Τρίτη, Μαΐου 08, 2007

Μερσί, Σεγκολέν



Η στήλη έχει μια απορία. Πώς εξηγείται ο ενθουσιασμός πολλών Ελλήνων προοδευτικών για τη νίκη του Σαρκοζί; Να είναι η έλξη τους για τη σιδηρά πυγμή του ανδρός; Η απέχθειά τους για το δασκαλίστικο στυλ της γυναικός; Ή και τα δύο μαζί;

Ρώτησαν τον Ζαν Ντανιέλ, τον διευθυντή του Νουβέλ Ομπζερβατέρ, πώς εξηγείται η ανοιχτή στήριξη του περιοδικού προς τη Σεγκολέν Ρουαγιάλ. «Κάθε άλλη στάση θα ήταν ανάξια της ιστορίας μας», απάντησε. Μετανιώνει για κάτι; «Για τίποτα». Θα μπορούσε να έχει γίνει κάτι με διαφορετικό τρόπο; «Όχι, όταν σκέφτομαι την κατάσταση στην οποία βρισκόταν το Σοσιαλιστικό Κόμμα πριν από ένα χρόνο, δεν βλέπω τι θα μπορούσε να έχει γίνει διαφορετικά». Πράγματι: μπροστά στον κίνδυνο να διασπαστεί με αφορμή το δημοψήφισμα για το Ευρωσύνταγμα, το Σοσιαλιστικό Κόμμα αποφάσισε τότε να αναθέσει το βαρύ καθήκον της προεδρικής υποψηφιότητας σε ένα πρόσωπο που ερχόταν απ΄ έξω, σε μια γυναίκα που υποσχόταν να σταθεί πάνω από τις διαχωριστικές γραμμές και να ενώσει τα αντίπαλα στρατόπεδα μπροστά στον κοινό στόχο της νίκης. Τα μαχαίρια μπήκαν προσωρινά στις θήκες τους. Αλλά προχθές το βράδυ βγήκαν και πάλι στην επιφάνεια. «Δεν στραφήκαμε αρκετά προς το κέντρο», λέει ο ένας. «Ξεχάσαμε τις αριστερές μας αρχές», λέει ο άλλος. Θλίψη.

Θα μπορούσε να τα πάει καλύτερα η Σεγκολέν; Ίσως ναι, ίσως όχι. Στον πρώτο γύρο ξεπέρασε το ποσοστό του Μιτεράν το 1981, αλλά στο δεκαπενθήμερο που μεσολάβησε μέχρι τον δεύτερο γύρο δεν κατάφερε να γοητεύσει έναν επαρκή αριθμό ψηφοφόρων του Μπαϊρού. Θα έπρεπε να έχει δεχθεί την πρόταση του Μισέλ Ροκάρ να συμμαχήσει εγκαίρως με τους κεντρώους για να εμποδίσουν από κοινού τη νίκη του Σαρκοζί; Κάτι τέτοιο δεν φαινόταν ρεαλιστικό, αφού θα έμπαιναν προβλήματα ηγεσίας και προγράμματος. Θα έπρεπε να έχει αποφύγει τις εμπρηστικές δηλώσεις για τους κινδύνους που ενέχει μια νίκη του Σαρκοζί; Ασφαλώς, αλλά το τελικό αποτέλεσμα δεν θα ήταν πολύ διαφορετικό. Θα τα πήγαινε καλύτερα το κόμμα αν στη θέση της ήταν ο Ντομινίκ Στρως-Καν; Δεν θα το μάθουμε ποτέ, αλλά αν έπρεπε να δώσουμε μια απάντηση θα ήταν «όχι». Όπως λέει κι ο Ζαν-Μαρί Κολομπανί, μια χώρα που έχει στραφεί προς τα δεξιά ψηφίζει δεξιά, είναι τόσο απλό.

Η Σεγκολέν μπορεί να έκανε λάθη, μπορεί να ήταν γενικόλογη, μπορεί να ήταν υπέρμετρα προστατευτική, αλλά η ανάλυση της ψήφου δείχνει ότι ήταν από την αρχή καταδικασμένη. Ο υποψήφιος που στήριξε την εκστρατεία του στην εργασία ψηφίστηκε μαζικά από τους συνταξιούχους και καταψηφίστηκε από τους ανέργους. Η υποψήφια που χαρακτηρίστηκε άνθρωπος του παρελθόντος ψηφίστηκε μαζικά από τη «γενιά του Ίντερνετ» (18-24 ετών) και καταψηφίστηκε από τους αγρότες. Αν αναγκαστεί να αποχωρήσει πρόωρα από την πολιτική, θα το κάνει με το κεφάλι ψηλά.

12 Comments:

At 8/5/07 10:06 π.μ., Blogger Klearchos said...

Κατά την ταπεινή μου άποψη, πολύ καλή ανάλυση...

 
At 9/5/07 3:38 μ.μ., Blogger ΕΡΜΗΣ said...

Ο πολίτης πλέον δεν ψηφίζει ιδεολογία, δενψηφίζει πρόεδρο επιτροπης διαλόγου αλλά διαχειριστή εξουσίας. Ποια ήταν η ξεκάθαρη πολιτική άποψη της Σενγκολέν για τα προβλήματα της Γαλλίας; Ολο για την ανάγκη διαλόγου μιλούσε. Εχουμε "πήξει" από διάλογο, θέλουμε πολιτική...

