Τρίτη, Μαΐου 29, 2007

Τι εννοούσε ο καλλιτέχνης;



«Θέλω να απευθύνω ένα μήνυμα στην Τουρκία», είπε ο Φατίχ Ακίν, παραλαμβάνοντας το βραβείο καλύτερου σεναρίου για την ταινία του «Κόψη του Παραδείσου». «Στις 22 Ιουλίου θα έχουμε εκλογές. Πρέπει να μείνουμε ενωμένοι. Αλλιώς θα πέσουμε!»

Πριν από λίγο καιρό έγινε στο Πανεπιστήμιο Μπογάζιτσι μια δεξίωση προς τιμήν του Ορχάν Παμούκ. Όλη η τουρκική ιντελιγκέντσια ήταν εκεί. Και η συζήτηση ήταν παθιασμένη. Θα γίνει πραξικόπημα, ιδίως αν σαρώσουν οι ισλαμιστές στις εκλογές. Δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει πραξικόπημα. Το έθνος κινδυνεύει να οδηγηθεί προς τον ισλαμισμό. Ο ισλαμισμός δεν αποτελεί απειλή. Το δημοκρατικό μέλλον της Τουρκίας εξαρτάται από την πορεία των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Η Τουρκία θα ευημερήσει χωρίς τη βοήθεια της Ευρώπης. Μια από τις λίγες διαπιστώσεις στις οποίες συμφωνούσαν όλοι ήταν ότι οι πρόσφατες διαδηλώσεις υπέρ του κοσμικού κράτους ενορχηστρώθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν από τον στρατό. Όσο για τον ίδιο τον Παμούκ, ο δημοσιογράφος της Ομπζέρβερ που ήταν παρών γράφει ότι καθόταν παράμερα, φορώντας ένα χαμόγελο μισο-σαρκαστικό, μισο-αινιγματικό. Ένα ανάλογο χαμόγελο φορούσε ασφαλώς και προχθές στις Κάννες, ακούγοντας τον συμπατριώτη του να απευθύνει τη δραματική του έκκληση.

Τι να εννοούσε άραγε ο Ακίν; Να αναφερόταν στην απειλή του ισλαμισμού ή στον κίνδυνο πραξικοπήματος; Τόσο αυτός όσο και ο Παμούκ ζουν κυρίως έξω από την Τουρκία, ο πρώτος στη Γερμανία, ο δεύτερος στην Αμερική. Είναι δύσκολο να δουλέψουν στη χώρα της καταγωγής τους, είναι επικίνδυνο ακόμη και να μιλήσουν, το μαρτυρούσαν οι σωματοφύλακες με τα γκρίζα κοστούμια και τις ροζ γραβάτες που δεν έχαναν από τα μάτια τους τον Νομπελίστα στη διάρκεια της δεξίωσης. Μια άλλη ομάδα σωματοφυλάκων πρόσεχε τον Οράλ Τσαλισλάρ, ένα δημοσιογράφο της Τζουμχουριέτ που έχει δεχθεί κι αυτός απειλές για τη ζωή του επειδή μίλησε για την αρμενική γενοκτονία. Οι περισσότεροι διανοούμενοι χρειάζονται σωματοφύλακες σήμερα στην Τουρκία, τους απειλούν οι εθνικιστές, οι ισλαμιστές και οι λοιποί εξτρεμιστές, που το κράτος θέλει να τους εμφανίζει ως μοναχικούς τρελούς, αλλά μοναχικοί δεν είναι, εκείνες οι φωτογραφίες του δολοφόνου του Χραντ Ντινκ να κρατά την τουρκική σημαία και να ποζάρει παρέα με αστυνομικούς μπροστά σε ένα πορτρέτο του Κεμάλ ήταν αποκαλυπτικές.

