Τετάρτη, Δεκεμβρίου 27, 2006

Το τζίνι ήταν απαιτητικό



Υπάρχει, λέει, μια σχισμή σ' ένα λόφο έξω από το Κάρντο, στη Βόρεια Σομαλία, που ακόμη και οι πιο σκληροτράχηλοι οπλοφόροι την αποφεύγουν. Οι ντόπιοι λένε πως εκεί μένουν τζίνια, που κάθε τόσο βγαίνουν, παίρνουν τη μορφή στρουθοκαμήλων και χάνονται στην έρημο.

Η Σομαλία και το Αφγανιστάν είναι δύο χώρες με διαφορετικές θρησκευτικές παραδόσεις, αλλά με την ίδια πίστη στα τζίνια. Οι ιερωμένοι έχουν συναντήσει όλα τα είδη: τζίνια άγια και τζίνια δαιμονικά, τζίνια που πετούν, έρπουν ή σέρνονται, αόρατα τζίνια, δαίμονες που γίνονται βαμπίρ και μάγους που τα πόδια τους είναι στραμμένα προς τα πίσω. Κάθε τόσο οι ιερωμένοι πέφτουν σε έκσταση. Και τότε τα δωμάτιά τους γεμίζουν με τζίνια που ζητούν κάποια χάρη, όπως να απαλλαγούν από τα μάγια των χαϊμαλιών. Σύμφωνα με το Ισλάμ, τα τζίνια μοιάζουν από πολλές πλευρές με τους ανθρώπους: έχουν ελεύθερη βούληση, πεθαίνουν, αντιμετωπίζουν τη θεία κρίση και πάνε στην κόλαση. Υπάρχει όμως μια διαφωνία μεταξύ των μελετητών για το κατά πόσον τα τζίνια έχουν ή όχι σώμα. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι αποτελούν μια μορφή ενέργειας, που είναι παρούσα στο περιθώριο του ύπνου ή της τρέλας.

Ένας δημοσιογράφος του Εκόνομιστ πέρασε πρόσφατα μια νύχτα με τους πρώην σωματοφύλακες του Αχμέντ Σαχ Μασούντ, διοικητή της Βόρειας Συμμαχίας του Αφγανιστάν που σκοτώθηκε από την αλ-Κάιντα στις 9 Σεπτεμβρίου του 2001. Οι άνδρες φρουρούσαν τον τάφο του Μασούντ και είπαν στον ξένο επισκέπτη τους ότι τα μουσουλμανικά τζίνια ήταν πάντα στο πλευρό του πρώην αρχηγού τους. Ένας από τους μαχητές του είχε σφάξει ένα δράκο σε μια λίμνη στη διάρκεια της σοβιετικής κατοχής και είχε φέρει τη δύναμή του στον Μασούντ χάρις στα μουσουλμανικά τζίνια. Σκοτώνοντάς τον, ο Οσάμα μπιν Λάντεν κήρυξε τον πόλεμο και σ' αυτά. Μια εβδομάδα νωρίτερα - διηγούνταν οι σωματοφύλακες - ο μάγειρας του οικισμού είχε καταληφθεί από ένα τζίνι. Ήταν ένας ευσεβής άνθρωπος, αγράμματος και μη καπνιστής. «Μια μέρα αρρώστησε. Όταν έγινε καλά, μπορούσε να μιλήσει και να γράψει σε πολλές γλώσσες. Το τζίνι που ήταν μέσα του είχε ταξιδέψει πολύ, αλλά ήταν απαιτητικό. Ζητούσε ένα τσιγάρο, μετά άλλο ένα, κι ύστερα γινόταν ανυπόμονο και κατάπινε ολόκληρα τσιγάρα αναμμένα».

Αλλά και στη Σομαλία κάποια από τα μέλη της κυρίαρχης τάξης ισχυρίζονται ότι παντρεύτηκαν τζίνια πριν από χρόνια. Ο ίδιος δημοσιογράφος οδηγήθηκε μια μέρα σε ένα παράπηγμα στην άκρη μιας φτωχογειτονιάς, στο λιμάνι Μποσάσο, όπου ήταν γονατισμένος ένας άνδρας ντυμένος στα κόκκινα και με μια απόκοσμη έκφραση, ενώ γύρω του νεαροί χοροπηδούσαν τραγουδώντας και κτυπώντας τύμπανα. Η μάγισσα που ήταν υπεύθυνη για την τελετή εξήγησε στον καλεσμένο ότι ο άνδρας είχε καταληφθεί από ένα τζίνι. Κι ένας από τους ενόπλους που τον συνόδευαν τον διαβεβαίωσε ότι είχε δει ένα τζίνι να ψάχνει στο χώμα για ανθρώπινα οστά.

14 Comments:

At 28/12/06 12:09 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Χαιρετώ την παρέα!
Φίλτατοι, αφήστε αυτά τα χοτζικο/μαρξιστικά :-)))
Δυστυχώς, το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας σε βορρά και νότο ζει βουτηγμένο στη δεισιδαιμονία και την πρόληψη - και ο καπιταλισμός απλώς τις μετατρέπει κι αυτές σε μια θαυμάσια, ανθηρή αγορά! Θα ήταν ενδιαφέρον δε κάποιος μελετητής να αναδείξει τη συμπληρωματικότητα αυτής της αγοράς με την πορνογραφική (ο Μαρξ κι Ενγκελς στον καιρό τους πρόλαβαν μόνον να δουν και να στηλιτευσουν το μυστικισμό ως μόδα στα αστικά σαλόνια)...

