Eίδε κανείς τον Mπλαιρ;

Οι λαοί της Ευρώπης απευθύνονται σε μας. Θέτουν τα ερωτήματα. Περιμένουν να αναλάβουμε τον ηγετικό μας ρόλο. Είναι καιρός να το κάνουμε».

Με αυτά τα λόγια ολοκλήρωνε στις 23 Ιουνίου του 2005 μια εντυπωσιακή, πράγματι, ομιλία του στο Ευρωκοινοβούλιο ο Τόνυ Μπλαιρ. Προσπαθώντας να διορθώσει τις εντυπώσεις από την άγρια ενδοευρωπαϊκή σύγκρουση που είχε σημειωθεί μια εβδομάδα νωρίτερα στη σύνοδο κορυφής για τις αγροτικές επιδοτήσεις, ο Βρετανός πρωθυπουργός βεβαίωσε ότι δεν υπάρχει δίλημμα ανάμεσα σε μια Ευρώπη της ελεύθερης αγοράς και σε μια κοινωνική Ευρώπη. Υπάρχει όμως κρίση. Και την κρίση αυτή τη διακρίνουν οι πολίτες πιο καθαρά από τους πολιτικούς. «Πρέπει να αφυπνιστούμε», τόνισε ο Μπλαιρ. «Οι πολίτες φυσούν τις τρομπέτες στα τείχη της πόλης. Τους ακούμε; Έχουμε την πολιτική βούληση να βγούμε έξω και να προσπαθήσουμε να τους πείσουμε ότι η ηγεσία μας είναι μέρος της λύσης, και όχι του προβλήματος;».

H ομιλία του Βρετανού πρωθυπουργού άρεσε. H εντύπωση που δόθηκε ήταν ότι το Λονδίνο σκόπευε να ταρακουνήσει τα νερά, να αναλάβει πρωτοβουλίες, να δώσει και πάλι ζωή στο όραμα της Ευρώπης. Αλλά οι εβδομάδες περνούσαν, και τίποτα απ' αυτά δεν φαινόταν στον ορίζοντα. Πρώτος εξέφρασε τις ανησυχίες του τον περασμένο μήνα ο πρόεδρος της Πολωνίας Αλεξάντερ Κβασνιέφσκι. «Όταν λάβαμε τον κατάλογο με τις ένδεκα προτεραιότητες των Βρετανών», είπε στη Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ, «καταλάβαμε ότι καμιά απ' αυτές δεν ήταν πραγματικά σημαντική γι' αυτούς». Ακολούθησε η Βελγίδα υπουργός Δικαιοσύνης. «Στις συνεδριάσεις ανταλλάσσουμε απόψεις, περνάμε καλά, αλλά δεν προχωρεί τίποτα», δήλωσε την περασμένη εβδομάδα η Λωρέτ Ονκελένξ στο Λουξεμβούργο. Ένας Αυστριακός ευρωβουλευτής, ο Οτμάρ Καράς, έφτασε να εκδώσει δελτίο έρευνας. «Χάσαμε τον πρόεδρο της Ένωσης», έγραψε. «Απ' ό,τι γνωρίζουμε, πρόκειται για τον Βρετανό πρωθυπουργό Τόνυ Μπλαιρ, αν και κανείς δεν τον έχει δει ή ακούσει από το περασμένο καλοκαίρι. Κάθε πληροφορία για τον τόπο στον οποίο βρίσκεται και, κυρίως, για τις δραστηριότητες στις οποίες επιδίδεται, είναι ευπρόσδεκτη».

Στις κατηγορίες που δέχονται, οι Βρετανοί απαντούν ότι κάθε πράγμα έχει την ώρα του. Πρώτα έπρεπε να γίνουν οι διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Τουρκίας, που στέφθηκαν με επιτυχία χάρις στην επιμονή του Λονδίνου. Ακολουθεί, την ερχόμενη εβδομάδα, η άτυπη σύνοδος κορυφής για την παγκοσμιοποίηση. Και τον Δεκέμβριο θα γίνει προσπάθεια να υπάρξει συμφωνία για τον προϋπολογισμό. Αλλά αυτά είναι λόγια. Τα χρονοδιαγράμματα δεν μπορούν να κινητοποιήσουν τον κόσμο, σημειώνει ο Τομάς Φερενζί στη Μοντ. Και το ψυχόδραμα που παίχτηκε με την Αυστρία για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία δεν έδωσε ακριβώς την εικόνα μιας ευρωπαϊκής ηγεσίας που βρίσκεται στο ύψος των περιστάσεων. Ο Βρετανός πρωθυπουργός απέτυχε να αφυπνίσει την Ευρώπη. Εκτός κι αν ο σκοπός του ήταν ακριβώς αυτός: να την κρατήσει κοιμισμένη.