Τα πυρηνικά όπλα δεν είναι λύση

Ας πούμε ότι είστε πρωθυπουργός του Ισραήλ. Και έχετε κοντά σας μια χώρα που αρνείται το δικαίωμά σας να υπάρχετε και ταυτόχρονα «ψάχνεται» στον πυρηνικό τομέα. Τι θα κάνατε;

Αυτή την ερώτηση απευθύναμε στον Ιρανό αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών για την Ευρώπη που βρίσκεται αυτές τις ημέρες στην Αθήνα. Αλλά ο Μεχντί Σαφάρι δεν θέλησε να απαντήσει. Όλα αυτά είναι ένα πρόσχημα για να παίρνει το Ισραήλ στρατιωτική βοήθεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τόνισε. Είχε όμως να μας δώσει ορισμένες διαβεβαιώσεις.

Πρώτον, το Ιράν δεν ενδιαφέρεται να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. «Κάτι τέτοιο είναι εναντίον του λαού. Και δεν αποτελεί πολιτική μας. Στην εποχή μας, άλλωστε, τα πυρηνικά όπλα δεν μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλεια. Δεν λειτουργούν αποτρεπτικά. Δεν αποτελούν λύση. Κοιτάξτε τι έγινε με τη Σοβιετική Ένωση. Απέκτησε τόσες πυρηνικές βόμβες, αλλά η οικονομία της κατέρρευσε».

Δεύτερον, το Ιράν δεν απειλεί κανέναν, ούτε έχει πειράξει κανέναν τα τριάντα τελευταία χρόνια. Κι αν το Ισραήλ θεωρήσει ότι το πειράζει το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και εξαπολύσει, εκεί κατά το καλοκαίρι, καμιά προληπτική επίθεση εναντίον κάποιας ιρανικής πυρηνικής εγκατάστασης; «Θα απαντήσουμε καταλλήλως». Δηλαδή; «Καταλλήλως».

Τρίτον, δεν θα πρέπει να αναμένουμε στο προσεχές μέλλον δήλωση από την Τεχεράνη με την οποία θα αναγνωρίζεται το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ. «Τίποτα τέτοιο δεν θα φέρει ειρήνη στην περιοχή. Το μόνο που μπορεί να φέρει ειρήνη είναι να δοθεί τέλος στην κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών». Τέταρτον, το Ιράν είναι επιφυλακτικό απέναντι στα ανοίγματα του Ομπάμα. «Τα ανοίγματα κρίνονται στην πράξη». Τι περιμένει η Τεχεράνη από την Ευρώπη; «Να είναι ανεξάρτητη. Πριν από τρία χρόνια, ο κύριος εταίρος του Ιράν ήταν η Ευρώπη, σήμερα είναι η Ασία. Όσο για την Ελλάδα, είχαμε πάντα άριστες σχέσεις». Και πού να άκουγε εκείνη τη δήλωση του αγροτοσυνδικαλιστή, που απειλούσε ότι θα κόψει την Ελλάδα σ΄ εκείνο ακριβώς το σημείο που οι Σπαρτιάτες σταμάτησαν τον περσικό στρατό...

Σε λίγους μήνες θα διεξαχθούν στο Ιράν εκλογές. Θα δούμε πάλι μια μάχη ανάμεσα στους σκληροπυρηνικούς, δηλαδή τον Αχμαντινεζάντ, και τους μετριοπαθείς; «Δεν τις καταλαβαίνω αυτές τις λέξεις, πρέπει να μου τις διευκρινίσετε». Πάμε αλλιώς. Διαβάσαμε προχθές στο Ρώυτερ ότι η καλύτερη ποδοσφαιρική ομάδα του Ιράν έπαυσε τρεις αξιωματούχους της επειδή επέτρεψαν στη γυναικεία ομάδα και στην ομάδα νέων του συλλόγου να παίξουν μεταξύ τους. Μα είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα τον 21ο αιώνα; Άλλωστε, ο ίδιος ο πρόεδρος δεν είχε αποφασίσει το 2006 ότι οι γυναίκες μπορούν και πρέπει να παρακολουθούν ποδοσφαιρικούς αγώνες, αφού συμβάλλουν σε μια πιο υγιή ατμόσφαιρα; «Είδατε που λέγατε ότι ο πρόεδρος είναι σκληροπυρηνικός; Για να είμαι ειλικρινής, πάντως, δεν γνωρίζω το ζήτημα. Αλλά πέστε μου, γίνονται στη χώρα σας ποδοσφαιρικοί αγώνες μεταξύ ανδρών και γυναικών;».