Μόλις δέκα χιλιόμετρα μακριά

Αυτό το μπλογκ δεν χρειάζεται αστυνόμευση ούτε «υπεύθυνο σύμφωνα με τον νόμο». Οι δύο βασικοί του συντάκτες δεν θίγουν υπολήψεις. Μόνο τους εθνικισμούς προσβάλλουν.

Το σημείο συνάντησής τους ήταν η πόλη Σντερότ, λίγο βορειότερα από τα σύνορα με τη Γάζα. Εκεί, ανάμεσα στους ήχους των σειρήνων που ειδοποιούσαν για τις ρουκέτες της Χαμάς, Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι κουβέντιαζαν, αντάλλασσαν εμπειρίες, τσακώνονταν, και διατύπωναν προτάσεις για να επιστρέψει η λογική στην περιοχή. Τα έλεγαν για μήνες πολλούς. Κι από τις συναντήσεις εκείνες γεννήθηκε τον περασμένο μήνα ένα μπλογκ (gaza-sderot. blogspot. com).

[Αγαπητέ Ηope Μan.Σήμερα είναι μια ηλιόλουστη και ήσυχη μέρα στη Γάζα,χωρίς ιδιαίτερες στρατιωτικές επιχειρήσεις.Αλλά η ζωή μας εξακολουθεί να πολιορκείται.Τα σύνορα εξακολουθούν να είναι κλειστά και ηλεκτρικό έχουμε μόνο τρεις με έξι ώρες την ημέρα.Τα περισσότερα είδη πρώτης ανάγκης δεν είναι διαθέσιμα στη Γάζα και αυτά που είναι διαθέσιμα είναι δύο φορές ακριβότερα.Η ανεργία είναι μεγάλη γιατί τα περισσότερα εργοστάσια είναι κλειστά,αφού δεν μπορούν ούτε να εισάγουν ούτε να εξάγουν.Χιλιάδες φοιτητές έχουν χάσει την ευκαιρία να συνεχίσουν τις σπουδές τους στο εξωτερικό,αφού τα σύνορα είναι κλειστά.]

Τα ονόματά τους δεν τα ξέρουμε. Σύμφωνα με τον Ντάνυ Γκαλ, έναν από τους οργανωτές των συναντήσεων στη Σντερότ, ο μπλόγκερ από τη Γάζα είναι ένας εργένης γύρω στα 30, που δίδασκε σε ένα σχολείο μέχρι που το κλείσανε, τρελαίνεται για τις γυναίκες και θέλει να αγοράσει ένα σπίτι αλλά δεν ξέρει αν θα μπορεί να πληρώνει το δάνειο. Ο μπλόγκερ από τη Σντερότ είναι γύρω στα 40, εργάζεται στον τομέα της υψηλής τεχνολογίας και πιστεύει ότι μια εισβολή στη Γάζα είναι η χειρότερη δυνατή απάντηση στις ρουκέτες.

[Αγαπητέ Ρeace Μan.Και στη Σντερότ είναι ηλιόλουστη η μέρα.Σήμερα δεν έπεσαν ρουκέτες.Η ζωή μας εδώ είναι γεμάτη άγχος και απογοήτευση,αλλά δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτά που περνάτε εσείς,μόλις δέκα χιλιόμετρα μακριά.Πιστεύω πραγματικά ότι υπάρχει ελπίδα για αλλαγή. Πιστεύω πραγματικά ότι είμαστε η πλειοψηφία.Εμείς,που θέλουμε να ζήσουμε μια φυσιολογική ζωή.Πρέπει να συνεχίσουμε αυτόν το διάλογο και να καλέσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους να συμμετάσχουν.]

Άνθρωπος της Ελπίδας και Άνθρωπος της Ειρήνης, ακούγεται κάπως πρωτόγονο, αλλά πρωτόγονες δεν είναι και οι συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων εκεί πέρα; Από τη μια πλευρά των συνόρων, χιλιάδες Παλαιστίνιοι είναι καταδικασμένοι να πεινάνε επειδή μέσα στην απελπισία τους εξέλεξαν κάποιους εξτρεμιστές για να τους κυβερνήσουν. Από την άλλη, χιλιάδες Ισραηλινοί τρέχουν κάθε τόσο να κρυφτούν στα υπόγεια επειδή αυτοί οι εξτρεμιστές τούς σημαδεύουν με ρουκέτες. Τις προάλλες τραυματίστηκαν δύο παιδιά, το ένα έχασε το πόδι του. Εδώ κι έξι μήνες, οι συναντήσεις στη Σντερότ δεν γίνονται πια. Αλλά το μπλογκ είναι ζωντανό.