Τι να κάνουμε λοιπόν, την εποχή της "επαναμάγευσης" και του "κοινωνικού πολυθεϊσμού"; Υπομονή, σύντροφοι, και υπεράσπιση της παιδείας, του πολιτισμού και της λογικής. Το μεγαλύτερο όπλο ενάντια στα "τζίνια" είναι τα μαζικά προγράμματα αλφαβητισμού που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις Λούλα, Τσάβες και Μοράλες. Να τα στηρίξουμε - γνωρίζοντας βέβαια, οτι ο δρόμος προς την εξάλειψη όλων αυτών των ριζωμένων αντιλήψεων, δε γίνεται με "φωτισμένες αποφάσεις", αλλά είναι δύσκολος και χωράει ακόμα πολλές γενιές...

 
At 28/12/06 12:54 μ.μ., Blogger Ελένη said...

Αχ κύριε Μητσέ μου, τί μου θυμίσατε...

Όταν ήμουν πολύ μικρή, να, τόση δα, θα νομίζατε πως χωράω στην παλάμη σας, που λέει και το σόκιν ποίημα του Neruda και πηγαίναμε στο χωριό, είχα διαδόσει πως κοντά στη βρύση που οδηγούσε στα καταλύματα (sic) κάποιου νταβραντισμένου βοσκού, κυκλοφορούσε ένα τζίνι που έτρωγε τη γλώσσα των περαστικών ώστε να μπορώ εγώ, δλδ η Ελένη, να βγάζω τα μάτια μου ανενόχλητη, με τον νταβραντισμένο βοσκό.

Έβλεπαν τα προβατάκια, ζηλευαν κι πήγαιναν μετά και έγραφαν απονενοημένα σχόλια περί καπιταλισμού, τα κουτούτσικα.

Πάντως αυτό με το τζίνι του μάγειρα το θεωρώ εξίσου ύποπτο με το τζίνι της βρύσης. Κάποια μλκ είχε κάνει ο μάστορας και κατάπινε τσιγάρα μην και τον ανακαλύψουν...

 
At 28/12/06 1:53 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Έβλεπαν τα προβατάκια,
το μαν του μαν ψόφησε. Δεν φωνάζεις και τις άλλες να το γυρίζετε σε ζώνη;

 
At 28/12/06 2:05 μ.μ., Blogger Ελένη said...

Κύριε Μαύρο Πρόβατο, σκύψε να σου δώσω ένα φιλάκι, βρε κουτό, χρονιάρες μέρες.Αφού κατά βάθος σε πάω βρε κουτούτσικο όπως πηγαίνω με τα χίλια όλα τα πολιτικοποιημένα γκομενίδια κι ας διαφωνούμε.

Έλα κοντά. Κοντά, ΕΙΠΑ.

*Φιλάκι* :-)

 
At 28/12/06 2:57 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Κι εγώ κουμπάρος!

 
At 28/12/06 3:20 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

*μουτς*
χρόνια πολλά σε όλους!
νάμαστε καλά όλοι, να τα λέμε και του χρόνου :-)))

 
At 28/12/06 3:22 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

 
At 28/12/06 3:22 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

 
At 28/12/06 3:22 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

 
At 28/12/06 3:23 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

 
At 28/12/06 3:44 μ.μ., Blogger Ελένη said...

E με τέτοιο κουμπάρο, ας μην χάσουμε την ευκαιρία. Αν και Μαύρο Πρόβατο θα υπογράψεις προγαμιαίο συμβόλαιο σύμφωνα με το οποίο δεν θα με υποχρεώσεις να συγκατοικήσω με δίσκους, κασσέτες και CD με μουσική του Θεοδωράκη, τα υπόλοιπα θα τα ξεπεράσεις με τη στοργή μου, την αγάπη μου, τη μαγειρική μου, και "τα τρελλά μου τα κινέζικα φιλιά" που λέει και το τραγούδι.
Θυσία στο βωμό του καπιταλισμού το κορμί μου, τί άλλο να κάνω πια για για να παταχθεί ο Μαρξισμός. :-Ρ

 
At 28/12/06 3:45 μ.μ., Blogger Ελένη said...

Τα φιλιά θα είναι "γιαπωνέζικα", σόρρυ.

 
At 28/12/06 5:45 μ.μ., Blogger nik-athenian said...

Μαυροπρόβατε σεμνάάά
Η γυναίκα σου προσφέρει ακόμα και την τέχνη της γκέϊσας, και σύ της μιλάς σαν κόουτς των Detroit pistons.

 
At 28/12/06 7:38 μ.μ., Blogger ioannisk said...

ιχνηλάτης
Η αρχή του economist να μην υπογράφονται τα άρθρα οφείλεται στο γεγονός ότι τα άρθρα εκφράζουν την θέση του περιοδικού και όχι κάποιου δημοσιογράφου, με ότι αυτο συνεπάγεται (αν γίνει ποινική δίωξη κλπ).

Επίσης το περιοδικό έχει θεσπίσει και κανόνες για το πως πρέπει να γράφονται τα άρθρα, αν κοιτάξεις στο site του υπάρχει ενότητα με τους "κανόνες".

Μαύρο πρόβατο
"ο μεγαλύτερο όπλο ενάντια στα "τζίνια" είναι τα μαζικά προγράμματα αλφαβητισμού που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις Λούλα, Τσάβες και Μοράλες". Στην Ελλάδα που ο αλφαβητισμός είναι στο 97% γιατί όλες οι εφημερίδες (πλην καθημερινής) έχουν τα ζώδια; Ας μην αναφερθώ στην TV.

Όσον αφορά τον Τσάβες αυτός κατασκευάζει ένα άλλο τζίνι, τον εαυτό του.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home