Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 15, 2006

Ο άνθρωπος που έσωσε τη γεωμετρία



«Ο πόλεμος της γεωμετρίας με την άλγεβρα είναι σαν τον πόλεμο μεταξύ των δύο φύλων. Είναι το είδος του προβλήματος που δεν θα εξαφανιστεί ποτέ. Ούτε θα πεθάνει, ούτε θα λυθεί». Μάικλ Ατίγια, καθηγητής μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου.

Τη δεκαετία του '30, μια ομάδα διακεκριμένων Γάλλων μαθηματικών δημιούργησαν μια μυστική εταιρεία που της έδωσαν το ψευδώνυμο «Νικόλας Μπουρμπάκης». Στόχος τους ήταν να ξαναγράψουν την ιστορία των μαθηματικών χωρίς διαγράμματα και σχήματα. Η γεωμετρία, πίστευαν, είναι ένα παιχνιδάκι για τον ελεύθερο χρόνο μας. Τα μαθηματικά πρέπει να περιοριστούν στις εξισώσεις, τους αλγορίθμους και τα ολοκληρώματα. «Κάτω ο Ευκλείδης! Κάτω τα Τρίγωνα!», αναφώνησε σε ένα συνέδριο που έγινε το 1959 στη Γαλλία ένα ιδρυτικό μέλος της εταιρείας, ο Ζαν Ντιεντονέ.

Σιγά σιγά, η άποψη της ομάδας Μπουρμπάκη πέρασε στα σχολεία του δυτικού κόσμου. Οι μεταρρυθμίσεις των Νέων Μαθηματικών, τη δεκαετία του '60, είχαν σκοπό να βελτιώσουν τις επιδόσεις των μαθητών και να εξασφαλίσουν ότι η Δύση δεν θα έμενε πίσω από τη Σοβιετική Ένωση στον τομέα αυτόν. Αντί για σχήματα, οι μαθητές άρχισαν να μελετούν αξιώματα και σύνολα. Και τότε αποφάσισε να αντεπιτεθεί ένας άνθρωπος που λεγόταν Ντόναλντ Κόξετερ. Προσκεκλημένος της Μαθηματικής Ένωσης της Αμερικής, ο Άγγλος γεωμέτρης είχε οργώσει από την περασμένη δεκαετία τις Ηνωμένες Πολιτείες μιλώντας για «τις όμορφες ιδιότητες των τριγώνων», για κύκλους και σφαίρες, καθώς και για τα πλατωνικά στερεά που τα γνώριζε καλά: κύβους, τετράεδρα, οκτάεδρα, δωδεκάεδρα και εικοσάεδρα. Βλέποντας τη γεωμετρία να κινδυνεύει, βάλθηκε να αποδείξει ότι χωρίς αυτήν ο κόσμος μας θα γίνει φτωχότερος. Εκλαΐκευσε τους γεωμετρικούς θησαυρούς που λάτρευε, εφηύρε νέες παραμέτρους που έριξαν φως στη συμμετρία και έγραψε ένα βιβλίο, τα «Κανονικά Πολύτοπα», που έγινε κλασικό. Πέθανε το 2003 σε βαθιά γεράματα, ήσυχος πως έκανε ό,τι μπορούσε.

