Τουλάχιστον σώθηκε το δαχτυλίδι

Ένα αμείλικτο ερώτημα απασχολεί τους τελευταίους μήνες το Χόλιγουντ: τρελάθηκε πραγματικά ο Χοακίν Φίνιξ ή η αιφνίδια μεταμόρφωσή του σε ράπερ αποτελεί ένα πρωτότυπο διαφημιστικό τέχνασμα; Ο ταλαντούχος 34χρονος ηθοποιός, που ξεχώρισε με την ερμηνεία του στον Μονομάχο και πιο πρόσφατα στους Δύο Εραστές, ανακοίνωσε αιφνιδιαστικά τον περασμένο Σεπτέμβριο ότι εγκαταλείπει τον κινηματογράφο για να ασχοληθεί με τη μουσική. Και για όσους δεν τον πίστεψαν τότε, φρόντισε να το επαναλάβει τον περασμένο μήνα στην εκπομπή του Ντέιβιντ Λέτερμαν, όπου μασώντας τσίχλα και επιδεικνύοντας το καινούργιο του μούσι απαντούσε μονολεκτικά στις ερωτήσεις του οικοδεσπότη του. Η εμφάνισή του έχει δεχθεί έως τώρα 7,5 εκατομμύρια επισκέψεις στο ΥouΤube. Αλλά δεν διέλυσε εντελώς τις αμφιβολίες για την ειλικρίνεια των προθέσεών του.

Ο Τζέιμς Γκρέι, σκηνοθέτης των Δύο Εραστών, δεν πιστεύει πάντως την εκδοχή της φάρσας. Όπως είπε αυτήν την εβδομάδα στους Τάιμς, προς το τέλος της ταινίας ο Φίνιξ έλεγε και ξανάλεγε πως είναι κουρασμένος, πως ασχολείται με την ηθοποιία εδώ και 30 χρόνια και δεν αντέχει άλλο. Ας φανταστούμε λίγο τη σκηνή. Ο Λέναρντ έχει ρίξει τη βαλίτσα από το παράθυρο και περιμένει με αγωνία τη Μισέλ να κατεβεί για να φύγουν μαζί. Εκείνη εμφανίζεται καθυστερημένη, του λέει πως τελικά δεν θα φύγει μαζί του γιατί ο αγαπημένος της τη διαβεβαίωσε ότι θα την αφήσει τελικά τη γυναίκα του, εκείνος τα παίζει, κατευθύνεται προς τη θάλασσα, πετάει το ακριβό δαχτυλίδι που της έχει αγοράσει στην άμμο, όλοι νομίζουν πως θα αυτοκτονήσει, αλλά εσύ ξέρεις πως δεν θα το κάνει, παρακαλείς τέλος πάντων να μην το κάνει, κρίμα είναι, ελπίζεις να μαζέψει το δαχτυλίδι, να επιστρέψει στο σπίτι, να το δώσει στην πιστή και αγαπημένη Σάντρα, κι αυτοί να περάσουν καλά κι εμείς καλύτερα, κι αυτό ακριβώς κάνει ο μπαγάσας, μάλιστα κάνει ακόμη κάτι, δακρύζει, «συγκινήθηκες αγάπη μου;», τον ρωτά η Σάντρα, «σ΄ αγαπώ τόσο πολύ» απαντά εκείνος, και σχεδόν το πιστεύει, είναι και λίγο άσκηση ο έρωτας. Και το επόμενο ακριβώς λεπτό ξεσπά, «είμαι κουρασμένος, είμαι τόσο κουρασμένος, ασχολούμαι με την ηθοποιία εδώ και 30 χρόνια και δεν αντέχω άλλο». Γίνεται; Ε, δεν γίνεται.

Για να πούμε την αλήθεια, ο Γκρέι δεν ανησυχεί τόσο για το μέλλον του πρωταγωνιστή του όσο για την πορεία της ταινίας του. Φοβάται ότι η μούρλα του Φίνιξ θα έχει συνέπειες, ότι η σκηνή με το δαχτυλίδι δεν θα είναι στο εξής τόσο πειστική, ότι θα δικαιωθεί ο πατέρας του που του έλεγε πάντα, σχεδόν σαδιστικά, ότι θα αποτύχει ως σκηνοθέτης. Παίζονται πολλά, αγαπητέ Χοακίν, καλό είναι να το ξανασκεφτείς.