Παρασκευή, Μαΐου 18, 2007

Τι είν΄ η πατρίδα τους;



Εντάξει, ο Μπερνάρ Κουσνέρ στο υπουργείο Εξωτερικών θα έχει ενδιαφέρον, έστω κι αν τα χέρια του θα είναι δεμένα. Από πολιτική άποψη, όμως, το σημαντικότερο υπουργείο της κυβέρνησης Σαρκοζί θα είναι εκείνο με αντικείμενο την Εθνική Ταυτότητα.

O βασικός στόχος της αναγγελίας αυτού του υπουργείου ήταν χωρίς αμφιβολία η αλίευση ψήφων από το στρατόπεδο του Λεπέν. Και ο στόχος αυτός επιτεύχθηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου. Επειδή όμως ο νέος πρόεδρος πρέπει και να εφαρμόσει αυτά που εξήγγειλε, είναι αναγκασμένος να προχωρήσει πάραυτα σε αυτή την παγκόσμια καινοτομία. Όπως δείχνουν άλλωστε οι λιγοστές δημοσκοπήσεις που υπάρχουν, οι Γάλλοι βλέπουν θετικά ένα υπουργείο Μετανάστευσης και Εθνικής Ταυτότητας. Βρέθηκε κι ο υπουργός: Μπρις Ορτφέ, κουμπάρος και στενός φίλος του προέδρου. Το ερώτημα είναι με τι ακριβώς θα ασχοληθεί. Θα μοιράζει σημαίες στην εθνική επέτειο; Θα εκδίδει πιστοποιητικά εθνικοφροσύνης; Θα μαθαίνει στα παιδιά τη γαλλική εκδοχή τού «Τι είν΄ η πατρίδα μας»;

Σύμφωνα με τη Γαλλίδα ερευνήτρια Σοφί Ντισέν, τρία είναι τα διακυβεύματα της συζήτησης γύρω από την εθνική ταυτότητα: η κληρονομιά της αποικιοκρατίας, η παγκοσμιοποίηση και η Ευρώπη. Οι Γάλλοι δεν μπορούν να δεχθούν ότι ζουν σε μια πολυεθνική κοινωνία, παγιδευμένοι καθώς είναι σε διάφορους μύθους: ότι τα έθνη είναι αιώνια και αμετακίνητα, ότι το δικό τους έθνος μπορεί να αποφασίζει μόνο του για την πορεία της οικονομίας, ότι ο λευκός άνδρας έχει «δικαιωματικά» περισσότερα προνόμια. Οι πρώτες δηλώσεις που έκανε χθες ο νέος πρόεδρος, καλώντας τα 60 εκατομμύρια Γάλλους να ενωθούν απέναντι στον «κίνδυνο» των έξι δισεκατομμυρίων κατοίκων του πλανήτη, είναι αποκαλυπτικές. Αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι να γίνει διάκριση ανάμεσα στον εθνικισμό και την εθνική ταυτότητα. Ο εθνικισμός είναι μια ιδεολογία που ταυτίζει έναν λαό με ένα έθνος κι ένα κράτος. Η εθνική ταυτότητα, αντίθετα, είναι ο τρόπος με τον οποίο οι υπήκοοι μιας χώρας αντιλαμβάνονται σε μια δεδομένη στιγμή αυτό που τους ενώνει. Με την έννοια αυτή, υπάρχει μια ισχυρή σχέση ανάμεσα στην εθνική ταυτότητα και την πολιτική.

Οι Γάλλοι έχουν μια ιδιαίτερη δυσκολία να αποδεχθούν την Ευρώπη, λέει η Ντισέν στη Λιμπερασιόν. Κι αυτό επειδή η Ευρώπη αποτελεί μια πολιτική κοινότητα κτισμένη πάνω στην αναγνώριση των διαφορετικών αξιών και συμφερόντων. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν υπάρχει ανταγωνισμός ανάμεσα στην εθνική ταυτότητα και την ευρωπαϊκή ταυτότητα. Το αντίθετο, η ταύτιση με ένα έθνος ανοίγει τον δρόμο στην ταύτιση με την Ευρώπη: η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι μια απόμακρη πολιτική κοινότητα, δεν είναι εύκολο να την καταλάβεις και να αισθανθείς ότι ανήκεις σ΄ αυτήν αν προηγουμένως δεν έχεις αισθανθεί μέρος μιας εθνικής πολιτικής κοινότητας, αν δεν αισθάνεσαι πολίτης της χώρας σου.

Η συζήτηση, έτσι κι αλλιώς, έπρεπε να ανοίξει. Αλλά οι όροι ενδεχομένως να είναι διαφορετικοί από αυτούς που είχε φανταστεί ο Σαρκοζί.

