Οι προτάσεις ενός ηδονιστή

Είτε ανήκετε στους τυχερούς που κάνουν ή ετοιμάζονται να φύγουν για διακοπές είτε στους άτυχους που επέστρεψαν ή δεν θα φύγουν ποτέ, οι προτάσεις ενός ηδονιστή έχουν πάντα ενδιαφέρον. Το όνειρο, άλλωστε, δεν έχει τιμή.

Βάλτε σε μια τσάντα το κινητό, το λάπτοπ, τη βιντεοκάμερα και την ηλεκτρονική ατζέντα και χώστε την τσάντα βαθιά σ' ένα ντουλάπι: τίποτα απ' αυτά δεν το χρειάζεστε πραγματικά στις διακοπές σας. Κάντε το ίδιο με τα χάπια αδυνατίσματος: κανείς δεν έγινε παχύσαρκος επειδή ευχαριστήθηκε το φαγητό για μία ή δύο εβδομάδες. Εκεί που θα πάτε, φροντίστε να χαθείτε. Έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να τα δείτε όλα και δεν υπάρχει κανένας λόγος να στέκεστε ατελείωτες ώρες σε ουρές μαζί με άλλους τουρίστες για να δείτε ακόμη μία εκκλησία ή ακόμη ένα μουσείο. Δεν έχετε ανάγκη ούτε το ρολόι σας, το οποίο απλώς σας αγχώνει. Μη διστάσετε να κάτσετε σε μια πλατεία ή σ' ένα καφέ χωρίς να διαβάζετε, ούτε καν να μιλάτε. Επιτρέψτε στον εαυτό σας μια πολυτέλεια, όπως ένα μασάζ στο ξενοδοχείο ή κάτι που δεν το συνηθίζετε συχνά, όπως το να κάνετε ηλιοθεραπεία γυμνοί. Αντισταθείτε στον πειρασμό να κρίνετε και να αξιολογείτε κάθε εμπειρία που έχετε. Αν είναι καλή, συνεχίστε την. Αν όχι, κάντε κάτι άλλο. Γενικά, μην το πολυψάχνετε.

Αυτές είναι μερικές από τις συμβουλές προς παραθεριστές που δίνει ο Μάικλ Φλόκερ στο βιβλίο του «Οδηγός του Ηδονισμού» (εκδ. Da Capo Press, αποσπάσματα δημοσίευσε η «Γκάρντιαν»). Και για όσους τις βρίσκουν αφηρημένες, προφανείς ή αφελείς, ο συγγραφέας προχωρεί σε συγκεκριμένες προτάσεις. Το καλύτερο μέρος για να χαρεί κανείς τον ήλιο - γράφει - είναι τα Μπαρμπέιντος, όχι όμως η δυτική ακτή που είναι ακριβή και πολυσύχναστη, αλλά η λιγότερο γνωστή ανατολική: η παραλία Μπαθσίμπα είναι από τις καλύτερες στον κόσμο. Όσοι εκτιμούν τη μοναξιά και την ιδιωτικότητα θα μαγευτούν από το Sleepy Cove, ένα μικρό νησί στην ανατολική ακτή της Μεγάλης Λίμνης Σουμπενακάντιε, στη Νέα Σκωτία του Καναδά. Για τους λάτρεις της σιέστας, ο ιδανικός τόπος παραμένει η Ισπανία, και δη η Βαρκελώνη. Όσοι αγαπούν τα μακρά γεύματα θα πρέπει να κατευθυνθούν στη Σουηδία, τη Χώρα του Ηλίου του Μεσονυκτίου: ο συγγραφέας προτείνει κι εδώ ένα μαγικό νησάκι, το Φλάτεν στο αρχιπέλαγος Μποχουσλέν (δεν είμαστε σίγουροι για την προφορά), όπου μπορεί κανείς να φάει υπέροχα θαλασσινά πίνοντας την τοπική μπίρα. Στη Σκωτία, τέλος, υπάρχει μια παραλία που λέγεται Τιρί - ή «Χαβάη του Βορρά» - και είναι ο παράδεισος των σέρφερ (οι εραστές του είδους δεν χρειάζεται να πάνε όμως και τόσο μακριά, αφού η Μικρή Βίγλα της Νάξου καλύπτει θαυμάσια όλες τις ανάγκες τους).

Σε τελευταία ανάλυση, βέβαια, όλα αυτά είναι περιττά. Το μόνο που χρειάζεται είναι μια αιώρα με θέα τη θάλασσα