Συµµαχία κατά των προσφύγων

Στις 12 Σεπτεµβρίου 2010, ένα λιβυκό σκάφος περιπολίας άνοιξε πυρ εναντίον ιταλικού αλιευτικού νοµίζοντας πως επέβαιναν σε αυτό πρόσφυγες. Το επεισόδιο προκάλεσε σάλο στην Ιταλία. Οχι βέβαια επειδή ο λιβυκός στρατός είχε επιτεθεί σε ανυπεράσπιστους ανθρώπους, αλλά επειδή στο στόχαστρο βρέθηκαν γενναίοι Ιταλοί, δηλαδή δυτικοί, πολιτισµένοι πολίτες. Και για έναν ακόµη λόγο: ότι το συγκεκριµένο λιβυκό σκάφος ήταν δωρεά της ιταλικής κυβέρνησης στην Τρίπολη στο πλαίσιο της συµφωνίας για την καταπολέµηση της παράνοµης µετανάστευσης. Στο σκάφος επέβαιναν µάλιστα και ιταλοί εκπαιδευτές!

Οπως επισηµαίνειστη Μοντ ο Ζαν-Φρανσουά Μπαγιάρ, διευθυντής ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Επιστηµονικής Ερευνας (CNRS), είναι σαφές ότι η συµφωνία εκείνη παραβιάζει την Οικουµενική Χάρτα των Ηνωµένων Εθνών, την ευρωπαϊκή Συνθήκη για τα ανθρώπινα δικαιώµατα, το ναυτικό δίκαιο και, πιθανότατα, την ιταλική νοµοθεσία. Ολα αυτά, βέβαια, για τον Μπερλουσκόνι είναι ψιλά γράµµατα. Στην ταινία τους «Σαν ένας άνθρωπος στη Γη» (2008), οι Αντρέα Σέγκρε, Νταγκµάουι Γιµέρ και Ρικάρντο Μπιαντένε περιγράφουν µε αποκαλυπτικό τρόπο τη συνεργασία της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι µε το καθεστώς του Μουαµάρ Καντάφι προκειµένου να µη φτάνουν «ενοχλητικά άτοµα» στις ιταλικές ακτές. Τα πρόσωπα αυτά έπεφταν συστηµατικά θύµατα δολοφονιών, βασανισµών και βιασµών, εν µέσω της απόλυτης αδιαφορίας της Frontex και της µακαριότητας των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.

Πράγµατι, οι τελευταίες είναι συνένοχες στο έγκληµα. Τον Οκτώβριο του 2010, η επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων της Ε.Ε. Σεσίλια Μάλµστρεµ επέστρεφε από την Τρίπολη µε µια ατζέντα συνεργασίας που κάλυπτε «τις ρίζες της µετανάστευσης, τη φρούρηση των συνόρων και την καταπολέµηση του εµπορίου ανθρώπων». Υστερα από επιµονή της λιβυκής πλευράς, στο κείµενο δεν γινόταν αναφορά στη συνθήκη της Γενεύης του 1951 για το καθεστώς των προσφύγων (που προστατεύει ρητά τα δικαιώµατά τους), αλλά στην πολύ πιο γενικόλογη συνθήκη της Αφρικανικής Ενωσης του 1969 για τους πρόσφυγες στην Αφρική, την οποία η Λιβύη έχει µεν υπογράψει, αλλά δεν εφαρµόζει! Η υποχώρηση της Ευρώπης δεν έγινε µε το αζηµίωτο. Ο Καντάφι ζητούσε 5 δισ. ευρώ τον χρόνο για να σταµατήσει οριστικά (όπως έλεγε) την παράνοµη µετανάστευση και συµβιβάστηκε τελικά µε 50 εκατ. σε διάστηµα δύο ετών, αρκεί να µην υπήρχε καµιά αναφορά στη συνθήκη του 1951. Στο κάτω κάτω, οι αφρικανοί πρόσφυγες δεν ανήκουν στην ανθρωπότητα αλλά στην Αφρική.

Ολοι θυµόµαστε πως όταν άρχισαν οι πιέσεις στον Καντάφι να σεβαστεί τη ζωή και την αξιοπρέπεια των αντιπάλων του, εκείνος απάντησε να µην τον πολυσκοτίζουν γιατί θα άφηνε τους λαθροµετανάστες ελεύθερους να αλωνίζουν.Το σκεπτικό του ήταν απλό: τόσον καιρό µε αφήνατε να σφάζω, τώρα σας έπιασε ο πόνος; Υστερα άρχισαν οι βοµβαρδισµοί. Ακόµη και τώρα, όµως, λέγεται ότι τα δυτικά αεροσκάφη αποφεύγουν να πλήξουν τον λιβυκό στόλο για να µην επηρεαστεί στο µέλλον η µάχη κατά της λαθροµετανάστευσης…