15 Comments:

At 18/5/07 2:15 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Ωραίο. Βλέπω και ένα άλλο πρόβλημα. Η Γαλλία είναι η χώρα της Γαλλικής Επανάστασης. Αν και κανένα από τα κράτη-τέκνα του Διαφωτιστού δεν διακήρυξαν το "Ιn Liberty we trust" πρέπει να σταματήσουν να αγνοούν ότι η προσήλωση στο έθνος σημαίνει αυτόματα υποβάθμιση της ελευθερίας από ανώτατη αξιακή αρχή σε μία πολιτεία.

Δεν είναι ανάγκη η ελευθερία να είναι η ανώτατη αρχή, ασχέτως αν αυτό πιστεύω εγώ. Θέλω όμως να ακούσω τους υποστηρικτές της άποψης ότι το "έθνος uber alles" να παραδειχτούν δημόσια πως μπροστά στο έθνος η ελευθερία έπεται και ότι η ανάγκη να υπερασπιστούμε την εθνική μας ταυτότητα είναι πιο σημαντική από την ελευθερία.

Ποιος έχει τα κότσια να παραδεχτεί κάτι τέτοιο, οεο;

 
At 18/5/07 7:42 μ.μ., Blogger μαριέλε μαστροκάλου said...

Προς,ΟΛΟΥΣ,
σας,ευχαριστω,ολους,για,την,συμπαρασταση.

 
At 18/5/07 7:47 μ.μ., Blogger christina said...

Φαντάζομαι ότι οι Γάλλοι πολίτες που ψήφισαν τον κο Σαρκοζί και των οποίων τις ψήφους μέτρησε για να βγει, είναι αποκλειστικά προϊόντα του γαλλικού έθνους έτσι οπως το επιθυμεί, το οραματίζεται και το εξαγγέλει ο νέος πρόεδρος.

 
At 18/5/07 9:28 μ.μ., Blogger Tin Man said...

Η Ρασιντά Ντατί υπουργός;! Και μάλιστα Δικαιοσύνης;;!!

Πονηρός ο Σαρλό!!!

 
At 18/5/07 11:01 μ.μ., Blogger Μαύρος Γάτος said...

Ο εθνικισμός είναι μια ιδεολογία που ταυτίζει έναν λαό με ένα έθνος κι ένα κράτος.


Μιχάλη πέναλντυ, εδώ θα διαφωνήσω πολύ έντονα. Δεν είναι αυτός ο ορισμός του εθνικισμού. Και δεν είναι προοδευτική και αντιφασιστική στάση το να περνάς στο άλλο άκρο, φτάνοντας στην ιδεολογική ποινικοποίηση της έννοιας του έθνους.

Δεν προχωρώ σε σχόλια επί της ουσίας, γιατί τί συζήτηση να κάνουμε, όταν ξεκινάμε με τόση απόσταση στον ορισμό των εννοιών;

 
At 19/5/07 9:49 π.μ., Blogger Αθήναιος said...

Μαύρε Γάτε, έθνος ή ελευθερία; Αναγνωρίζεις το ατομικό δικαίωμα του καθενός να αυτοπροσδιορίζεται με τον τρόπο που αυτός διαλέγει; Έχεις δικαίωμα εσύ να θεωρείς εαυτόν Μακεδόνα ή Παλαιστίνιο ή Γάλλο;

Σαφώς και πρέπει να υπάρχει ποινικοποίηση της έννοιας του έθνους ( με την ευρεία έννοια) αφού είναι υπόλογο για παραβιάσεις των ατομικών δικαιωμάτων.

 
At 19/5/07 9:53 π.μ., Blogger Αθήναιος said...

Για να μην πω το άλλο γιατί αρπάζω με αυτή τη συζήτηση. Δεν μπορείς να μιλάς για ορισμός εννοιών όπως "Έθνος" ή "Δικαιοσύνη" αφού στην πραγματικότητα αυτές οι έννοιες κάθε φορά προσδιορίζονται από αυτούς που έχουν την εξουσία μέσα σε μία κοινωνία και χρησιμοποιούν τις δύο αυτές έννοιες ως μοχλό επιβολής.

Ειναι το Έθνος ανώτερο από τα άτομα και τις ατομικές τους ελευθερίες;

Άντε εθνικιστάκια, παραδεχτείτε το να τελειώνουμε.

 
At 19/5/07 11:05 π.μ., Blogger Μαύρος Γάτος said...

Αθήναιε, σού είναι αδύνατον αν συζητήσεις χωρίς να ρίξεις την συκοφαντία σου και τη βρισιά σου;;;

Έθνος (nation): 1) Μεγάλη κοινότητα ανθρώπων, που συνήθως είναι εγκατεστημένη στην ίδια γεωγραφική περιοχή, και που έχει μια ιστορική, γλωσσολογική, πολιτιστική και οικονομική ενότητα, λιγότερο ή περισσότερο ισχυρή. 2) (στο δίκαιο) Διακριτή πολιτική κοινότητα των κυρίαρχων ατόμων που την απαρτίζουν.

