ, Σαρόν κλπ ή τα ξεπερασμένα γεωπολιτικά συμφέροντα; Για τα οποία συντελούνται και οι γενοκτονίες στην Αφρική, που ανέφερα αλλά τις προσπέρασες με κόκκινο βιαστικά...

Υ.Γ. Η γη αποτελείται από 75% νερό. Που ανακυκλώνεται.
Επί 25 χρόνια σε πλοία του Στόλου έπινα επεξεργασμένη θάλασσα. Το ίδιο κάνουν και οι κοτεράδες πλέον με τις νέες τεχνολογίες. Και οι βαρκάρηδες. Το πρόβλημα του νερού -πάντοτε κατά την ταπεινή μου άποψη- είναι μια τεράστια μπαρούφα πλύσης εγκεφάλων και δημιουργίας ανασφάλειας και συνεπακόλουθου ελέγχου από τους 'Μεγάλους'.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home