Ένας γνήσιος άθεος

Οι συνεντεύξεις του Γούντυ Άλλεν είναι πάντα απολαυστικές. Ιδίως όταν ο Άλλαν Στιούαρτ Κόνιγκσμπεργκ - όπως είναι το πραγματικό όνομά του - τις χρησιμοποιεί για να επιτεθεί σε όλες τις θρησκείες και να δηλώσει «γνήσιος άθεος».

Στην ιστοσελίδα Masada 2000 (www. masada2000. org/), που έχει φτιάξει μια ομάδα δεξιών Ισραηλινών, μπορεί να περιτρέξει κανείς μια «shit list» με Εβραίους που μισούν τον εαυτό τους και το Ισραήλ επειδή είναι αριστεροί, φιλο-παλαιστίνιοι και φιλο-γκέι (!) Ο κατάλογος περιλαμβάνει κάπου 7.000 ονόματα (!!) Και το πιο γνωστό απ' αυτά είναι του Γούντυ Άλλεν (!!!). Αλλά του σκηνοθέτη δεν ιδρώνει τ' αυτί του. «Αυτές οι επιθέσεις με αφήνουν παντελώς αδιάφορο», δήλωσε προχθές σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε στη Νέα Υόρκη με αφορμή την καινούργια του ταινία. «Το λεγόμενο "εβραϊκό ζήτημα" δεν με απασχόλησε ποτέ. Δεν είμαι θρησκευόμενο άτομο και πιστεύω ότι όλες οι θρησκείες του πλανήτη είναι βλακώδεις και διεφθαρμένες αντιδικίες, εργαλεία πολιτικής και οικονομικής εξουσίας χωρίς καμιά σχέση με τον Θεό που υποτίθεται ότι υπηρετούν. Μεταμφιέζονται με παράξενα ρούχα για να παρέχουν δικαιολογίες και να προκαλούν πολέμους».

Το κανάλι PBS χαρακτήρισε πρόσφατα τον Γούντυ Άλλεν έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της εβραϊκής κωμικής παράδοσης. «Γελοία πράγματα», ήταν κι εδώ η απάντησή του. «Δεν με ενδιέφερε ποτέ ούτε ο αμερικανικός ούτε ο παγκόσμιος εβραϊσμός. Αυτά είναι ευρήματα για να πουλάνε τηλεοπτικά προγράμματα. Οι μεγάλοι κωμικοί δεν είναι μόνον Εβραίοι. Αρκεί να σκεφτεί κανείς τον Πήτερ Σέλλερς, τον Τσάρλυ Τσάπλιν, τον Μπομπ Χόουπ, τον Μπάστερ Κήτον». Ούτε τον χαρακτηρισμό του διανοούμενου τον δέχεται, δεδομένου ότι δεν ήταν ποτέ φανατικός αναγνώστης, τον έδιωξαν με τις κλωτσιές από το Πανεπιστήμιο, ταξιδεύει λίγο (με εξαίρεση την αγαπημένη του Βενετία) και τα μόνα πολιτιστικά του ενδιαφέροντα έχουν σχέση με την επιβίωσή του. «Η γνώμη μου», λέει, «βαραίνει ακριβώς το ίδιο με τη γνώμη ενός ταξιτζή και ενός μπάρμαν».

Η τελευταία του ταινία, που θα αρχίσει να προβάλλεται την ερχόμενη Παρασκευή, λέγεται «Scoop» και μιλά για την αγωνιώδη προσπάθεια μιας φοιτήτριας δημοσιογραφίας (Σκάρλετ Γιόχανσον) να βρει το μεγάλο θέμα που θα δώσει ώθηση στην καριέρα της. Τα γυρίσματα τα έκανε για άλλη μια φορά στην Ευρώπη, επειδή εκεί υπάρχει μεγαλύτερος σεβασμός για την ελευθερία του καλλιτέχνη και δεν υπάρχει το σύστημα των στούντιο με τους μεγάλους χρηματοδότες που δεν καταλαβαίνουν τίποτα από τέχνη, αλλά εννοούν να ελέγχουν κάθε πλευρά του έργου σου. Αυτή είναι η νέα καλλιτεχνική του πατρίδα, η Ευρώπη. Κι αν δεν αφήνει την Αμερική, είναι για τους γιατρούς της. «Είμαι ένας υποχόνδριος. Κάθε φορά που σκάει το δέρμα μου, τρέχω να κάνω ένα πλήρες τσεκ-απ». Το ότι ο πατέρας του πέθανε στα 101 και η μητέρα του στα 96 δεν τον παρηγορεί. Η μακροζωία δεν είναι κληρονομική, το διάβασε στην πρώτη σελίδα των Νιου Γιορκ Τάιμς.