Ναι ή όχι στην πυρηνική ενέργεια;
«Το ουράνιο και το πετρέλαιο αποτελούν εκφράσεις ενός ξεπερασμένου τρόπου παραγωγής, συγκεντρωτικού και καθετοποιημένου. Αλλά βρισκόμαστε πια στην εποχή του Ιnternet και του Υoutube, το μοντέλο που επικρατεί είναι το ευέλικτο δίκτυο». Τζέρεμι Ρίφκιν
Πριν από είκοσι ακριβώς χρόνια, στις 8 και 9 Νοεμβρίου 1987, οι Ιταλοί κλήθηκαν να λάβουν μέρος σε ένα δημοψήφισμα για την πυρηνική ενέργεια. Προσήλθαν στις κάλπες με ενθουσιασμό. Κι από τα 30 εκατομμύρια που ψήφισαν, το 80,6% εκδήλωσε την αντίθεσή του στην κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων. Οι μνήμες του Τσερνόμπιλ ήταν βέβαια νωπές, η πυρηνική καταστροφή είχε συμβεί μόλις ενάμιση χρόνο πριν. Αλλά εκείνο το «όχι» είχε κι άλλες αιτίες. Ιδεολογικού χαρακτήρα: πώς είναι δυνατόν μια ενέργεια του πολέμου και του θανάτου να μεταμορφωθεί ομαλά σε μια ενέργεια ειρήνης και προόδου; Κυρίως, όμως, επιστημονικού χαρακτήρα: τι θα γίνει με τα πυρηνικά απόβλητα, πώς θα αποκλειστεί ένα ατύχημα, τι επιπτώσεις θα είχε ένας σεισμός;
Με το πετρέλαιο να πλησιάζει σήμερα ολοταχώς τα εκατό δολάρια και τους επιστήμονες να προειδοποιούν ότι τα αέρια του θερμοκηπίου απειλούν το μέλλον του πλανήτη, τα παραπάνω ερωτήματα έρχονται και πάλι στο προσκήνιο, ενώ προστίθενται κι άλλα. Έχουμε ακόμη την πολυτέλεια να λέμε «όχι» στην πυρηνική ενέργεια; Και αν η απάντηση είναι θετική, ποιες είναι οι αποτελεσματικές και ρεαλιστικές εναλλακτικές λύσεις για να αντιμετωπιστεί η ενεργειακή κρίση; Όλοι ξέρουμε πως πρέπει να δώσουμε έμφαση στην εξοικονόμηση ενέργειας: να σβήνουμε τα φώτα όταν δεν τα χρειαζόμαστε, να μειώνουμε τη θέρμανση και τον κλιματισμό, να χρησιμοποιούμε το πλυντήριο τις νυχτερινές ώρες, να κλείνουμε τον υπολογιστή και την τηλεόραση πριν πάμε για ύπνο. Μήπως πρέπει όμως ταυτόχρονα να αναθεωρήσουμε και μερικούς μύθους για την πυρηνική ενέργεια; Σύμφωνα με τον Κρίστοφερ Κρέιν, πρόεδρο του αμερικανικού πυρηνικού γίγαντα που λέγεται Εxelon, η πιθανότητα να συμβεί ένα σοβαρό ατύχημα στους αντιδραστήρες που λειτουργούν σήμερα είναι ένα κάθε 10.000 χρόνια, ενώ στους καινούργιους αντιδραστήρες είναι ακόμη μικρότερη. Η τεχνολογία επεξεργασίας των πυρηνικών αποβλήτων έχει προοδεύσει πολύ. Και στο οικονομικό πεδίο, η πυρηνική ενέργεια είναι πλέον απολύτως ανταγωνιστική προς τον άνθρακα.
Ο Κρέιν, βέβαια, κοιτάζει τα συμφέροντά του. Για τον Τζέρεμι Ρίφκιν, θεωρητικό της οικονομίας του υδρογόνου και σύμβουλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ενεργειακά θέματα, το μέλλον βρίσκεται στην αιολική και την ηλιακή ενέργεια, όχι στα πυρηνικά. Οι περισσότεροι πολιτικοί που υποστηρίζουν την πυρηνική ενέργεια- λέει σε συνέντευξή του στη Ρεπούμπλικα - θέλουν να μπλοκάρουν τη βιομηχανική επανάσταση στην κατεύθυνση των ανανεώσιμων πηγών. Ένα πυρηνικό εργοστάσιο κοστίζει δύο δισεκατομμύρια δολάρια. Και σύμφωνα με μελέτη της Οxfam Research Group, για να περιοριστούν οι κλιματικές αλλαγές με τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας θα έπρεπε να κατασκευαστούν χιλιάδες εργοστάσια μέχρι το 2070...
posted by Μιχάλης Μητσός @ 9:57 π.μ.
