Ο Αϊ-Βασίλης είναι σοσιαλιστής

Έχουμε και λέμε. Για κάθε παιδί που θα έχει γεννηθεί από την 1η Ιουλίου ώς τις 31 Δεκεμβρίου 2007, η οικογένειά του θα εισπράττει 2.500 ευρώ (θα αυξάνονται σε 3.500 ευρώ για τις μονογονεϊκές και τις πολύτεκνες οικογένειες). Στους παιδικούς σταθμούς θα δημιουργηθούν 40.000 δωρεάν θέσεις, που θα κοστίσουν 100 εκατομμύρια ευρώ. Τα παιδιά και οι έφηβοι θα έχουν δωρεάν οδοντιατρική περίθαλψη. Σε κάθε νέο 22-30 ετών που θέλει να νοικιάσει ή να αγοράσει σπίτι θα χορηγείται μηνιαίο επίδομα 210 ευρώ. Οι χαμηλές συντάξεις αυξάνονται κατά 5%. Ο ελάχιστος μισθός αυξάνεται από 570 στα 600 ευρώ και, αν τον ερχόμενο Μάρτιο επανεκλεγεί ο Θαπατέρο, θα φτάσει τα 800.

Αυτός είναι ο προσωρινός κατάλογος των παροχών που η ισπανική κυβέρνηση χαρακτηρίζει πρωτοχρονιάτικες (αφού ένας υπουργός δήλωσε ότι θα έχουν υλοποιηθεί μέχρι τις γιορτές) και η αντιπολίτευση προεκλογικές. Ορισμένες συναντούν τη συναίνεση της Κεντροαριστεράς. Άλλες έχουν προκαλέσει αντιδράσεις: μια βουλευτής της Ενωμένης Αριστεράς χαρακτήρισε σκανδαλώδες να χορηγείται το ίδιο «επίδομα μωρού» στους φτωχούς Ισπανούς και στον Εμίλιο Μποτίν, που είναι πρόεδρος της τράπεζας Σανταντέρ και ο πιο πλούσιος τραπεζίτης της χώρας. Ο υπουργός Οικονομίας, πάντως, βεβαιώνει ότι ο προϋπολογισμός τις αντέχει. Τα τελευταία τρία χρόνια, άλλωστε, δεν είχε αλλάξει ούτε κατ΄ ελάχιστον την πολιτική λιτότητας της προηγούμενης κυβέρνησης των Συντηρητικών. Έφτασε, λοιπόν, η ώρα ο λαός να ανταμειφθεί.

Μπροστά σ΄ αυτή την επίθεση αγάπης, η αντιπολίτευση παίζει το τελευταίο της χαρτί: την Εκκλησία. Το είχε κάνει στο παρελθόν, εκφράζοντας για παράδειγμα την αντίθεσή της στη νομιμοποίηση του γάμου των ομοφυλοφίλων. Το κάνει και τώρα, με αφορμή το νομοσχέδιο για την αποκατάσταση της μνήμης των θυμάτων του εμφυλίου πολέμου και της δικτατορίας. Ήδη από τον περασμένο Νοέμβριο, η Εκκλησία είχε ανακοινώσει ότι «η επιλεκτική χρησιμοποίηση της ιστορικής μνήμης ανοίγει παλιές πληγές». Διχαστικό χαρακτηρίζουν σήμερα το νομοσχέδιο οι Συντηρητικοί του Μαριάνο Ραχόι, απαιτώντας να παραμείνει η Ισπανία στη γραμμή της διαγραφής του παρελθόντος και της λήθης. Αλλά οι Σοσιαλιστές το έχουν υποσχεθεί και θα προχωρήσουν. Για να πετύχουν όμως μια πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο, είναι αναγκασμένοι να κάνουν μερικούς συμβιβασμούς στα ποια και πόσα από τα σύμβολα της φρανκικής εποχής θα παραμείνουν.

Ο Ραχόι έκανε, τελευταία, άλλη μια κίνηση στην προσπάθειά του να αντιστρέψει το ρεύμα: εντάχθηκε στο στρατόπεδο εκείνων που θεωρούν πως η κινητοποίηση για τις κλιματικές αλλαγές είναι περιττή. Το επιχείρημά του είναι συντριπτικό: «Εδώ δεν ξέρουμε τι καιρό θα κάνει αύριο, είναι δυνατόν να προβλέψουμε τι θα γίνει στον κόσμο σε 300 χρόνια;». Ο Μπους απέκτησε άλλον ένα σύμμαχο: αλλά αυτό μάλλον δεν είναι καλό (για τον σύμμαχο).