Σάββατο, Απριλίου 04, 2009

Ας γιορτάσουμε την κρίση!




Την ώρα που ο πλανήτης μαστίζεται από την ύφεση, αυτός μιλά για ηδονισμό. Στους πολιτικούς και τους οικονομολόγους που μιλούν για οικονομική κρίση επειδή τα νούμερα δεν βγαίνουν και η μηχανή δεν δουλεύει όπως θα έπρεπε, εκείνος απαντά ότι η κοινωνία γιορτάζει την ελαφρότητά της. Παραφράζοντας τον φιλόσοφο Ζαν Μπωντριγιάρ, που είχε πει ότι η περιγραφή της πτώσης των Διδύμων Πύργων είναι σημαντικότερη από την ίδια την τρομοκρατική πράξη, ο Μισέλ Μαφεσολί αναφωνεί: «Η κρίση για την οποία μας μιλούν στην πραγματικότητα δεν υπάρχει!».

Ο Μαφεσολί διδάσκει Κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Εδώ και χρόνια αμφισβητεί την έννοια της «κοινωνίας των μαζών» και υποστηρίζει ότι ο σημερινός κόσμος αποτελείται από μια σειρά φυλών που συνδετικός τους κρίκος είναι τα συναισθήματα και τα σύμβολα. Αυτό που πραγματικά καταρρέει- λέει σε συνέντευξή του στο περιοδικό Λ΄ Εσπρέσσο - δεν είναι ο κόσμος, όπως προσπαθούν να μας πείσουν τα μέσα ενημέρωσης. Είναι ένα μοντέλο ζωής και κοινωνίας που για αιώνες αποτελούσε τη βάση του σύγχρονου πολιτισμού. Οι ηγετικές τάξεις και οι διανοούμενοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ο μύθος της προόδου αποτελεί το θεμέλιο της κοινωνίας. Οι καθημερινοί άνθρωποι όμως, και κυρίως οι νέοι, δεν θεωρούν πλέον ότι η εργασία και η παραγωγή παίζουν κεντρικό ρόλο στην ύπαρξή τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι αδιαφορούν για τη δουλειά τους. Αρνούνται όμως να οικοδομήσουν την ταυτότητά τους γύρω από αυτήν.

Η δυτική εκδοχή της νεωτερικότητας, συνεχίζει ο Γάλλος κοινωνιολόγος, περιστρεφόταν πάντα γύρω από το μοντέλο του homo sapiens, ενός ανθρώπου ορθολογικού, χωρίς πάθη. Με τον τρόπο αυτό στραγγαλίστηκαν οι ανθρώπινες ορμές και θυσιάστηκε η έμφυτη τάση του ανθρώπου προς το άχρηστο. Τα ένστικτα αυτά έρχονται σήμερα με ορμή στην επιφάνεια. Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά πολλές από τις οικονομικές καταστροφές αυτών των ημερών, θα διαπιστώσουμε ότι οφείλονται στην ελαφρότητα και την παιχνιδιάρικη διάθεση μερικών επενδυτών ή χάκερ. Ο Ζερόμ Κερβιέλ, που έκλεψε 5 δισεκατομμύρια ευρώ από τη Σοσιετέ Ζενεράλ, δήλωσε στο δικαστήριο ότι το έκανε για να διασκεδάσει. Ο homo ludens παίρνει την εκδίκησή του από τον homo sapiens.

Κι αν όλα έχουν σχέση με τις ορμές και το παιχνίδι, γιατί ο Μαφεσολί ονόμασε το τελευταίο του βιβλίο Αποκάλυψη ; «Η κυριολεκτική σημασία της αποκάλυψης είναι ότι πρόκειται για μια τραγωδία εξαιτίας της οποίας ολοκληρώνεται μια εποχή και αρχίζει μια άλλη. Εκφυλίζοντας τον κόσμο σε μια σειρά ποσοτικών αρχών, είναι προφανές ότι η κοινωνία μας οδηγήθηκε σε μια ακραία φτώχεια. Η ευμάρεια δημιούργησε μια πνευματική φτώχεια που υπονομεύει τις βάσεις του συστήματος».