Μάλλον δεν εννοούσε τίποτα ο Ακίν. Το σύνθημα «Λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος» είναι οικουμενικό και διαχρονικό. Η Γερμανίδα μητέρα, την οποία υποδύεται η Χάνα Συγκούλα, λέει σε μια στιγμή πως όλα θα πάνε καλύτερα όταν η Τουρκία μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά η ίδια η ηθοποιός σπεύδει να διαψεύσει αυτή την ελπίδα, «είναι λίγο σοσιαλδημοκρατικό, λίγο γελοίο», λέει στη Μοντ, «αυτή η τύπισσα είναι ένα απολίθωμα του ΄68 που συντάχθηκε με το κόμμα, δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε πλέον με ευρωπαϊκούς όρους, η σκέψη μας πρέπει να είναι πλανητική». Κάτι θα ξέρει καλύτερα η Συγκούλα από τον σκηνοθέτη, έχει σχεδόν και τα διπλά του χρόνια.

12 Comments:

At 29/5/07 3:16 μ.μ., Blogger Tin Man said...

Κι εγώ πιστεύω ότι δεν εννοούσε τίποτα ο Ακίν. Ενα άχρωμο κι άοσμο κλισέ πέταξε. Μια φούσκα.

Ο Παμούκ, αντιθέτως, έχει πει τα πράγματα με το όνομα τους.

 
At 29/5/07 10:54 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Πότε θα σου δώσουν περισσότερες λέξεις στα ΝΕΑ; Ή πάλι, σταμάτησε την καθημερινή στήλη και γράφε μία μεγαλύτερη, μόνο το Σάββατο, όχι τίποτα άλλο αλλά να δεις πως θ'ανθίσει και η συζήτηση σε αυτό το μπλογκ. Δώσε την καθημερινή σου στήλη στον Tin Man να μας γράφει τί είπε ο φωστήρας Ρόμπερτ Φίσκ και γράφε εσύ κάθε Σάββατο για να διαβάζουμε ΝΕΑ μια και καλή το Σάββατο μαζί με το "Βιβλιοδρόμιο". Ό,τι οικονομία κάνω από τα ευρά της εβδομάδας στα κερνάω ποτά.

Η κατάσταση στην Τουρκία νομίζω πως είναι για κλάμματα και για γέλια είναι το να παρατηρεί κανείς πώς αναμεταδίδουν τις ειδήσεις τα εδώ χριστοδουλόπληκτα εθνίκια.

Αν μου έλειπε η τσίπα, θα έλεγα ότι πρόκειται περί ιδεολογικής παρτούζας αλλά ευτυχώς που είμαι ευγενικός τύπος και δεν λέω τέτοια πράγματα.

 
At 29/5/07 11:10 μ.μ., Blogger Tin Man said...

Πονηρέ Αθήναιε, να πάρω τη σοσιαλδημοκρατική στήλη του Μιχάλη για να σε έχω να με ζαλίζεις κάθε μέρα με τα ..φιλελεύθερα σχόλια σου; Να λείπει το βύσσινο!

Και το μέγεθος δεν έχει σημασία, λένε:)))))))))))))

 
At 29/5/07 11:36 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

ΛΟΛ!!!

And yet... it matters. Έχω και σχετικό άσμα της Natasha Bedingfield ( δεν μπορεί, ο Tin Man που κάνει συλλογή από τσαχπινογαργαλιάρες θα την ξέρει) αλλά δεν υπάρχει περίπτωση τέτοια ώρα να το ανεβάσω.

 
At 29/5/07 11:47 μ.μ., Blogger Tin Man said...

H συγκεκριμένη τσαχπινογαργαλιάρα εννοεί το μέγεθος της καρδιάς όταν άδει το "size matters"..

Ιδού λοιπόν η απάντηση στο ερώτημα που μας θέτει ο Μιχάλης για το τι εννοούσε η καλλιτέχνης:))))))))

 
At 30/5/07 12:06 π.μ., Blogger Αθήναιος said...

Κι εγώ το μέγεθος της καρδιάς εννοούσα.

Tin Man, ας πάμε για ύπνο, μην έχουμε καμία κρίση ζηλοτυπίας και την πληρώσεις εσύ πάλι όπως την προηγούμενη φορά. Πού να είχαμε προβάλει και το βίντεο από το ξενοδοχείο τί θα ακούγαμε...

