Πέμπτη, Μαΐου 17, 2007

Όταν έχεις ανάγκη, υπογράφεις οτιδήποτε



«Να δουλεύουμε περισσότερο για να κερδίζουμε περισσότερα»: αυτό ήταν το βασικό σύνθημα της προεκλογικής εκστρατείας του Νικολά Σαρκοζί. Όμορφα διατυπωμένο, χωρίς αμφιβολία. Αλλά όχι και τόσο ρεαλιστικό, όπως εξηγούν ορισμένοι εργαζόμενοι στη Λιμπερασιόν.

«Δούλευα για καιρό είκοσι ώρες την εβδομάδα στα ΜακΝτόναλντ΄ς και συμπλήρωνα παραδίδοντας πίτσες για άλλες δεκαέξι ώρες. Από τότε που με απέλυσαν από την πρώτη μου δουλειά, ζητάω από κάθε καινούργιο μάνατζερ της πιτσαρίας όπου δουλεύω να με απασχολήσει περισσότερο. Κάθε φορά, η απάντηση είναι η ίδια: “Λυπάμαι, αλλά δεν έχουμε ανάγκη”. Έμαθα ότι από τους 739 υπαλλήλους της εταιρείας στην οποία ανήκει το κατάστημά μας, μόνο 33 δουλεύουν περισσότερες από 30 ώρες, ενώ 452 δουλεύουν από 10 ώς 15 ώρες την εβδομάδα. Η επιχείρηση είναι ευέλικτη: η περίοδος της αιχμής σε μας είναι δύο ώρες το μεσημέρι και τρεις ώρες το βράδυ. Αλλά εγώ κερδίζω μόλις 453 ευρώ καθαρά τον μήνα. Με βάση τη συλλογική σύμβαση για το γρήγορο φαγητό, ο ελάχιστος χρόνος εργασίας είναι 20 ώρες την εβδομάδα. Αλλά όταν έχεις ανάγκη, υπογράφεις οτιδήποτε». (Μας, 29 ετών)

«Εδώ και δύο χρόνια εργάζομαι σε μια εταιρεία καθαρισμού. Η δουλειά μου είναι να κρατάω καθαρά τα δωμάτια και τα γραφεία ενός νοσοκομείου, κάτι καθόλου εύκολο. Μόλις γυρίσεις την πλάτη, ορισμένοι συνταξιούχοι κατουράνε παντού, και πρέπει να ξεκινήσεις από την αρχή. Δουλεύω 35 ώρες την εβδομάδα, όλες τις μέρες, γιατί τα δωμάτια πρέπει φυσικά να καθαρίζονται και τις Κυριακές. Κάθε πρωί ξεκινάμε στις 6.30, κι επειδή πολλοί από μας έρχονται από τα προάστια, πρέπει να ξυπνήσουμε στις 4 για να προλάβουμε το πρώτο τρένο. Τελειώνουμε στις 12.30 και πληρωνόμαστε από 8,26 ώς 9,55 ευρώ την ώρα. Πολλοί κάνουμε και δεύτερη δουλειά το απόγευμα για να συμπληρώσουμε. Καθώς τρέχουμε όλη την ημέρα, δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα εφαρμόσουμε την πρόταση του Νικολά Σαρκοζί να δουλεύουμε περισσότερο. Χώρια που ορισμένες μέρες με το ζόρι σηκώνομαι από το κρεβάτι...». (Ρασίντ, 40 ετών)

«Είμαι μηχανικός προβολής. Όταν ψηφίστηκε ο νόμος Ωμπρύ για το 35ωρο, η επιχείρηση στην οποία εργάζομαι μείωσε τις ώρες εργασίας μας σε 35 ώρες την εβδομάδα, κερδίζοντας σε αντάλλαγμα το δικαίωμα να μας υποχρεώνει να δουλεύουμε 42 ώρες την εβδομάδα για δέκα εβδομάδες τον χρόνο. Αυτές οι επιπλέον 70 ώρες τον χρόνο δεν πληρώνονται, απλώς φεύγουμε νωρίτερα τις ημέρες που δεν έχουμε δουλειά. Εμένα δεν με πειράζει, απλώς δεν μπορούσα να ακούω τον Σαρκοζί να λέει στην προεκλογική του εκστρατεία ότι κάθε ώρα επιπλέον του 35ώρου θα πληρώνεται. Όταν ρώτησα τον διευθυντή μου, μου απάντησε: “Για να εκπληρώσει ο Σαρκοζί τη δέσμευσή του, πρέπει να ακυρώσει όλες τις συλλογικές συμβάσεις”». (Ζαν-Λυκ, 42 ετών)

4 Comments:

At 17/5/07 2:00 μ.μ., Blogger μαριέλε μαστροκάλου said...