Σήμερα ξέρουμε ότι είχε δίκιο. Γεωμετρικοί αλγόριθμοι βρίσκονται πίσω από τις καμπύλες των αυτοκινήτων της Μερτσέντες και των αεροσκαφών της Μπόινγκ, από ταινίες κινουμένων σχεδίων όπως οι «Απίθανοι» και από την ικανότητα της Amazon. com να βάζει τάξη σε τεράστιες ποσότητες ανεπεξέργαστων πληροφοριών. Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες που επιβεβαιώνουν τη θεωρία του Πλάτωνα, το Σύμπαν ενδέχεται να είναι ένα είδος δωδεκάεδρου, να περιβάλλεται δηλαδή από δώδεκα τοιχία, που το καθένα έχει σχήμα πενταγώνου. Όπως γράφει στην Μπόστον Γκλόουμπ ο Σιόμπχαν Ρόμπερτς, του οποίου το βιβλίο «Βασιλιάς του Απείρου: Ντόναλντ Κόξετερ, ο άνθρωπος που έσωσε τη Γεωμετρία» κυκλοφόρησε αυτές τις ημέρες από τον εκδοτικό οίκο Walker and Co, ο Κόξετερ δεν ήταν απλώς ο μεγαλύτερος γεωμέτρης του περασμένου αιώνα. Δεν χρησιμοποιούνται απλώς οι ιδέες του για την αποκωδικοποίηση αινιγμάτων και προβλημάτων, όπως για παράδειγμα η θεωρία των χορδών: τα μεγάλα προβλήματα γεννιούνται απ' αυτές.

4 Comments:

At 15/9/06 3:21 μ.μ., Blogger ci said...

Πολύ ενδιαφέρον άρθρο.
O Coxeter ήταν επίσης βαθιά φιλότεχνος, και τον συνέδεε μακροχρόνια φιλία με τον Escher (ο οποίος είχε πει κάποτε :
"I never got a pass mark in math ... Just imagine -- mathematicians now use my prints to illustrate their books.")
Στo site του Πανεπιστημίου του Τορόντο μπορούμε να δούμε ένα δείγμα της συνεργασίας/φιλίας αυτής.


Και, μιλώντας για Γεωμετρία και ειδικά μη Ευκλείδεια, ενδιαφέρον βιβλίο είναι το Journey into Geometries.

 
At 15/9/06 5:30 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ένα κοινό της λογοτεχνίας με τα μαθηματικά: γεννούν ολοένα καινούρια ερωτήματα και προβλήματα. Προσπαθούν και οι δυο από την πλευρά τους να τα απαντήσουν, ωστόσο η λογοτεχνία αρέσκεται να τα θέτει και μόνον, με τον πιο κραυγαλέο τρόπο. Θυμάμαι ότι όλοι οι μαθηματικοί μου στο σχολείο είχαν ένα μεγάλο "κόλλημα" με τη γλώσσα: δεν τους ένοιαζε, αν θα έλυνες το πρόβλημα, αλλά τους "έκαιγε" το αν μιλούσες "προβληματικά", εννοώ με λάθη...Ποιος ξέρει πού τέμνονται τα μαθηματικά με τη γλώσσα, πού τελειώνουν τα σχήματα και πού αρχίζει η γλωσσική τους ερμηνεία, η περιγραφή, η εφαρμογή τους στη διανόηση και τη γλωσσοπλασία...

 
At 16/9/06 10:46 π.μ., Blogger Caesar said...

[Ο Φάρος φώτιζε τους ναυτικούς, το Μουσείο φώτιζε τα πνεύματα. Αυτό έλεγαν στην Αλεξάνδρεια. Στην προμετωπίδα της εισόδου της Ακαδημίας του Πλάτωνα έγραφε "Μηδείς αγεωμέτρητος εισίτω" Στο Μουσείο δεν υπάρχει παρόμοια επιγραφή.
Το Μουσείο και η Μεγάλη Βιβλιοθήκη, τα δύο ιδρύματα που οργάνωσε ο Δημήτριος ο Φαληρέας και που ήταν το καύχημα της Αλεξάνδρειας ]
{Denis Guedj: Le theoreme du perroquet}
Σ' εκείνο τον τόπο & χρόνο θα είχε ενδιαφέρον να ζούσε και ο Ντόναλντ Κόξετερ !

 
At 17/9/06 2:43 π.μ., Blogger talos said...

Η "ιστορικά σωστή" απόδοση του ψευδωνύμου είναι "Νικόλαος Βούρβαχης". Το γιατί το εξηγεί ο Απόστολος Δοξιάδης εδώ, σε ένα κείμενο που αναφέρεται στον Nicola Bourbaki.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home