Η ιδιοκτησία είναι ιερή

Νέοι εναντίον ηλικιωμένων. Η γενιά της στέρησης κατά της γενιάς της ευμάρειας. Το δικαίωμα της στέγης κατά του δικαιώματος της ιδιοκτησίας. Συγκρούσεις, αντιθέσεις, χάσματα.

Στον αριθμό 69 της Rue de Sevres, στο 6ο Διαμέρισμα του Παρισιού, απέναντι από το γνωστό κατάστημα Le Βon Μarche, υπάρχει ένα κτίριο 250 τετραγωνικών μέτρων που τα δέκα τελευταία χρόνια ήταν άδειο. Τον περασμένο Απρίλιο, το κατέλαβαν οκτώ νέοι, φοιτητές και άνεργοι. Το έβαψαν, το επίπλωσαν, επισκεύασαν τα υδραυλικά, με λίγα λόγια του έδωσαν μια δεύτερη νεότητα. Αλλά η ιδιοκτήτρια, μια 74χρονη Γαλλίδα που έχει μετακομίσει στο Βέλγιο για να αποφύγει την υψηλή φορολογία, δεν εκτίμησε την πράξη τους και προσέφυγε στη Δικαιοσύνη. Τον Αύγουστο, οι νεαροί καταδικάστηκαν να πληρώσουν 53.525

ευρώ, ένα ποσό πλήρως δυσανάλογο με τα μέσα που διαθέτουν. Πριν από δέκα μέρες διατάχθηκε η κατάσχεση των λογαριασμών τους όπου κατατίθενται οι υποτροφίες των σπουδών τους και τα έσοδα από τις μικροδουλειές που κάνουν για να ζήσουν. Όπως είπε ένας από τους καταληψίες, ο 22χρονος φοιτητής Ζαν-Μαρκ Ντελονέ, η κατάσχεση θα διαρκέσει μέχρις ότου συγκεντρωθεί ολόκληρο το ποσό που έχει επιδικαστεί.

Αλλά η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Όπως γράφει η Λιμπερασιόν, η ιδιοκτήτρια έκανε και δεύτερη αγωγή, ζητώντας επιπλέον αποζημίωση 180.000 ευρώ: 150.000 ευρώ για «αδρανοποίηση» του κτιρίου και 30.000 ευρώ για διάφορες ζημιές. Το θέμα πήρε διαστάσεις, οι καταληψίες φώναξαν την περασμένη εβδομάδα τους δημοσιογράφους για να αποδείξουν ότι το κτίριο είναι σε άψογη κατάσταση, για την ακρίβεια είναι σε καλύτερη κατάσταση από τότε που ήταν ακατοίκητο. Για ποια «αδρανοποίηση» μιλά η ιδιοκτήτρια αφού το κτίριο ήταν τόσα χρόνια άδειο; Αλλά ο δικηγόρος της μηνύτριας είναι κατηγορηματικός: το κτίριο βρίσκεται σε μια από τις πιο περιζήτητες συνοικίες του Παρισιού, η αξία του υπολογίζεται σε δύο εκατομμύρια ευρώ, για τη χρήση του θα αποφασίσει η ιδιοκτήτρια και κανένας άλλος, προς το παρόν οι κινήσεις της ισοδυναμούν με απλές «αξιώσεις», αλλά στη συνέχεια μπορεί να αγριέψει, καλύτερα λοιπόν οι νεαροί να συμμορφωθούν.

Οι καταληψίες είναι χαμένοι από χέρι. Όπως επισημαίνει ο δημοτικός σύμβουλος των Πρασίνων Ρενέ Ντιτρέ, το δικαίωμα της ιδιοκτησίας νικά πάντα στα δικαστήρια το δικαίωμα της στέγης, ακόμη κι αν πρόκειται για ακατοίκητα κτίρια. Ας διαμαρτύρονται οι δήμαρχοι ότι ένα άδειο κτίριο σιγά σιγά υποβαθμίζεται, η πρόσοψή του καταστρέφεται, το εσωτερικό του μουχλιάζει. Ας επισημαίνουν οι στατιστικολόγοι ότι το 57% των νέων κάτω των 25 ετών ζουν με τους γονείς τους γιατί δεν έχουν χρήματα να νοικιάσουν ένα διαμέρισμα. Ας πρότεινε στην ιδιοκτήτρια μια υπηρεσία του δήμου που ειδικεύεται στις ανακαινίσεις να αγοράσει το κτίριο. Βράχος η κυρία! Η ιδιοκτησία είναι ιερή, θα το γράφει σίγουρα και στον τάφο της.