Tους παρέδωσε χωρίς να τους πειράξει
Σκότωσαν άμαχους Ισραηλινούς εκτοξεύοντας πυραύλους στα σπίτια τους. Κατηγορήθηκαν ότι κρύβουν τα όπλα τους σε σχολεία και τζαμιά, όπως έκανε ο Σαντάμ. Όμως η Χεζμπολάχ έχει δώσει και μαθήματα ανθρωπισμού.
Στο βιβλίο του «Ένα όχι και τόσο παράξενο όνειρο», ο θρυλικός ανταποκριτής τού CBS, Έρικ Σίβαρεϊντ, περιγράφει την εκτέλεση έξι συνεργατών των ναζί στην Γκρενόμπλ, το 1944. «Όταν έφτασε το φορτηγάκι της αστυνομίας και βγήκαν οι έξι μελλοθάνατοι, το πλήθος έβγαλε μια τρομακτική κραυγή (...) Ακούστηκε ο τραχύς, μεταλλικός ήχος του κλείστρου του πολυβόλου κι ύστερα η εκπυρσοκρότηση. Οι έξι νέοι άνδρες έπεσαν στα γόνατα, με τα κεφάλια τους να γέρνουν προς τη μια πλευρά. Ένας αξιωματικός έτρεξε από τον ένα στον άλλο δίνοντάς τους τη χαριστική βολή με ένα περίστροφο, ενώ ένα από τα θύματα κουνούσε το στόμα του σαν να ήθελε να πει κάτι στον εκτελεστή. Μετά την τελευταία βολή, ακούστηκε και πάλι η τρομερή, άγρια κραυγή από το πλήθος. Μητέρες με μωρά έτρεξαν να δουν από κοντά τα πτώματα, ενώ μικρά αγόρια έφτυναν πάνω τους. Ύστερα το πλήθος διαλύθηκε, φωνάζοντας και γελώντας. Βάρβαρο;».
H βρετανική κυβέρνηση αποφάσισε αυτή την εβδομάδα να αποκαταστήσει τους 306 αξιωματικούς και στρατιώτες που εκτελέστηκαν στον A' Παγκόσμιο Πόλεμο για δειλία ή λιποταξία. Χρειάστηκε σχεδόν ένας αιώνας για να αναγνωριστεί το δικαίωμα ενός ανθρώπου να τρομάζει μπροστά στην προοπτική να σκοτώσει ή να σκοτωθεί. Βάρβαρο;
Από το 1978 έως το 2000, το Ισραήλ είχε καταλάβει ένα μεγάλο μέρος του Λιβάνου. Για να μειώσει την πίεση και τους κινδύνους για τους στρατιώτες του, δημιούργησε τον λεγόμενο Στρατό του Νοτίου Λιβάνου (SLA), που στελεχώθηκε κυρίως από σιίτες μουσουλμάνους και δευτερευόντως από χριστιανούς. Ο στρατός αυτός έμεινε στην Ιστορία για την ωμότητα των μεθόδων του και το υψηλό ποσοστό των λιποταξιών. Όταν τα ισραηλινά στρατεύματα εγκατέλειψαν ξαφνικά τον Λίβανο, τον Μάιο του 2000, οι Λιβανέζοι συνεργάτες τους αιφνιδιάστηκαν. Άλλοι διέφυγαν στο Ισραήλ, αλλά οι περισσότεροι έμειναν πίσω. H Χεζμπολάχ ανακατέλαβε τα εδάφη, κατάσχεσε τα όπλα των Ισραηλινών στρατιωτών - για να τα χρησιμοποιήσει εναντίον της χώρας τους έξι χρόνια αργότερα - και παρέδωσε τους άνδρες του SLA στην κυβέρνηση χωρίς να τους πειράξει. Όπως γράφει ο συνιδρυτής της οργάνωσης, σεΐχης Ναΐμ Κασέμ, στο βιβλίο του «Χεζμπολάχ: H Ιστορία από μέσα», η ηγεσία της αντίστασης έδωσε σαφή εντολή να μη γίνει καμιά εκδικητική πράξη, για οποιονδήποτε λόγο. Βάρβαρο;
Το επίτευγμα της Χεζμπολάχ, γράφει ο Τσαρλς Γκλας στο London Review of Books, είναι ότι ανήκει στη σύγχρονη εποχή - κι ας την διοικούν άνθρωποι που φορούν τουρμπάνια. Αν οι Ισραηλινοί είχαν να αντιμετωπίσουν έναν τέτοιο αντίπαλο το 1948, ίσως η έκβαση του Πολέμου της Ανεξαρτησίας να ήταν διαφορετική.
6 Comments:
Σε οποιονδήποτε πόλεμο, οποιονδήποτε, το πρώτο και το μεγαλύτερο θύμα είναι η ανθρωπιά. Όταν τον λόγο τον παίρνουν τασ όπλα και ο Λόγος σιωπά, από κει και πέρα μιλάμε πιά για το μη χείρον....
Σ'αυτό το "μη χείρον", υπάρχουν βέβαια και διαβαθμίσεις, πολύ ενδιαφέρον το άρθρο σας.
Νύχτα του υπαρξισμού & Μπορίς Βιάν Toυλούζη 1949.
