Ένας ευγενικός Μπιγκ Μπράδερ
«Δεν μπορούμε να δώσουμε ακόμη απάντηση στα πιο βασικά ερωτήματα, γιατί δεν έχουμε αρκετές πληροφορίες για σας. Αυτή είναι η πιο σημαντική πλευρά της επέκτασης του Google».
Με τη δήλωση αυτή, που έκανε προχθές στους δημοσιογράφους στο Λονδίνο, ο εκτελεστικός διευθυντής της Google Έρικ Σμιτ χάραξε ουσιαστικά το μέλλον της εταιρείας. Η Google ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1998 ως μία ακόμη μηχανή αναζήτησης πληροφοριών, για να μετατραπεί πολύ γρήγορα στο πιο δημοφιλές εργαλείο αναζήτησης στο Ιnternet. Κι αυτό, χάρις σε μια απλή ιδέα των ιδρυτών της, την οποία μιμούνται πλέον όλοι: αντί να οργανώσουν την αναζήτηση μόνο βάσει της συχνότητας με την οποία εμφανίζεται μια λέξη-κλειδί σε μια ιστοσελίδα, συμπεριέλαβαν στην εξίσωση και τη σχέση μεταξύ των ιστοσελίδων. Σήμερα, οι άνθρωποι της Google θέλουν να αξιοποιήσουν τις γνώσεις που έχουν αποκομίσει για να συγκροτήσουν μια τεράστια βάση προσωποποιημένων δεδομένων. Ο Σμιτ το είπε καθαρά: «Θέλουμε να επιτρέψουμε στους χρήστες να παίρνουν απαντήσεις σε ερωτήματα του τύπου: “Τι δουλειά να κάνω στη ζωή μου;” Η: “Τι να κάνω σήμερα το βράδυ;”».
Με άλλα λόγια, η Google θέλει να οργανώσει με κάθε λεπτομέρεια την καθημερινή μας ζωή, να γίνει ένα είδος ευγενικού Μπιγκ Μπράδερ. Και ο στόχος της δεν είναι ακριβώς φιλανθρωπικός: γνωρίζοντας το πρόγραμμα και τα γούστα του καθενός από μας, είναι σε θέση να μας προτείνει προσωποποιημένα διαφημιστικά προϊόντα. Σε αυτό το πνεύμα λειτουργούν ήδη διάφορες υπηρεσίες της, όπως η Google Recommendations, που προτείνει προϊόντα και υπηρεσίες με βάση τις δηλωμένες προτιμήσεις του χρήστη, και η iGoogle, που επιτρέπει την πλήρη προσωποποίηση της σελίδας αναζήτησης. Καταλυτικής σημασίας ήταν η εξαγορά το 2005 της εταιρείας DoubleClick, που παρακολουθεί τους χρήστες σε μια ευρεία γκάμα ιστοσελίδων και εγκαθιστά στους υπολογιστές τους «cookies» για την καλύτερη επεξεργασία των προτιμήσεών τους. Και αυτή την εβδομάδα ανακοινώθηκε η εξαγορά μιας ακόμη εταιρείας, της 23andΜe, που επιτρέπει στους χρήστες να ερευνούν online το γενετικό τους προφίλ, ελπίζοντας ότι με τον τρόπο αυτό θα συμβάλει στην ανάπτυξη προσωποποιημένων φαρμάκων.
Χρήσιμα πράγματα, πρακτικά, ενίοτε εφιαλτικά. Υπάρχουν τρόποι να αμυνθεί κανείς στην παντοδύναμη τεχνολογία ή το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να την αξιοποιήσει όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα για να βελτιώσει την καθημερινότητά του; Όπως επισημαίνει ο Στηβ Κόνορ στην Ιντιπέντεντ, η απλή χρησιμοποίηση της μηχανής Google δεν επιτρέπει τον εντοπισμό πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα. Όποιος θέλει να διαφυλάξει την ιδιωτικότητά του θα πρέπει να αποφεύγει υπηρεσίες όπως η G-mail ή η Frugal. Οι υπόλοιποι είναι αναγκασμένοι να αρκεστούν στη δέσμευση της Google ότι δεν θα χρησιμοποιεί πληροφορίες που αποκομίζει από τις αναζητήσεις για διάστημα μεγαλύτερο των δύο ετών. Διάολε: τον περασμένο μήνα χρησιμοποίησαν τη συγκεκριμένη μηχανή αναζήτησης κάπου 30 εκατομμύρια χρήστες, είναι τόσο δύσκολο να χαθεί κανείς μέσα σ΄ αυτό το πλήθος;
10 Comments:
Από την πρώτη αράδα μέχρι την τελευταία στριφογύριζε στο μυαλό μου το εύστοχο, έξυπνο, και χιουμοριστικό (όπως τα περισσότερα) αναρχικό σύνθημα: ο πολιτισμός σας τελειώνει με μια διακοπή ρεύματος.