4 comments
4 Comments:
Η μορφή αυτή (δλδ: η πυρηνική ενέργεια) - σημειώνει ο André Gorz- απαιτεί γιγαντιαίες εγκαταστάσεις και εργοστάσια ισοτοπικού διαχωρισμού και επεξεργασίας των αποβλήτων που είναι επικίνδυνα και ευάλωτα. Με άλλα λόγια, χρειάζεται ένα ισχυρό και σταθερό κράτος, μια αξιόπιστη αστυνομία, μια διαρκής επιτήρηση του πληθυσμού και μια μυστικότητα: όλα τα συστατικά μιας ολοκληρωτικής εκτροπής. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αντίθετα, στηρίζονται στην τοπική παραγωγή και δεν υποδουλώνουν τους χρήστες. Είναι αλήθεια πως δεν επαρκούν για τη λειτουργία μεγάλων βιομηχανικών συγκροτημάτων. Αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι αυτά τα συγκροτήματα δεν συμβιβάζονται με τις ριζικές αλλαγές που απαιτούνται για την επιβίωση της ανθρωπότητας.
;-)
Στέλνω ένα μικρό κομμάτι (δυστυχώς στα Αγγλικά) από κάτι που είχα γράψει παλιά σχετικά.. Τα στοιχεία πιστεύω είναι πάνω κάτω ακριβή, αλλά ίσως να μην είναι εντελώς ενημερωμένα. Υπάρχει μία πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα (ίσως από τις μοναδικές 2 που μπορούν να θεωρηθούν έγκυρες και πλήρεις) του ΜΙΤ (http://web.mit.edu/nuclearpower) σχετικά με την πυρηνική ενέργεια, έρευνα που παρόλη την αξία της οι περισσότεροι αρνούνται πεισματικά να κοιτάξουν..
Νuclear power covers a percentage smaller than 20% of the power production. Currently there are 440 reactors that produce nuclear power (about 368GWatts), mainly using Uranium. If we were to substitute our power productive elements with nuclear power, in order to maintain the same rate we would need to build some 5000 plants worldwide, in a period of more or less 50 years. Simple math suggests we should construct about 50 plants per year, that is 1 every seven days more or less..
Supposing that we could achieve that (not realistic in any case), we would have to consider the resources needed to keep the plants working. Currently the 440 plants need 68.000 tons of Uranium per year to function. The world mines produce some 35.000 tons per year. The rest 33.000 tons come mostly from dismantling old nuclear warheads (especially the Russian). This means we don't have the resources to feed not even the current plants.
The above is sufficient to reject instantly nuclear energy as an alternative or as a solution. The most important is that I don't even consider the four basic points:
1. Uranium is not at infinite quantities on this planet, exactly like oil and all the other physical resources. And by far not enough
2. World nuclear association claims nuclear plants don't emit any GHG (Green House Gases). Is this true?
3. What happens with the toxic waste? Oh, we'll "take care of that" I guess..
4. Security issues have to be considered concerning the plants. Accident probability is about 1.0e-04, but having 1.0e+04 plants means a probability of one nuclear accident per year. Let΄s think Chernobyl...
Η πυρηνική ενέργεια κατά τη γνώμη μου δεν αποτελεί λύση, μόνο ασπιρίνη που θα κάνει κάποιους πολύ πλούσιους πολύ γρήγορα..
...επίσης όσον αφορά στο κομμάτι πιθανού ατυχήματος, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας εκτός από τα μαθηματικά του προηγουμένου σχολίου μου (αφού μιλάμε για πιθανότητες, ένα ατύχημα κάθε 10.000 χρόνια, θα πει ότι αν έχουμε 10.000 εργοστάσια έχουμε ένα ατύχημα το χρόνο) ότι η ποιότητα κατασκευής των αντιδραστήρων μάλλον κάθε άλλο παρά υψηλότερη θα είναι.
Αυτό γιατί για να αποδώσει το σύστημα έστω και λίγο πρέπει η κατασκευή να γίνει με τεράστιους ρυθμούς (οπότε αυξάνονται οι πιθανότητες λάθους) και αν μπει και στο παιχνίδι ο παράγοντας κέρδος=να κόψουμε και λίγο από το κόστος, είμαστε στα πλαίσια καπιταλιστικού συστήματος πάντα τότε..άστα να πάνε!
Η πυρηνική ενέργεια αποτελεί μια αξιόπιστη και σοβαρή λύση για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Φυσικά και είναι δικαίωμα κάθε χώρας να χρησιμοποιήσει πυρηνική ενέργεια για ειρηνικούς σκοπούς. Προσωπικά θέλω να δω και στην Ελλάδα πυρηνικά εργοστάσια. Αναρωτιέμαι πότε θα βρεθεί ένας πολιτικός με το θάρρος που απαιτείται να ανοίξει το θέμα! Τώρα τα περί ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που θα μας σώσουν είναι αστεία. Προσωπικά είμαι και αντίθετος στις εκτρωματικές τερατώδεις ανεμογεννήτριες. Καλύτερα ένα πυρηνικό εργοστάσιο σε ένα χωράφι παρά χιλιάδες παλούκια.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home