Το «βαθύ ΡΚΚ»

Ποιος είναι λοιπόν πίσω από την πολύνεκρη επίθεση της Κυριακής στην Κωνσταντινούπολη; Το ΡΚΚ ή η οργάνωση Εργκένεκον; Μην μπερδεύεστε: το πρώτο είναι προϊόν της δεύτερης.

Όταν η Τανσού Τσιλέρ εξελέγη πρωθυπουργός της Τουρκίας, πριν από 15 χρόνια, ένα από τα πρώτα πράγματα που σκόπευε να κάνει ήταν να επιτρέψει την εκπαίδευση και τη μετάδοση τηλεοπτικών εκπομπών στην κουρδική γλώσσα. Την ημέρα που συνεδρίασε για πρώτη φορά το υπουργικό της συμβούλιο, όμως, 28 χωρικοί σκοτώθηκαν στη Νοτιοανατολική Τουρκία από μια επίθεση που αποδόθηκε στο ΡΚΚ. Η Τσιλέρ ξέχασε τις προεκλογικές της δεσμεύσεις και έγινε μεγαλύτερο γεράκι από τους προκατόχους της. Ποιος έχασε; Οι Κούρδοι. Ποιος βγήκε κερδισμένος; Ο στρατός και το παρακράτος. Μήπως λοιπόν η οργάνωση Εργκένεκον κινούσε από τότε τα νήματα; Μήπως το πραξικόπημα που κατηγορείται ότι προετοίμαζε, στην πραγματικότητα έχει ήδη συμβεί;

Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που θέτει στο χθεσινό της φύλλο η εφημερίδα Ζαμάν. Όπως σημειώνει ο υπεύθυνος της βρετανικής της έκδοσης Μπουλέντ Κενές, οι μαρτυρίες και τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στο 2.455 σελίδων κατηγορητήριο κατά της Εργκένεκον δείχνουν ότι υπάρχει στενή σχέση ανάμεσα στην οργάνωση και εκείνους που επιδιώκουν το κλείσιμο του ΑΚΡ, όπως και ανάμεσα στην οργάνωση και το ΡΚΚ. Η Εργκένεκον ήταν ένα δίκτυο σαν το Gladio, που είχε δημιουργηθεί στη Δυτική Ευρώπη για να αποτρέψει την ανάληψη της εξουσίας από τους κομμουνιστές. Είχε δεσμούς με δομές του βαθέος κράτους. Και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ίδρυση τόσο του ΡΚΚ όσο και άλλων εξτρεμιστικών οργανώσεων.

Ένας άλλος Τούρκος αναλυτής, ο Φερχάτ Ουνλού από την εφημερίδα Σαμπάχ , χρησιμοποιεί τον όρο «βαθύ ΡΚΚ». Με άλλα λόγια, οι δράστες της τελευταίας επίθεσης μπορεί να είναι μέλη του ΡΚΚ που χρησιμοποιήθηκαν από την Εργκένεκον ή άλλες οργανώσεις. Δεν αποκλείεται βέβαια να επρόκειτο και για μια ανεξάρτητη πρωτοβουλία τους. Ο Φεμάν Χουσεΐν, για παράδειγμα, είναι ένας Σύρος που τον τελευταίο καιρό έχει ισχυροποιηθεί πολύ στους κόλπους της οργάνωσης. Μπορεί λοιπόν να σχεδίασε αυτή την επίθεση στο πλαίσιο της σύγκρουσής του με τον αρχηγό του ΡΚΚ, τον Τσεμίλ Μπαγίκ, που πρόσκειται στον Οτζαλάν. Η επιρροή του τελευταίου, έτσι κι αλλιώς, έχει μειωθεί σημαντικά.

Σε ποια κατεύθυνση θα οδηγήσουν άραγε οι τελευταίες εξελίξεις το Συνταγματικό Δικαστήριο; Να ενισχύουν άραγε αυτούς που θέλουν τη διαιώνιση της έντασης ή εκείνους που είναι αποφασισμένοι να ξεκαθαρίσουν την κατάσταση; Καμιά πρόβλεψη δεν είναι σήμερα ασφαλής στην Τουρκία. Οι αποκαλύψεις για το παρελθόν συνοδεύονται από αβεβαιότητα για το μέλλον. Η συντριπτική πλειονότητα των Τούρκων θέλει σήμερα ένα πιο διαφανές και πιο δημοκρατικό καθεστώς, και καμιά τρομοκρατική επίθεση δεν μπορεί να τους πτοήσει, γράφει ο Μπουλέντ Κενές. Μακάρι να ΄χει δίκιο.