«Ρuto negro, puto negro!»

Ένα περίεργο πράγμα συμβαίνει με τους ξυπόλητους Αφρικανούς που τολμούν να ονειρεύονται. Απέναντί τους, ακόμη κι ένας εξευγενισμένος σοσιαλιστής όπως ο Θαπατέρο χάνει το στυλ του και τραβάει πιστόλι.

Αυτή τη φορά ήταν πιο οργανωμένοι. Αντί να αναζητήσουν μεμονωμένα τη σωτηρία τους, συγκεντρώθηκαν σε ομάδες των 500 έως 600 ατόμων και προσπάθησαν να πηδήξουν τα διπλά συρματοπλέγματα και να περάσουν στους θυλάκους της Ισπανίας στο Μαρόκο. Δεν είχαν υπολογίσει όμως ότι είχαν απέναντί τους την ιερή συμμαχία του βασιλικού Μαρόκου και της σοσιαλιστικής Ισπανίας. Από τα πυρά που δέχθηκαν στη Θέουτα σκοτώθηκαν πέντε λαθρομετανάστες. Σε ανάλογα επεισόδια που έγιναν μια εβδομάδα αργότερα στη Μελίγια σκοτώθηκαν άλλοι έξι. «Οι μαροκινές δυνάμεις συνεργάστηκαν μαζί μας, όπως ακριβώς τους το είχαμε ζητήσει», δήλωσε ο κυβερνήτης της Μελίγια Χουάν Χοσέ Ιμπρόδα.

Όμως αυτό ήταν μόνο η αρχή. Το επόμενο πρόβλημα που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν οι δύο κυβερνήσεις ήταν τι θα κάνουν τους ξεροκέφαλους που μπλέχτηκαν στα πόδια τους. Ο Θαπατέρο έδωσε εντολή να εφαρμοστούν οι συμφωνίες επαναπατρισμού που έχει υπογράψει η Ισπανία, το κακό όμως είναι ότι οι περισσότεροι από τους λαθρομετανάστες προέρχονταν από χώρες (Μάλι, Σενεγάλη, Νιγηρία, Ισημερινή Γουινέα) που δεν έχουν υπογράψει τέτοιες συμφωνίες. H ισπανική κυβέρνηση ξέθαψε τότε ένα πρωτόκολλο του 1992 που προβλέπει ότι όλοι οι λαθρομετανάστες θα παραδίδονται στο Μαρόκο, το οποίο στη συνέχεια θα τους ξαποστέλνει στις πατρίδες τους. H παράδοση συνοδεύτηκε από κραυγές που δεν χρειάζονται μετάφραση: «Puto negro, puto negro!» Οι πτήσεις για το Ντακάρ ξεκίνησαν προχθές. Σήμερα αναμένεται να στηθεί η «εναέρια γέφυρα» προς το Μάλι και τηv Γκάμπια. Μέσα στη σύγχυση όμως, μερικές εκατοντάδες ψυχές χάθηκαν. Να έγινε λάθος στο μέτρημα; Να κρύφτηκαν πουθενά οι απελπισμένοι μέχρι να περάσει η μπόρα;

Το μυστήριο το έλυσαν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα. Οι μαροκινές αρχές φόρτωσαν την τελευταία εβδομάδα εκατοντάδες λαθρομετανάστες σε λεωφορεία και τους μετέφεραν στην έρημο της Σαχάρας, όπου τους εγκατέλειψαν, χωρίς τρόφιμα και νερό, για να βρουν τον θάνατο που τους αξίζει. «Προσπαθήσαμε να εμποδίσουμε τα λεωφορεία να φύγουν», διηγείται ένας λαθρομετανάστης. «Μας κτύπησαν κι έφυγαν. Περπατήσαμε προς τα σύνορα, αλλά εκεί μας περίμεναν πάνοπλοι Αλγερινοί. Ανάμεσά μας υπάρχουν πολλές γυναίκες και παιδιά». Σύμφωνα με μια ισπανική Μη Κυβερνητική Οργάνωση, τις τελευταίες μέρες μεταφέρθηκαν στην έρημο 2.400 Αφρικανοί. «Έτσι θα μάθουν να μην ξανάρθουν στο Μαρόκο», λέει ένας αξιωματούχος του βασιλείου.

Ο Μπερνάρ Κουσνέρ είναι έξαλλος. «Το να κλείνεις την πόρτα δεν είναι λύση», έλεγε τις προάλλες ο πρώην υπουργός Υγείας της Γαλλίας σε έναν ραδιοφωνικό σταθμό. «Θα περάσουν από το παράθυρο. Θα σπάσουν την πόρτα. Θα πέσουν στη θάλασσα. Τέσσερις χιλιάδες λαθρομετανάστες θα έχουν πνιγεί μέχρι το τέλος του χρόνου. Αυτή την Ευρώπη θα κτίσουμε;».