Επικίνδυνες σχέσεις

Στην έδρα των FΑRC υπάρχει, λέει, μια λίστα αναμονής. Δεκάδες οργανώσεις της Λατινικής Αμερικής κτυπούν τις πόρτες των ανταρτών για να λάβουν στρατιωτική εκπαίδευση. Τον Μάρτιο του 2007, μάλιστα, τα στρατόπεδα είχαν γεμίσει ασφυκτικά, δεν δέχονταν άλλους.

Στις 8 του περασμένου Νοεμβρίου, ο Ούγκο Τσάβες δέχθηκε στο Καράκας τον Λουσιάνο Μαρίν, γνωστότερο ως Ιβάν Μάρκες, ηγέτη των Επαναστατικών Ενόπλων Δυνάμεων της Κολομβίας (FΑRC). Επισήμως, η επίσκεψη έγινε στο πλαίσιο των προσπαθειών για την απελευθέρωση 44 ομήρων που κρατούν οι αντάρτες της Κολομβίας. Υπήρξε όμως και μια μυστική συνάντηση, στη διάρκεια της οποίας ο πρόεδρος της Βενεζουέλας φέρεται να ενέκρινε τη χορήγηση 300 εκατομμυρίων δολαρίων στους αντάρτες και τη μεταφορά στην περιοχή Ορινόκο εξοπλισμού που έστειλαν στις FΑRC δύο Αυστραλοί έμποροι. Την ημέρα εκείνη σφραγίστηκε στο πιο υψηλό επίπεδο η συνεργασία ανάμεσα στο αντάρτικο της Κολομβίας και τον στρατό της Βενεζουέλας που είχε αρχίσει από το 2000.

Οι παραπάνω πληροφορίες περιλαμβάνονται σε υπόμνημα με ημερομηνία 12 Νοεμβρίου 2007 που έστειλε ο ίδιος ο Ιβάν στους συντρόφους του και βρέθηκε σε έναν από τους υπολογιστές του Ραούλ Ρέγιες, δεύτερου στην ιεραρχία της οργάνωσης, ο οποίος σκοτώθηκε την 1η Μαρτίου από επιδρομή των κολομβιανών δυνάμεων στον Ισημερινό. Εντός των προσεχών ημερών, η Ιντερπόλ θα ανακοινώσει κατά πόσον οι υπολογιστές αυτοί ανήκαν πράγματι στον Ρέγιες. Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση του Καράκας αρνείται οποιαδήποτε σχέση με τις FΑRC και αποδίδει τις καταγγελίες σε επιχείρηση παραπληροφόρησης που έχουν ενορχηστρώσει η Κολομβία και οι Ηνωμένες Πολιτείες. «Η όλη υπόθεση μοιάζει με ταινία», δήλωσε ο Μπερνάρντο Άλβαρες, πρεσβευτής της Κολομβίας στην Ουάσιγκτον.

Όπως γράφει η Ελ Παΐς σε μια σειρά δημοσιευμάτων της, από τους υπολογιστές του Ρέγιες προκύπτει ότι οι FΑRC διαθέτουν ένα δίκτυο υποστήριξης σε 17 χώρες, στις οποίες περιλαμβάνονται η Γερμανία και η Ελβετία. Κύριος στόχος των ανταρτών είναι να ανατρέψουν την κυβέρνηση της Κολομβίας, και για τον σκοπό αυτό προσπαθούν να προμηθευτούν πυραύλους εδάφουςαέρος από τη Ρωσία ή τη Λευκορωσία. Αλλά οι φιλοδοξίες τους δεν σταματούν εκεί: προωθούν τη δημιουργία αντάρτικων τόσο σε χώρες με φιλικές κυβερνήσεις, τις οποίες θα υπερασπίζονται από την «αυτοκρατορία», όσο και σε εχθρικές χώρες, προκειμένου να τις υπονομεύουν. Απώτατος στόχος τους είναι το λεγόμενο Στρατηγικό Σχέδιο. Σύμφωνα με ένα ηγετικό τους στέλεχος, τον Πέδρο Αντόνιο Μαρίν γνωστό και ως Τιροφίχο, «πρόκειται για τη δημιουργία ενός επαναστατικού στρατού, που με τη στήριξη των μαζών θα ανατρέψει το καπιταλιστικό σύστημα και θα εγκαθιδρύσει τον σοσιαλισμό».

Όλα αυτά θα μπορούσαν να θεωρηθούν ακόμη και γραφικά, αν την ίδια ώρα η Ίνγκριντ Μπετανκούρ και δεκάδες ακόμη όμηροι που κρατούν οι FΑRC δεν κινδύνευαν να πεθάνουν από την κακομεταχείριση, τις αρρώστιες και τις κακουχίες.