Εθνικισμός (nationalisme): 1) Δόγμα που θεωρεί ότι οι αξίες του έθνους προέχουν από το συμφέρον των ομάδων και των τάξεων των ατόμων που το απαρτίζουν. 2) Πολιτικό κίνημα ατόμων που θέλουν να επιβάλουν την κυριαρχία του έθνους στο οποίο ανήκουν σε όλα τα πεδία.


(PETIT LAROUSSE)

Αθήναιε, λίγο φρένο στα νεύρα καμμιά φορά δεν κάνει κακό. Λυπάμαι πάρα πολύ γι αυτή σου τη συμπεριφορά.

Κι απαιτώ μια συγνώμη.

 
At 19/5/07 11:27 π.μ., Blogger Αθήναιος said...

Συγγνώμη από μένα δεν έχει, να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε. Σε είπα εθνικιστή, όχι μαλάκα. Όποιος δεν αντέχει την ένταση στις πολιτικές συζητήσεις και τις παίρνει προσωπικά ας συζητάει μόνο για ποίηση και λουλούδια.

Σου έκανα μία ερώτηση που δεν την απάντησες ως γνήσιος εθνικιστής που είσαι.

 
At 19/5/07 11:29 π.μ., Blogger Αθήναιος said...

Εσύ δεν είσαι που θεωρείς ότι το Παρατήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι ασκεί αντεθνική προπαγάνδα; Ναι, εσύ είσαι.

 
At 19/5/07 4:14 μ.μ., Blogger Μαύρος Γάτος said...

Για μένα η λέξη εθνικιστής είναι πολύ χειρότερη βρισιά απ ό,τι η λέξη μαλάκας.

Και σαφέστατα η εκτόξευση μιάς τέτοιας προσβολής δεν αποτελεί επιχείρημα, ούτε καν με τη δικαιολογία της 'έντονης συζήτησης". Οπότε την απάντησή που ζητάς μην περιμένεις να την πάρεις, αν και είναι φυσικά αυτονόητη: ΟΧΙ.

Ξαναγυρίζω στα λουλουδάκια μου και σε αφήνω με τον αγαπημένο σου Δημητρά και το Παρατηρητήριό του.

 
At 20/5/07 9:13 π.μ., Blogger Αθήναιος said...

Όταν ο Σαρκοζύ φτιάχνει Υπουργεία Εθνικής Ταυτότητας είναι εθνικιστής. Όταν εσύ χαρακτηρίζεις αυτούς που μάχονται για τα ατομικά δικαιώματα των μειονοτήτων όπως τους έχεις χαρακτηρίσει κατά καιρούς είσαι ο επαναστάτης ποπολάρος.

Σου έχω πει άπειρες φορές να μην ασχολείσαι με πράγματα που εμφανώς δεν γνωρίζεις γιατί λες άσχετα ή ασυνάρτητα πράγματα ( όπως σε αυτή την περίπτωση) κι όταν στο επισημαίνει κάποιος παίρνεις ανάποδες, παίρνεις και τη λύρα και ανεβαίνεις σαν τον Κακοφωνίξ στο δεντρο και μας γαμάς το κέρατο στην κλάψα.

Ε,λυπήσου μας πλέον.

 
At 20/5/07 9:26 π.μ., Blogger Αθήναιος said...

Καλά, ανακαλώ τα περί Κακοφωνίξ πάνω στο δέντρο γιατί σ'εχω ικανό να το εκλάβεις για ποιοτική αποτίμηση ποιημάτων και μουσικής ενώ εγώ ήθελα να περιγράψω την εικόνα. Αυτό για το κέρατο όμως δεν το ανακαλώ.

 
At 20/5/07 1:00 μ.μ., Blogger christina said...

Νομίζω ότι αν καταργούνταν τα έθνη γενικά, θα καταργούνταν και η πολιτιστική ποικιλία μαζί τους.

Θα βαριόμουν απίστευτα έναν πλανήτη όπου όλοι θα έχτιζαν, θα έγραφαν, θα έτρωγαν, θα χόρευαν και θα ζωγράφιζαν με τις ίδιες αρχές.

 
At 21/5/07 12:52 π.μ., Blogger Μαύρος Γάτος said...

Σιγά να μην είναι και ο Ρομπέν των Δασών ο Δημητράς!

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για ν' αγωνιστείς για τα δικαιώματα των μειονοτήτων. ΤΟ Παρατηρητήριο του Ελσίνκι έχει διαλέξει έναν μάλλον ακραίο δρόμο, όπως και η ομάδα του Ιού. Μού κάνει εντύπωση που το υπερασπίζεσαι τόσο έντονα.

Όσο για την ουσία της συζήτησης, λυπάμαι αλλά αφού επιμένεις να μουλαρώνεις και να μην ανακαλείς την προσβολή που είπες με το καλησπέρα δεν θα την συνεχίσω. ¨Αλλωστε τί νόημα έχει να συζητάς με κάποιον που έχεις βαφτίσει εθνικιστή;

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home