Τραγικές συμπτώσεις

Η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου έχει οριστεί για τις 8 το βράδυ της 8ης Αυγούστου 2008 (8-8-08). Και ο σεισμός έγινε 88 ημέρες πριν από την ημερομηνία αυτή. Είναι να μη γίνουν οι Κινέζοι προληπτικοί;

Στις 28 Ιουλίου 1976, στις 3.52 το πρωί, σεισμός 8,2 Ρίχτερ που σημειώθηκε στην Ανατολική Κίνα προκάλεσε μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές του εικοστού αιώνα. Επισήμως, οι νεκροί ήταν 242.719. Σύμφωνα όμως με ορισμένες εκτιμήσεις, έφτασαν τις 700.000. Λίγους μήνες νωρίτερα, στις 8 Ιανουαρίου, είχε πεθάνει ο πρωθυπουργός Τσου Ενλάι, που ήταν πολύ αγαπητός στον πληθυσμό καθώς τον θεωρούσαν προστάτη τους από τις ακρότητες του Μάο. Λίγους μήνες αργότερα, στις 9 Σεπτεμβρίου, πέθανε και ο ίδιος ο Μάο.

Οι Κινέζοι θυμήθηκαν ξανά αυτές τις συμπτώσεις, καθώς προσπαθούν να συνέλθουν από τη νέα καταστροφή. Και οι φήμες οργιάζουν. Στην πόλη Μιαντσού, 100 χιλιόμετρα από το επίκεντρο του σεισμού, κάποιοι μπλόγκερ ισχυρίζονται ότι πριν από μερικές εβδομάδες σημειώθηκε μαζική μετανάστευση ενός εκατομμυρίου πεταλούδων. Κάποιοι άλλοι θυμήθηκαν ότι εκατοντάδες βάτραχοι εμφανίστηκαν ξαφνικά στους δρόμους της γειτονικής πόλης Μιανγιάνγκ. Και η λίμνη στο Ενσί, στην επαρχία Χουμπέι, πώς εξηγείται ότι ξεράθηκε ξαφνικά; Δεν θα έπρεπε οι αρχές να έχουν συγκεντρώσει όλα αυτά τα στοιχεία και να έχουν καταλάβει ότι κάτι κακό επρόκειτο να συμβεί, ώστε να εκκενώσουν τις πόλεις από τον πληθυσμό; Μήπως ο σεισμός είναι ένα μήνυμα του Ουρανού εν όψει των Ολυμπιακών;

Η ανάγνωση συγκεκριμένων γεγονότων ως καλών ή κακών οιωνών αποτελεί συστατικό στοιχείο της κινεζικής κουλτούρας, λέει στην Κοριέρε ντέλα Σέρα ο ιστορικός Στέφανο Καμέλι, συγγραφέας του βιβλίου «Κινέζικες σκιές. Έρευνα για έναν πολιτισμό που ήθελε να γίνει έθνος» (Εκδ. Εinaudi). Αυτό όμως δεν έχει καμιά σχέση με τη θρησκεία. Ή, μάλλον, σχετίζεται με μια θρησκεία «πολιτικού» χαρακτήρα. Για τους Κινέζους υπάρχει ο Ουρανός (Τιαν) και όλα όσα βρίσκονται κάτω από τον Ουρανό (Τιανσιά), δηλαδή ο κόσμος. Η τέχνη της κατανόησης του κόσμου, και της Ιστορίας, είναι η τέχνη της επικοινωνίας με τον Ουρανό. Όσο η σχέση του ανθρώπου με τον Ουρανό είναι αρμονική, όλα πάνε καλά. Ουαί κι αλίμονο, όμως, αν αυτή η αρμονία διαρραγεί. Τα αποτελέσματα είναι αμέσως φανερά: λιμοί, πλημμύρες, επιδημίες, πόλεμοι, σεισμοί.

Στην ιστορία της Κίνας, πριν από την πτώση των δυναστειών γινόταν πάντα ένας καταστροφικός σεισμός. Συνέβη με το τέλος των Χαν το 156, και των Μινγκ το 1622. Συνέβη με τον Μάο. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, βέβαια, υπήρχε μια ατμόσφαιρα τέλους εποχής. Σήμερα, αντίθετα, η Κίνα διαθέτει ένα καθεστώς που την έχει κάνει μια από τις μεγαλύτερες δυνάμεις του κόσμου. Και οι περισσότεροι Κινέζοι πιστεύουν ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι ευλογία, κανένας σεισμός δεν θα τους κάνει να αλλάξουν γνώμη.