Τετάρτη, Νοεμβρίου 21, 2007

Ο λύκος και η μάγισσα



Εκείνος το αρνείται. Εκείνη ζει εξόριστη στη Χιλή και αποφεύγει τις δηλώσεις. Η ιστορία δεν ακούγεται πολύ πειστική. Μα δεν θα ήταν όμορφο να είναι αληθινή, δεν θα οδηγούσε σε μια ταινία εξίσου συγκινητική με τις «Ζωές των Άλλων»;

Ήταν Νοέμβριος του 1976 όταν η πανίσχυρη σύζυγος του Έριχ Χόνεκερ, η ωραία και ώριμη Μάργκοτ, κτύπησε ένα βράδυ την πόρτα του Βολφ Μπίρμαν. Ο ανατολικογερμανός τραγουδοποιός, που είχε ήδη προβλήματα με το καθεστώς εξαιτίας των απόψεών του, επρόκειτο να φύγει σε λίγες μέρες για μια συναυλία στη Δύση, στην Κολωνία. Η «μάγισσα», όπως αποκαλούσαν τη σύζυγο του δικτάτορα, τον προειδοποίησε να μην το κάνει. «Αν φύγεις», του είπε, «θα σου αφαιρέσουν την υπηκοότητα και δεν θα μπορέσεις να γυρίσεις πίσω. Μείνε, και θα γίνεις ο μεγαλύτερος ποιητής της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας». Η κουβέντα κράτησε ώρα, το ένα ποτό έφερε το άλλο, αλλά ο Μπίρμαν δεν μεταπείστηκε, παρ΄ όλο που γνώριζε ότι η κυρία με την οποία μιλούσε ήταν ο εγκέφαλος της απαγωγής των παιδιών όσων τολμούσαν να μεταναστεύσουν. Την παραμονή της αναχώρησής του συναντήθηκε με μερικούς στενούς του φίλους. Και τους αποκάλυψε ότι εκείνο το βράδυ η Μάργκοτ δεν έφυγε από το σπίτι του. Έμεινε όλη τη νύχτα, μια καυτή, ερωτική νύχτα.

Η ιστορία είναι εξωφρενική, η «Μπιλντ», που τη δημοσίευσε την περασμένη Κυριακή, δεν είναι σοβαρή εφημερίδα, αλλά η πηγή της πληροφορίας δεν είναι τυχαία: πρόκειται για τον Φλόριαν Χάβεμαν, αδελφό της Ζιμπίλε με την οποία ο Μπίρμαν είχε στο παρελθόν δεσμό, και γιο του διαφωνούντα επιστήμονα Ρόμπερτ Χάβεμαν, που θεωρείται ο Ζαχάρωφ της ανατολικής Γερμανίας. Την πληροφορία την επιβεβαιώνει και ο Ντίτερ Ντεμ, πρώην μάνατζερ του Μπίρμαν και σήμερα βουλευτής της Αριστεράς, του κόμματος στο οποίο συγχωνεύτηκαν οι πρώην κομμουνιστές και ο Όσκαρ Λαφονταίν. Είναι πολύ πιθανό να λένε και οι δύο ψέματα: σύμφωνα με τον Μπίρμαν, μάλιστα, ο Ντεμ ήταν πράκτορας της Στάζι. Μπορεί όμως και να είναι αλήθεια εκείνο το one-night-stand, και να το παραδεχθεί μια μέρα ο τραγουδοποιός όπως παραδέχθηκε ο Γκίντερ Γκρας τη σχέση που είχε στα νεανικά του χρόνια με τους SS. Δεν είναι κακό. Αυτό που μετράει άλλωστε είναι το αποτέλεσμα.

Και το αποτέλεσμα είναι ότι ο «λύκος»- όπως αποκαλούσε τον Μπίρμαν η πρώτη σύζυγός του, η διάσημη ηθοποιός Έβα-Μαρίε Χάγκεν- πήγε στην Κολωνία, μίλησε στους νέους της άλλης πλευράς για την ανάγκη να αποκτήσει η χώρα του ένα κομμουνιστικό κόμμα σαν εκείνο που ανθούσε εκείνα τα χρόνια στην Ιταλία, κι έμεινε εκεί, εξόριστος, μέχρι την πτώση του τείχους. Όσο για τη «μάγισσα», έφυγε με τον σύζυγό της το 1991 για τη Χιλή, εκείνος πέθανε το 1994, αλλά εκείνη ζει ακόμη στη βίλα που της παραχώρησε το Κομμουνιστικό Κόμμα, με τη σύνταξη χήρας αρχηγού κράτους που της χορηγεί το γερμανικό κράτος.

3 Comments:

At 22/11/07 4:08 μ.μ., Blogger fabulator said...

Μα ο Βολφ έχει απαντήσει προ καιρού για όλα αυτά με εκείνο το ωραίο: "Υπάρχει ζωή πριν από το θάνατο".

 
At 30/11/07 6:25 μ.μ., Blogger Μαργαρίτα said...

"Απαγωγή των παιδιών όσων τολμούσαν να μεταναστεύσουν"; Δεν ξέρω τίποτε γι΄αυτό και θα ήθελα να μάθω.

 
At 20/12/07 2:26 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

nai ki ego ithela na matho

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home