Ίντριγκες για την άλωση του Τύπου

Η ανησυχία για το μέλλον των εφημερίδων είναι εμφανής σε όλο τον κόσμο. Υπάρχει όμως μια χώρα όπου αυτή η ανησυχία είναι λίγο, ή αρκετά μεγαλύτερη: η Ιταλία του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, φυσικά.

«Αυτή τη φορά, ο Μπερλουσκόνι δεν θα κλείσει κανέναν στη φυλακή. Θέλει να ελέγξει τα πάντα, και θα το κάνει». Ο άνθρωπος που κάνει αυτή την εκτίμηση είναι ο Τζανκάρλο Σανταμάσι. Και ξέρει πολύ καλά τι λέει. Δημοσιογράφος της RΑΙ από το 1962 ώς το 1999, ανέλαβε στη συνέχεια διευθυντής του Radio24. Το 2006, η προηγούμενη κυβέρνηση Μπερλουσκόνι τον χαρακτήρισε «επίσημο εχθρό». Και το περασμένο φθινόπωρο, ο Σανταμάσι αποπέμφθηκε με συνοπτικές διαδικασίες. Τώρα καταγγέλλει ότι, εκτός από τα μεγαλύτερα κανάλια της Ιταλίας, ο Μπερλουσκόνι ετοιμάζεται να βάλει χέρι και στις δύο ναυαρχίδες του Μιλάνου: την Κοριέρε ντέλα Σέρα, πρώτη σε κυκλοφορία εφημερίδα της χώρας, και τη μεγάλη οικονομική εφημερίδα Ιl Sole 24 Οre.

Με την εκτίμηση αυτή συμφωνεί και ένας από τους βετεράνους δημοσιογράφους της Κοριέρε, ο Έντσο Μάρτσο. Μιλώντας την περασμένη Πέμπτη σε ημερίδα για την ελευθερία του Τύπου που οργανώθηκε στην έδρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στη Ρώμη, ο Μάρτσο είπε ότι η μάχη για τον έλεγχο της εφημερίδας του έχει αρχίσει. Η διεύθυνση του ομίλου RCS, στον οποίο ανήκει η Κοριέρε, απέσυρε ήδη την εμπιστοσύνη της προς τον διευθυντή Πάολο Μιέλι και προωθεί στη θέση του δύο αντικαταστάτες. Ο ένας είναι ο Κάρλο Ροσέλα, πρόεδρος της κινηματογραφικής εταιρείας του Μπερλουσκόνι (Μedusa) και εκλεκτός- μεταξύ άλλων- του Λούκα Κορντέρο ντι Μοντετσέμολο, αφεντικού της Φίατ και της Φεράρι. Ο άλλος είναι ο Ρομπέρτο Ναπολετάνο, σημερινός διευθυντής της Μετσατζέρο, που συνελήφθη από μια κάμερα τη νύχτα των περασμένων εκλογών να συζητά με ανώτατο στέλεχος των χριστιανοδημοκρατών τον τίτλο της επομένης...

Ο Ναπολετάνο είναι από τους λίγους Ιταλούς δημοσιογράφους που μιλά τηλεφωνικά με τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας Τζούλιο Τρεμόντι. Όπως γράφει η Ελ Παΐς, ο τελευταίος γνωρίζει ότι οι χειρότερες ημέρες της οικονομικής κρίσης δεν έχουν έρθει ακόμη και θα ήθελε τον φίλο του στη διεύθυνση της Ιλ Σόλε. Αλλά οι ίντριγκες δεν τελειώνουν εδώ. Ο Μπερλουσκόνι φέρεται δυσαρεστημένος από την αρθρογραφία και μιας άλλης μεγάλης εφημερίδας, της Στάμπα, που ανήκει στη Φίατ. Σκέπτεται λοιπόν να προτείνει στον διευθυντή της Τζούλιο Ανσέλμι την πολυθρόνα του πρακτορείου Αnsa και να τοποθετήσει στη θέση του κάποιον που διάκειται πιο φιλικά προς την κυβέρνηση.

Αν δεν επρόκειτο για την Ιταλία, οι προαναφερθείσες κινήσεις θα μπορούσε να εντάσσονται σε κάποια θεωρία συνωμοσίας. Αλλά οι πηγές του ρεπορτάζ είναι κατηγορηματικές: στον ιταλικό Τύπο θα γίνει σεισμός, και τα Ρίχτερ θα είναι πολλά.