Παντως δεν ειναι και Μπιν Λαντεν
συμπαθητικος και εξυπνος μου φαινεται...
.......
Prof. Nizar Hamzeh, who teaches international relations at the American University of Kuwait and has written a book on Hezbollah, recalled a Nasrallah speech from last year, given while Secretary of State Condoleezza Rice was in the region. A helicopter happened to clatter overhead at some point while he was criticizing United States meddling, and the sheik quipped, “You might be able to catch a glimpse of her now; I hope she sees us as well.” The crowd roared.
He has never pushed hard-line Islamic rules like veils for women in the neighborhoods that Hezbollah controls, which analysts attribute to his exposure to many of Lebanon’s 17 sects.
Born in 1960 in Beirut, Sheik Nasrallah grew up in the Karanteena district of eastern Beirut, a mixed neighborhood of impoverished Christian Armenians, Druse, Palestinians and Shiites.
His father had a small vegetable stand, but the 1975 eruption of the civil war forced the family to flee to their native southern village.
Arab World Finds Icon
in Leader of Hezbollah
Neil MacFarquhar
The New York Times
Monday, August 2006
Μακρυά από μένα η υπεράσπιση των τύπων που εκτοξεύουν πυραύλους εναντίον ισραηλινών αμάχων. Βρήκα όμως εξαιρετικά ενδιαφέρον το άρθρο που μετέγραψα από το London Review of Books - και βρίσκω κωμική την κριτική που ασκείται από μια σαιζ λονγκ θαλάσσης (Πάνο, για σένα μιλάω) σε έναν ιστορικό ο οποίος ασχολείται χρόνια με το Μεσανατολικό, έχει γράψει πολλά βιβλία και λέει όσα λέει για τη Χεζμπολάχ παρόλο που έχει πέσει θύμα απαγωγής από αυτήν!
Επίσης, πέρα από τους αφορισμούς και τις τρεις τελείες, πρέπει να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε γιατί η Χεζμπολάχ είναι τόσο δημοφιλής στο Λίβανο. Ο Ιχνηλάτης έχει προφανώς δίκιο για τους λόγους της, αυτό που μετράει όμως είναι το αποτέλεσμα.
Eρμ, το Ισραηλ δεν ειχε καταλαβει μερος του Λιβανου απο το 1978-2000 αλλα απο το 1982-2000 (το 1978 η επιχειρηση Λιτανι των Ισρ καρατησε κανα 3μηνο και μετα εφυγαν). Επισης, ο SLA δεν αποτελουταν μονο απο Χριστιανους, για την ακριβεια οι Χριστιανοι (περισσοτεροι απο τους οποιους ηταν Φαλαγγιτες) ηταν μειοψηφια: οι πιο πολλοι ηταν μουσουλμανοι (Σουννιτες κιολα) - ασχετα αν ο αρχηγος της ηταν Μαρωνιτης). Το οτι δεν τους σκοτωσε η Χεζμπολλαχ ισως αποτελουσε πρωτιστως κινηση τακτικης αλλα σε καθε περιπτωση, σιγουρα ειναι κατι που πρεπει να μετρησει υπερ της
Χρησιμοποιείς δύο λάθος εκφράσεις:
"Ολοκαύτωμα"(1) και "Πόλεμος της Ανεξαρτησίας" (2).
(1) Το λέω όχι γιατί αρνούμαι ότι σκοτώθηκαν 6 εκατομύρια Εβραίοι, αλλά γιατί θεωρώ εξόχως εθνικιστικό να δημιουργείται νέα λέξη προκειμένου να αποδώσει μεγαλύτερο βάρος στη γενοκτονία των Εβραίων από ότι δίδεται στις αντίστοιχες (ακόμη και όταν από άποψης μεγέθους είναι μεγαλύτερες) που υπέστησαν άλλοι λαοί, πχ οι τρομακτικές (πάνω από 15εκ.)απώλειες των Σοβιετικών αμάχων, τα θύματα του σταλινισμού στην ΕΣΣΔ τα θύματα σε ένα χειμώνα του "Μεγάλου Άλματος προς τα Εμπρός" του Μάο κα. Θα περίμενε κανείς να χρησιμοποιούν οι Εβραίοι εθνικιστές αυτή την έκφραση αλλά εμείς σαν άνθρωποι του Διαφωτισμού πρέπει να μένουμε μακριά από τέτοιους εθνικιστικούς φανατισμούς που μόνο σκοπό έχουν να προωθήσουν την εθνική συσπείρωση και την αίσθηση της πολιορκίας.
(2) Ο πόλεμος που οδήγησε στη δημιουργία του Ιστραήλ το 1948 δεν ήταν απελευθερωτικός πόλεμος καθώς οι δύο λαοί Εβραίοι και Άραβες ζούσαν υπό κοινή Βρεττανική κατοχή. Επιπλέον άν πρέπει να χαρακτηριστεί κάπω αυτός ο πόλεμος θα ήταν ιμπεριαλιστικός καθώς οι περισσότεροι Εβραίοι που πολέμησαν ήταν Ευρωπαίοι και όχι γηγενείς, άρα δεν υπερασπίστηκαν τη χώρα τους αλλά την κατέκτησαν. Ισχύουν και εδώ όσα έγραψα παραπάνω.
Κώστης
Δημοσίευση σχολίου
<< Home