 
At 30/5/07 8:31 π.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Χριστέ μου, υπάρχει και βίντεο...
Πάντως την πρόταση-πρόκληση του Αθήναιου δεν την κατάλαβα. Να γράφω μόνο το Σάββατο επειδή τα πέντε από τα έξι κείμενα της εβδομάδας είναι αδιάφορα; Να γράφω μια φορά την εβδομάδα για να ανθίσει η συζήτηση στο μπλογκ; Ο απώτερος στόχος είναι να γράφει περισσότερο ο tin man; Μήπως όλα αυτά κρύβουν έναν εκδοτικό ανταγωνισμό που δεν μπορώ να συλλάβω;
Και τώρα που το θυμήθηκα, κάποιο βιβλίο δεν επρόκειτο να βγάλει ο Αθήναιος; Τι απέγινε εκείνη η ιστορία;

 
At 30/5/07 9:39 π.μ., Blogger Αθήναιος said...

Τέτοιες αναλύσεις είναι κρίμα να τις στριμώχνεις σε 500 λέξεις και ούτε μπορεί κανείς να κάνει αναλύσει κάθε μέρα. Το θεωρώ ηρωϊκό το να διατηρεί κανείς καθημερινή στήλη σ'εφημερίδα.

Όσον αφορά στο βιβλίο έπεσαν στα πόδια μου όλοι οι Έλληνες ευπώλητοι για να με παρακαλέσουν για να μη βγάλω τους "Βορβορυγμούς" και τους παραγκωνίσω από τις πρώτες θέσεις. Δεν τους άκουσα οπότε, μέχρι το τέλος του Ιουνίου θα έχουν εκδοθεί οι "Βορβορυγμοί".

 
At 30/5/07 11:06 π.μ., Blogger hotel iris said...

άντε, έχω κάνει θέση στην βιβλιοθήκη μου και την ξεσκονίζω καθημερινά...
και για να μην έχουμε παρεξηγήσεις
έχω ανεβάσει και την Χαραμή δυο ράφια πάνω...

 
At 30/5/07 11:46 π.μ., Blogger Tin Man said...

Μιχάλη μη τσιμπάς έτσι εύκολα! Η πρόταση-πρόκληση του Αθήναιου είναι μια σιωνιστική συνωμοσία-προβοκάτσια ενατίον μου:)))))))

υγ
Συμφωνώ πάντως με τον Αθήναιο ότι είναι ηρωικό να διατηρείς μια καθημερινή στήλη γνώμης και ανάλυσης για τα διεθνή σε εφημερίδα. Και μάλιστα τη μεγαλύτερη εφημερίδα μιας χώρας.

 
At 30/5/07 12:33 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Αθήναιε και tin man, αντί να λέτε διάφορα ηρωικά, δεν βάζετε κι εσείς ένα χεράκι; Ευχαρίστως θα αναδημοσιεύσω στη στήλη ένα σημείωμά σας, αρκεί να είναι γύρω στις 430 λέξεις. Και, φυσικά, να συμφωνώ με το περιεχόμενό του (όπως έλεγε κι ένα παλιό στέλεχος του ΚΚΕ, μακαρίτης πια, "ο καθένας δικαιούται να έχει τις απόψεις του, αρκεί να είναι οι σωστές").
Πλάκα κάνω. Στείλτε εσείς, κι εγώ θα το δημοσιεύσω, κι ας είναι υπέρ του Σαρκοζί!

 
At 30/5/07 1:31 μ.μ., Blogger Ελένη said...

Αχ κύριε Μητσέ μου. Εμένα γιατί δεν μου προτείνετε να γράφω για την υπέροχή σας στήλη, να δείτε για πότε θα ανέβει κατακόρυφα η αναγνωσιμότητα...

Αν αρχίσω να γράφω εγώ για International Affairs θα σας φύγει το κλαπέτο...

Θα αρχίσω τα άρθρα μου με το καυτό ζήτημα της παράνομης αλιείας στις βόρειες θάλασσες. Όταν κάποτε είχα γνωρίσει δύο Ινούϊτ γκομενίδια και με πήγαν στο ινγκλού να μου δείξουν την αρχιτεκτονική του...

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home