Πικ-νικ στο σούπερ μάρκετ

Ασφαλώς παραβιάζουν τον νόμο. Ασφαλώς δεν προτείνουν μια πολιτική λύση. Έχουν όμως κέφι, έχουν φαντασία, και στέλνουν ένα σαφές μήνυμα.
Χωρίς κουκούλες.

Η οργάνωση λέγεται «L΄appel et la pioche» (παιχνίδι με τις λέξεις κάλεσμα-φτυάρι και κασμάς, ένας συμβολικός ενταφιασμός του σφυροδρέπανου) και ώς τώρα έχει αναλάβει δράση τέσσερις φορές. Μοιάζει λίγο με τους δικούς μας «Ρομπέν των σούπερ μάρκετ», αλλά αντί να αρπάζει τρόφιμα και να τα μοιράζει στις λαϊκές οργανώνει πικνικ μέσα στα καταστήματα. Οι ακτιβιστές διαλέγουν μια πτέρυγα του σούπερ μάρκετ, ανοίγουν πτυσσόμενα τραπεζάκια, βάζουν μουσική, παίρνουν τρόφιμα και ποτά από τα ράφια και καλούν τους πελάτες να φάνε μαζί τους και να μιλήσουν για τον καπιταλισμό, για τη φτώχεια, για τις τράπεζες και για οτιδήποτε άλλο δεν πηγαίνει καλά στον κόσμο.

«Βαρεθήκαμε πια τις διαδηλώσεις. Να απεργήσουμε δεν μπορούμε, αφού απασχολούμαστε σε επισφαλείς δουλειές περιορισμένου χρόνου. Και το να μοιράζεις προκηρύξεις στον δρόμο ούτε πλάκα έχει ούτε είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό», λέει στον δημοσιογράφο της Ομπζέρβερ η 26χρονη Λεϊλά Σαϊμπί, ένα από τα ηγετικά στελέχη της οργάνωσης. Τα πικ-νικ στα σούπερ μάρκετ, αντίθετα, είναι μια πρωτότυπη μορφή διαμαρτυρίας που προσελκύει τα μέσα ενημέρωσης χωρίς να συνοδεύεται από βιαιότητες και καταστροφές. Κάποια στιγμή, βέβαια, παρεμβαίνουν οι φύλακες του καταστήματος ή η αστυνομία. Οι ακτιβιστές μπορεί να κληθούν να πληρώσουν τα τρόφιμα που πήραν από τα ράφια. Αλλά το κόστος είναι έτσι κι αλλιώς μικρό, ενώ η δημοσιότητα που δίνεται στα προβλήματα των «babylosers» είναι μεγάλη.

«Παίξαμε το παιχνίδι, και δουλέψαμε σκληρά, και κάναμε καλές σπουδές, γιατί μας είπαν ότι στο τέλος θα είχαμε ένα διαμέρισμα και μια δουλειά. Αλλά δεν ήταν αλήθεια», λέει ο 34χρονος Βικτόρ, ένα άλλο μέλος της οργάνωσης. Η συγκεκριμένη ομάδα συνδέεται με το καινούργιο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα του Ολιβιέ Μπεζανσενό. Άλλες ομάδες είναι εντελώς ανεξάρτητες: η Jeudi Νoir (Μαύρη Πέμπτη), που παίρνει το όνομά της από την ημέρα κατά την οποία δημοσιεύονται αγγελίες για ενοικιάσεις και πωλήσεις, οργανώνει καταλήψεις κενών κτιρίων του Παρισιού. Πρόσφατα κατελήφθη μια παλιά κλινική στην καρδιά της Αριστερής Όχθης, που παρέμενε άδεια τα τελευταία πέντε χρόνια. «Είναι άδικο να μένει για τόσα χρόνια άδειο ένα κτίριο σε άριστη κατάσταση, όταν υπάρχουν τόσοι άστεγοι», λέει ο 28χρονος Ζιλιέν Μπαγιού, που μένει σε ένα από τα γραφεία της πρώην κλινικής.

Με τον Σαρκοζί να είναι παντοδύναμος και το Σοσιαλιστικό Κόμμα να παραπαίει, την υπεράσπιση των φτωχών, των μεταναστών και των αστέγων την έχουν αναλάβει μικρές οργανώσεις ακτιβιστών που δρουν σε τοπικό επίπεδο. Δεν σπάνε βιτρίνες. Δεν πετούν μολότοφ σε αστυνομικούς. Είναι οργισμένοι με το σύστημα. Αλλά αναζητούν έξυπνους τρόπους να το καταπολεμήσουν.