Μπούνγκα-µπούνγκα στο Κιρινάλιο;

Ο διευθυντής αυτής της εφηµερίδας έχει να το λέει: «Εδώ και τρεις µήνες λες ότι ο Μπερλουσκόνι τελείωσε κι αυτός όχι µόνο ζει και βασιλεύει αλλά πάει να κερδίσει και τις επόµενες εκλογές». Εχει δίκιο – αν και οι τελευταίεςδηµοσκοπήσεις δείχνουν την αντιπολίτευση να προηγείται καθαρά. Η αλήθεια όµως είναι ότι ο Καβαλιέρε δεν έχει καταπλήξει µόνο έναν ταπεινό έλληνα δηµοσιογράφο, αλλά και έµπειρους πρωταγωνιστές ή παρατηρητές της ιταλικής πολιτικής ζωής. Προχθές έγινε µια εκδήλωση στη Ρώµη µε στόχο την αναζήτηση της µαγικής συνταγής για την απαλλαγή της Ιταλίας από τον Μπερλουσκόνι. Βασικοί οµιλητές ήταν ένας πολιτικός και ένας φιλόσοφος: ο κεντροαριστερός πρώην πρωθυπουργός Μάσιµο Ντ’ Αλέµα και ο διευθυντής του περιοδικού Micromega Πάολο Φλόρες Ντ’ Αρκάις. Παρότι το πρόβληµα που κλήθηκαν να αναλύσουν είναι σύνθετο, έδωσαν απάντηση αλλά όχι µε αυτά που είπαν: µε το γεγονός ότι κατάφεραν να τσακωθούν.

Για το ακροατήριο δεν θα µπορούσαµε να πούµε ότι έσφυζε ακριβώς από παλµό. Σύµφωνα µε τη Repubblica, ήταν καµιά εκατοστή άνθρωποι, οι περισσότεροι είχαν άσπρα µαλλιά και ήταν φίλοι του φιλοσόφου. Ο τελευταίος τοποθετήθηκε µε σαφήνεια από την αρχή: «Η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι είναι ένα καθεστώς τερατωδώς ισχυρό, σε θέση διαρκούς πραξικοπήµατος». Και ο λόγος δεν είναι άλλος από την αδυναµία της Αριστεράς. Γιατί το ∆ηµοκρατικό Κόµµα δεν αγωνίστηκε για την εφαρµογή του νόµου του 1957 που θα απαγόρευε στον Μπερλουσκόνι να επανεκλεγεί; Γιατί δεν έχει γεµίσει την Ιταλία µε φωτογραφίες του Σίλβιο να σκύβει καινα φιλά το χέρι του Καντάφι; Γιατί δεν έχει παρουσιάσει ένα πακέτο προτάσεων για την υπεράσπιση των δικαστών;

Ο Ντ’ Αλέµα άρχισε να φορτώνει. Κατά την άποψη του πρώην γραµµατέα του ∆ηµοκρατικού Κόµµατος της Αριστεράς, αυτό που προέχει είναι να συγκροτηθεί η ευρύτερη δυνατή συµµαχία γύρω από ένα πειστικό πρόγραµµα (µπλα, µπλα, µπλα). Το πιο ανησυχητικό σενάριο απ’ όλα είναι να γίνει ο Μπερλουσκόνι πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας (ωχ, ωχ, ωχ).«Η κουλτούρα τουµπούνγκα-µπούνγκα στο Κιρινάλιο θα οδηγούσε στηναποσύνθεση τηςπολιτικήςσυνείδησηςτων Ιταλών» (χµµµ). Καιύστερα έριξε το φαρµάκι: «Το να λες ότι για την κυριαρχία του Μπερλουσκόνι ευθύνεται η αντιπολίτευση είναι µια λογική χαρακτηριστική του σταλινισµού».

«Εµένα θα πεις σταλινικό, που µε διέγραψε το Κοµµουνιστικό Κόµµα το 1967;», τον κεραυνοβόλησε ο Φλόρες Ντ’ Αρκάις.«Το ’96 ο Μπερλουσκόνι ήταν τελειωµένος, εσείς τον αναστήσατε!». Ο Ντ’Αλέµα άρχισε κάτι να ψελλίζει, ο διευθυντής του Espresso που συντόνιζε τη συζήτηση έπιασε το υπονοούµενο και κήρυξε το τέλος της εκδήλωσης, αλλά τα βάσανα του πολιτικού δεν τελείωσαν εκεί. Βγαίνοντας από την αίθουσα, έπεσε σε µια οµάδα νεαρών µπλόγκερ και τρεις από αυτούς του φώναξαν: «Ντ’Αλέµα, βρωµάς µούχλα!». Τουλάχιστον δεν του έριξαν γιαούρτια.