2 Comments:

At 6/4/09 1:39 π.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

"Η δουλειά (το χρήμα) δεν έχει σημασία!" Κλασσικό δείγμα της ιδεολογίας του (εξαγορασμένου διανοούμενου) μισθωτού του CNRS, για τον οποίο ο μισθός πέφτει σταθερά την τελευταία βδομάδα του μηνός - βρέξει/χιονίσει, έχει δεν έχει κεσάτια το αφεντικό.
Τη θεωρία του ο Μαφ. την ανέπτυξε και την τελειοποίησε τη δεκαετία του '80. Ενδιαφέρον μίγμα καταστασιακού "προκλητισμού" και αναθεώρησης της "αντιδραστικής" κοινωνιολογίας, Simmel, Tarde...
Έκτοτε, το "Le temps des tribus" βγαίνει κάθε χρόνο με διαφορετικό τίτλο, άλλα λόγια και καινούργια περιεχόμενα. Και πληρώνει, όπως πληρώνει και η διάδοση του "καλού λόγου" του Μαφ στον εσμό των διαφημιστών και του εταιρικού μάρκετιγκ: πράγματι, το αναλυτικό του εργαλείο αποτελεί έναν βολικό τρόπο να καταλάβει κανείς πώς προσδιορίζονται τα "τάργκετ γκρούπ" και τα συναφή.

Τα τελευταία χρόνια είχε καταντήσει πραγματικά ελαφρύς - θα το επιβεβαιώσουν οι έλληνες μαθητές του. Μαντάμ Φιγκαρό, νουβέλ ομπσερβατέρ κτλ κτλ. Όταν η εξουσία βρέθηκε κι αυτή με ένα ελαφρύτερο στυλ, ήρθε η ώρα του: από κραγμένος διευθυντής διδακτορικού - υπεράσπισης της αστρολογίας της πολλαπλών υπηρεσιών αστρολόγου μαντάμ Τεζιέ, (με λίγη αδελφική βοήθεια) στο πιλοτήριο του εθνικού κέντρου ερευνών της Γαλλίας - βέβαια, αυτού που θέλει να διαλύσει ο Σαρκοζύ...
Παρόλαυτά, δεν είναι κακός κατά βάθος: φανατικός υποστηρικτής του Τσάβες, φίλος με το Λούλα... Αθεράπευτος καταστασιακός - της φράξιας της Ανώτατης Σχολής Δημόσιας Διοίκησης.
μην τον παίρνετε στα σοβαρά μόνο. Την εποχή της κρίσης μάλιστα, είναι πολύ πιο εύκολο :-)

 
At 6/4/09 9:58 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

"Ολοκληρώνεται μία εποχή και αρχίζει μία άλλη";
Ας κάνει την αυτοκριτική σε αυτήν που ολοκληρώνεται να το δούμε και οι αμαθείς και οι πτωχοί τω πνεύματι.
Χρήσιμο το έργο του, κατάλληλου προς αποδόμηση στερεοτύπων και αποεκπαίδευσης souvenirs or memorabilia, ή αναμνηστικών φετίχ, εξ ου και αναλόγως αντιπαθής σε συλλέκτες ταριχευμένων γνώσεων, κορακίστικου ξύλινου λόγου και γραπτών φαρσί.
Μέχρι τώρα είναι γνωστότεροι οι ιερείς των δογμάτων του παρελθόντος
εφεξής άραγε θα παραχωρήσουν την ιεραρχία στους ιερείς του μέλλοντος;
Τέτοια τύχη η παράδοση;
Ποιός αντέχει άλλον έναν Μάρξ; ακόμα δεν μάθαμε τον παληό,
Qvo vadis? Tώρα δα που ξεχάσαμε τον Ηράκλειτο, να τον παίρνετε στα σοβαρά διαμήνυσε ο Ιπποκράτης στους Αβδηρίτες και τον έσωσε απτον Οστρακισμό. Ακουσον άκουσον το άτομο διασπάται! και η Γή να γυρίζει. Κολόμβε έλα εδώ, άσε τι πιστεύουν οι άλλοι, σημασία έχει οι ιθαγενείς να μη κάνουν άλλες θυσίες.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home