190.000 ευρώ την εβδομάδα

Ένας θυρωρός στο Μπέλφαστ κερδίζει 200 ευρώ την εβδομάδα. Ο Γερμανός ποδοσφαιριστής Μίκαελ Μπάλακ, που θα παίζει από τη νέα περίοδο στην Τσέλση, θα κερδίζει το ίδιο διάστημα 190.000 ευρώ. Μήπως κάτι δεν πάει καλά;

Πριν από 21 χρόνια, η Αγγλικανική Εκκλησία είχε εξοργίσει τη Μάργκαρετ Θάτσερ με μια έκθεσή της για τη φτώχεια στη Βρετανία, που είχε τίτλο «Πίστη στις πόλεις». H έκθεση αυτή αποδείκνυε ότι η οικονομική επανάσταση του θατσερισμού έκανε τους πλούσιους ακόμη πλουσιότερους και τους φτωχούς ακόμη φτωχότερους. «Είστε μαρξιστές!», βροντοφώναξε τότε η Σιδηρά Κυρία, χρησιμοποιώντας προφανώς τον χειρότερο χαρακτηρισμό που μπορούσε να σκεφθεί. Τα χρόνια πέρασαν, εκείνη αποχώρησε από το προσκήνιο, οι «μαρξιστές» πάλι όχι. Και σήμερα επανέρχονται με μία νέα έκθεση, που προκαλεί και πάλι θόρυβο. H γενική τάση προς την αύξηση των ανισοτήτων μπορεί να έχει υποχωρήσει από τότε που οι Εργατικοί ανέλαβαν την εξουσία, τονίζει η Εκκλησία της Αγγλίας στην έκθεσή της με τίτλο «Πιστές πόλεις». Αλλά οι ανισότητες ανάμεσα στους υπερ-πλούσιους και την υπόλοιπη κοινωνία εξακολουθούν να αυξάνονται. Οι αστρονομικοί μισθοί και ο τρόπος ζωής ποδοσφαιριστών όπως ο Ντέηβιντ Μπέκαμ είναι σκανδαλώδεις.

Πίσω από την αστραφτερή βιτρίνα, με την ανθηρή οικονομία και τη χαμηλή ανεργία, κρύβονται αδιανόητοι θύλακοι φτώχειας. Ολόκληρες οικογένειες είναι αναγκασμένες να ζουν με 300 ευρώ την εβδομάδα, το ένα τρίτο των οποίων διατίθεται για το ενοίκιο. Παρίες μεταξύ των παριών, οι μετανάστες που ζητούν άσυλο στερούνται ακόμη και του δικαιώματος στην εργασία, ενώ ο λαϊκός Τύπος τούς δείχνει με το δάκτυλο. Την ίδια ώρα διοργανώνονται φιέστες με την ευκαιρία του Μουντιάλ, που κοστίζουν τρία εκατομμύρια ευρώ! Σε μια τέτοια φιέστα, που οργάνωσε το περασμένο Σαββατοκύριακο το ζεύγος Μπέκαμ, το εισιτήριο ήταν 3.000 ευρώ, ενώ ένας εκατομμυριούχος πλήρωσε στη μαύρη αγορά 150.000 ευρώ για δύο εισιτήρια! H εξήγηση ότι τα έσοδα διατέθηκαν για φιλανθρωπικούς σκοπούς δεν ικανοποιεί τον αρχιεπίσκοπο του Γιορκ. «Δεν είμαστε αντίθετοι στο να κερδίζει ο κόσμος χρήματα», δηλώνει ο Τζων Σεντάμου. «Πρέπει όμως να υπάρχει μια πιο δίκαιη κατανομή του πλούτου».

Υπάρχει πάντως και η άλλη άποψη. Σύμφωνα με τον καθηγητή Τζων Χιλ, διευθυντή του Κέντρου Ανάλυσης του Κοινωνικού Αποκλεισμού στο London School of Economics, ορισμένες ομάδες του πληθυσμού με πολύ χαμηλά εισοδήματα έχουν βελτιώσει τη θέση τους την τελευταία δεκαετία. H φτώχεια στο σύνολο του πληθυσμού έχει υποχωρήσει ελαφρώς, η παιδική φτώχεια πολύ περισσότερο. Αυτό που έχει, εν τέλει, σημασία είναι σε ποια κατεύθυνση κοιτά κανείς. Οι φτωχοί χωρίς παιδιά εξακολουθούν να παίρνουν ψίχουλα από τις κρατικές επιδοτήσεις. Οι συνταξιούχοι και οι οικογένειες με παιδιά, αντίθετα, έχουν ωφεληθεί από την πολιτική των Εργατικών.