Αγαπητέ,Μιχάλη,και συνταυτιστές,
συνεχίζοντας,την,γνωστη,ιστορια,σας γνωστοποιω οτι χτες,κινδυνεψε,η ζωη μου,αλλες τρεις φορες,αλλα οι συνταυτιστες της ως ανω,βιολογικης,''σκαρμουτσικης'',αντιδιατροφης,με βοηθησαν να συνεχισω,
πηγαμε και μια βολτα στα ΜΑΚΝΤΟΝΑΛΝΤΣ,και φαγαμε και kayak παγωτο με τον ΜΑΝΟΛΗ ΠΑΥΛΙΩΤΗ,στο Φιλιον,στη Σκουφα!!!

 
At 17/5/07 3:24 μ.μ., Blogger Tin Man said...

Φτωχά τα γαλλικά μου και δεν μπορώ να γράψω τη θεμελιώδη κι αυταπόδειχτη αρχή του Προυντόν όπως τη διατύπωσε ο ίδιος στο πρωτότυπο.

Αμφιβάλλω όμως αν τη θυμούνται καν οι ίδιοι οι γάλλοι εργαζόμενοι, όπως αυτοί που αναφέρεις στο κείμενο:

Αν ο πλούτος ήταν αποτέλεσμα της εργασίας, τότε οι εργάτες θα ήταν οι πιο πλούσιοι.

 
At 17/5/07 6:42 μ.μ., Blogger nik-athenian said...

Ας αφήσουμε για λίγο τη Γαλλία του Σαρκοζί, κι ας φωνάξουμε είτε μέσα από τα μπλόγκια είτε μέσα από τον τύπο, προς τους Έλληνες "προστάτες του εργαζόμενου λαού".
Κύριοι της εκτελεστικής εξουσίας (Υπουργείο Εργασίας) καιτης Νομοθετικής εξουσίας, γιατί προσποιείστε ότι δεν βλέπετε τι γίνεται γύρω σας;
Πάρα πολλοί εργοδότες κάθε μεγέθους - από μεγάλες τράπεζες μέχρι εταιριούλες των 5 εργαζομένων, απαιτούν ο εργαζόμενος να δουλεύει 9-19 πληρώνοντας μόνο τον μισθό που έχει θεωρηθεί ως βασικός για την κάθε περίσταση.
Γιατί προσποιείστε ότι δεν βλέπετε αυτήν την συνηθισμένη ανά την επικράτεια άγρια εκμετάλλευση;
Θα ξαναγυρίσουμε στις συνθήκες των αρχών του 20ου αιώνα;
Την πελώρια αυτή παρανομία θα την κρύψουμε κάτω από το χαλί;

 
At 17/5/07 8:01 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Αγαπητέ Nik-athenian μα, οι περισσότεροι βουλευτές δεν έχουν δουλέψει ποτέ τους, δεν έχουν κάνει μία αληθινή δουλειά, με μεροκάματο. Νομίζετε πως κάποιος βουλευτής, έχει ξυπνήσει από εφιάλτη τη νύχτα ότι δεν έχει να πληρώσει μισθούς ή να καλύψει την ασφάλεια και την εφορεία; Νομίζετε πώς έχει πέσει ποτέ του θύμα εκβιασμού από εφοριακό; Αλλά υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που δεν είναι της παρούσης.Προσωπικά είμαι εναντίον της προστατευμένης εργασίας με τους σημερινούς όρους του ελληνικού κράτους γιατί στραγγαλίζει την επιχειρηματικότητα και ο επιχειρηματίας δεν είναι κανένας διάβολος ( όπως δεν είναι και άγγελος βέβαια).

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home