Χασμουρητό, όπως οργασμός

«Το χασμουρητό προσφέρει μια ευεξία ανάλογη μ' εκείνη που προκαλεί ο οργασμός»: αυτό είναι το συμπέρασμα άρθρου του Ιταλού καθηγητή Ψυχολογίας Πιέρο Σαλτσαρούλο που δημοσιεύεται στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Ok Salute. Ο καθηγητής βασίστηκε σε έρευνα του Αμερικανού συναδέλφου του Ρόμπερτ Προβάιν, που διδάσκει ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο της Μέριλαντ, σύμφωνα με τον οποίο η απόλαυση που προσφέρει το χασμουρητό τοποθετείται στο 8,5 (με άριστα το 10). Τώρα εξηγείται γιατί το χασμουρητό είναι μεταδοτικό: είναι απολύτως λογικό να προσπαθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι να νιώσουν κάτι που μοιάζει με οργασμό. Όπως εξηγείται και γιατί πολλές γυναίκες χασμουριούνται στη μέση της ερωτικής πράξης: θέλουν να υποκαταστήσουν τον οργασμό που δεν λέει να έρθει.

Η αλήθεια είναι πως γνωρίζαμε τα οφέλη από το χασμουρητό. Η ποσότητα του αέρα που εισέρχεται στους πνεύμονες επιτρέπει την καλύτερη οξυγόνωση του αίματος, γεγονός που αυξάνει τον μυΪκό τόνο και την εγκεφαλική δραστηριότητα. Ακόμη μεγαλύτερα είναι τα οφέλη όταν βρισκόμαστε στο αεροπλάνο, αφού οι βαθιές εισπνοές εξουδετερώνουν τις απότομες αλλαγές ατμοσφαιρικής πίεσης εξαιτίας των οποίων βουλώνουν τα αυτιά μας. Να γιατί αρχίζουμε να χασμουριόμαστε από πολύ νωρίς, δώδεκα εβδομάδες πριν γεννηθούμε (!), και συνεχίζουμε να το κάνουμε πολλές φορές την ημέρα, επτά με οκτώ λένε οι επιστήμονες. Επειδή όμως το κάθε χασμουρητό δεν διαρκεί πολύ, άντε να κρατήσει δέκα δευτερόλεπτα, έρχεται σε ομάδες των δύο ή τριών - αλλιώς δεν θα το παρομοίαζαν με οργασμό, αλλά με κάτι σαν πρόωρη εκσπερμάτιση. Χασμουριούνται βέβαια και τα ζώα, τα ψάρια, τα ποντίκια, οι σαύρες, ακόμη και τα πουλιά και τα ερπετά. Για κάποιο μυστήριο λόγο, όμως, σ' αυτά το χασμουρητό δεν είναι μεταδοτικό. Προφανώς δεν τους είπε κανείς ότι μοιάζει με τον οργασμό.

Ποια ώρα της ημέρας όμως ακριβώς χασμουριόμαστε; Χαζή ερώτηση: μα την ώρα που συνηθίζουμε να έχουμε οργασμό, λίγο αφού ξυπνήσουμε ή λίγο πριν κοιμηθούμε. Η πιο συνηθισμένη ώρα, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι στις 11 το βράδυ. Υπάρχουν βέβαια κι εκείνοι που χασμουριούνται διαρκώς - και, όχι, δεν είναι οι τυχεροί της παρέας. Το φαινόμενο αυτό συνδέεται με αρρώστιες, όπως αναιμία, ημικρανία και καρκίνος, ή με θεραπείες που βασίζονται σε αντικαταθλιπτικά φάρμακα. Ένας τρόπος να καταλάβουμε αν το συνεχές χασμουρητό έχει παθολογικά αίτια είναι η ικανότητά μας να συγκρατηθούμε. Έτσι τουλάχιστον ισχυρίζεται ο Σαλτσαρούλο, που μπορεί να είναι σοβαρός επιστήμονας παρά το όνομά του.

Όλα καλά, κι όλες οι απολαύσεις ευπρόσδεκτες. Ας επιτραπεί παρά ταύτα στη στήλη να ευχηθεί στους αναγνώστες της μια ευτυχισμένη καινούργια χρονιά, με λιγότερα χασμουρητά και περισσότερους οργασμούς.