Χμ.... λίγο obsolete μου φαίνεται ο προβληματισμός. Αυτά που κάνει το gmail και το froogle τα κάνει η amazon απο το 93-94 (και άλλοι πολλοί). Και η ιδέα του personalisation είναι ακόμη πιο παλιά.
Καλά είναι και όχι κακά! Άλλωστε χωρίς το rss feader του google δεν θα είμαστε και τόσο γρήγορα ενημερωμένοι για το τί γράφουν οι diastaseis :-)))
(άντε να προβληματιστούμε και για τις πιστωτικές κάρτες, την τηλεόραση, το αυτοκίνητο κλπ. κλπ)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Συμφωνώ με τον Σπύρο. Έτσι κι αλλιώς you are free to choose. Δεν μπορείς να μπλογκάρεις αυτή τη διαδικασία, ούτε να δαιμονοποιείς το personalized advertisement από τη στιγμή που έχουμε κριτική ικανότητα και μπορούμε να επιλέγουμε μόνοι μας τί πραγματικά έχουμε ανάγκη και τί όχι.
Μπλογκάρεις; ΛΟΛ "Μπλοκάρεις τη διαδικασία" ήθελα να πω.
Είναι και επίσημο. Ο Εκόνομιστ διαβάζει "Διαστάσεις" και κλέβει τις αναλύσεις μου για το Μεσανατολικό. Βέβαια, όταν τα γράφω εγώ αυτά από τη μέρα που άρχισα να πρωτοσχολιάζω εδώ έίμαι απλουστευτικός αν και ξέχασα! Όταν κριτικάρω το Ισραήλ τα λέω καλά.
@Αθήναιε, θυμάσαι εκείνη τη συζήτηση που είχαμε κάνει εδώ στις "Διαστάσεις" (ο Ιχνηλάτης κι οι υπόλοιποι φίλοι θαμώνες) για τον πόλεμο του '67 ; Και για την επιμονή μου ότι η Ισραηλινή κυβέρνηση γνώριζε ότι παραβίαζε το διεθνές δίκαιο, και ότι το έκανε συνειδητά και προμελετημένα;
Ε, λοιπόν, είναι επίσημο! τα σχόλια μου εκείνα τα διάβασε η "Ιντιπέντεντ", έκανε την απαραίτητη έρευνα στα αρχεία του Ισραηλνού κράτους, και.. βουαλά!
υγ
Ποιος τη χάρη σου Μιχάλη! Ο Μπιγκ Μπράδερ του βρετανικού τύπου σε παρακολουθεί:)))
..άσε που ο ίδιος ο Ρομπερτ Φισκ διαβάζει το μπλογκ του Tin Man!!!
:)))))))))
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Εντάξει, ρε παιδιά, γνωστά πράγματα λέτε!
Να διευκρινίσω κάτι για το κείμενο: εγώ δεν δαιμονοποίησα κανέναν. Οι τύποι που έφτιαξαν το Google μου είναι συμπαθείς και το εργαλείο αναντικατάστατο. Ομως οι ίδιοι λένε ότι θέλουν να μάθουν περισσότερα πράγματα για μας. Κι αν υπάρχουν κάποιοι που δεν θέλουν να αποκαλύψουν περισσότερα πράγματα γι'αυτούς, πρέπει να γνωρίζουν πώς να προφυλάσσονται. Αυτό δεν αφορά βέβαια τους μπλόγκερ, που έτσι κι αλλοιώς είναι γάτοι.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home