 
At 9/5/07 4:41 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Εκατό σημεία κατέβασε, κι άλλα θέλεις;

 
At 9/5/07 9:20 μ.μ., Blogger Tin Man said...

Εκείνο που με προβληματίζει περισσότερο δεν είναι αν θα ξαναβάλει υποψηφιότητα για τις επόμενες προεδρικές εκλογές, αλλά αν θα είναι εξίσου σέξυ και στα εξήντα της:)))

 
At 9/5/07 9:42 μ.μ., Blogger Πάνος said...

tin man,

αμάν!!!

 
At 9/5/07 9:45 μ.μ., Blogger Πάνος said...

Μιχάλη,

η ...πρόκληση (στου Αθήναιου), με βοήθησε να λύσω το πρόβλημα!

Η Σεγκολέν μας τελείωσε - σειρά έχει τώρα ο ΓΑΠ, στις δικές μας εκλογές!

:-)

 
At 9/5/07 10:46 μ.μ., Blogger Tin Man said...

Σύντροφοι, ουαί τοις ηττημένοις!
Ο Αθήναιος μας δουλεύει ψιλό γαζί στο μαγαζί του:))))))))

 
At 10/5/07 4:09 π.μ., Blogger μαριέλε μαστροκάλου said...

Γιατί εσείς εκεί μέσα,σβήνετε,τα σχόλια πού γράφουμε εμείς πού είμαστε εκεί έξω στό δρόμο,...?

 
At 10/5/07 7:32 π.μ., Blogger Αθήναιος said...

Μαριέλε, πρέπει να προσπαθήσετε να αυτορυθμιστείτε ( εκτός από το να ταυτιστείτε) αλλιώς θα σας γνωρίσω στον φίλο μου τον Καλλίμαχο και αυτό ναι, είναι απειλή.

Δεν σας δούλεψα και τόσο πολύ. Έχω κάνει και χειρότερα. Έχω να κάνω κάποιες παρατηρήσεις πάνω σε όλα αυτά επί της ουσίας αλλά θα τις κάνω στη Σουφραζέτα.

Το ζήτημα δεν ήταν οι θέσεις. Το ζήτημα ήταν οτι οι σοσιαλιστές δεν βγήκαν να πουν στον κόσμο πως τα προβλήματα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη δεν θα επιλύσουν οι προτάσεις αλλά το άνοιγμα της κοινωνίας και η επένδυση σε ακόμη περισσότερους δημοκρατικούς θεσμούς. Αν το πρόβλημα ήταν οι 100 ή οι 500 θέσεις η ανθρωπότητα θα είχε λύσει τα προβλήματά της εδώ και αιώνες, δεν θα περίμενε τον κάθε Σαρκοζί να καταθέσει τις συγκεκριμένες του θέση. Αλλά οι σοσιαλιστές δεν είναι φίλοι της ανοιχτής κοινωνίας και έχουν μία "μπάσταρδη" στάση απέναντι στην εξουσία. Την ποθούν αλλά την ποθούν ενοχικά και η εποχή μας απαιτεί ρήξεις και όχι ενοχές αλλά επ'όλων αυτών αλλού και άλλη στιγμή.

 
At 10/5/07 8:21 π.μ., Blogger Αθήναιος said...

Τώρα που τελείωσαν οι εκλογές, να σε ρωτήσω κάτι άλλο. Αληθεύει πως σου είχε τηλεφωνήσει η Σεγκολέν για να σε παρακαλέσει να μη δυναμιτίζεις με τα άρθρα σου το προεκλογικό κλίμα στη Γαλλία; :-Ρ

 
At 10/5/07 8:50 π.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Πανούλη, welcome back στο απηρχαιωμένο μου μπλογκ. Μου έλειψαν οι εμπεριστατωμένες αναλύσεις σου για τον ΓΑΠ.
Αθήναιε, τον προδομένο από τον πατέρα του κ.Σαρκοζί δεν τον βλέπω και πολύ απενοχοποιημένο από τον πόθο. Ρίσκαρε να ξεσηκώσει όλη τη Γαλλία εναντίον του με την κρουαζιέρα μόνο και μόνο για να τον φωτογραφήσουν με τη Σεσιλιά. H ιδέα λένε ότι ήταν του Χάλιντεϊ. Μπλιαξ.
Μαριέλε, σε έχω προειδοποιήσει ότι τα off σχόλια θα τα σβήνω.
Για την προκήρυξη δεν είδα να γράψει τίποτα ο Μαυροπρόβατος. Δεν έφτασαν τα νέα στο μακρυνό Παρίσι;

 
At 10/5/07 10:16 π.μ., Blogger Αθήναιος said...

Δεν με εννόησες. Οι Δεξιοί δεν έχουν κανένα ενοχικό πόθο για την εξουσία, την ποθούν ανοιχτά γιαυτό και σε τέτοιες περιόδους,ρευστές, είναι για το εκλογικό σώμα πιο...αφροδισιακοί. Όποιος δείχνει ανοιχτά τί θέλει και δείχνει πρόθυμος να το αποκτήσει με κάθε κόστος, λειτουργεί διεργετικά. :-)

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home