Τρίτη, Φεβρουαρίου 06, 2007

Η ελευθερία της κριτικής



Τα ονόματα είναι ηχηρά: Χάρολντ Πίντερ, Έρικ Χόμπσμπομ, Μάικ Λη, Στήβεν Φράι, Νικόλ Φάρι. Εκατόν τριάντα εξέχοντες Εβραίοι της Βρετανίας κήρυξαν χθες την ανεξαρτησία τους από το εβραϊκό κατεστημένο της χώρας.

«Είμαστε μια ομάδα Εβραίων της Βρετανίας με διαφορετικές εμπειρίες, επαγγέλματα και πεποιθήσεις, αλλά με κοινό μας γνώρισμα την πίστη στην κοινωνική δικαιοσύνη και τα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα. Ενώνουμε τις φωνές μας επειδή πιστεύουμε ότι η ποικιλία των απόψεων του εβραϊκού πληθυσμού σε αυτή τη χώρα δεν εκφράζεται από τους θεσμούς που διεκδικούν την εκπροσώπηση ολόκληρης της εβραϊκής κοινότητας». Έτσι αρχίζει η έκκληση μιας ομάδας Βρετανοεβραίων με τον τίτλο «Ανεξάρτητες Εβραϊκές Φωνές» που δημοσιεύτηκε χθες στην ιστοσελίδα της εφημερίδας Γκάρντιαν.

Σύμφωνα με τους υπογράφοντες, οι ηγέτες των Εβραίων της Βρετανίας θέτουν την υποστήριξη της πολιτικής που ακολουθεί η δύναμη κατοχής πάνω από τα ανθρώπινα δικαιώματα του λαού που βρίσκεται υπό κατοχή, κάτι που έρχεται σε σύγκρουση με τις εβραϊκές αρχές της δικαιοσύνης και της ευσπλαχνίας. Η επέτειος που θέλουν να τιμήσουν οι υπογράφοντες δεν είναι τα εξήντα χρόνια από την ίδρυση του Ισραήλ (το 2008), αλλά τα σαράντα χρόνια από την έναρξη της κατοχής της Δυτικής Όχθης και της Γάζας (φέτος). «Οι Παλαιστίνιοι που ζουν στα εδάφη αυτά αντιμετωπίζουν άθλιες συνθήκες και δεν έχουν καμιά ελπίδα για το μέλλον», τονίζουν. «Διακηρύσσουμε την υποστήριξή μας σε μια ειρήνη κατόπιν διαπραγματεύσεων μεταξύ του ισραηλινού και του παλαιστινιακού λαού, καθώς και την αντίθεσή μας σε οποιαδήποτε απόπειρα της ισραηλινής κυβέρνησης να επιβάλει τις δικές της λύσεις στους Παλαιστίνιους».

Το «δίκτυο μεμονωμένων ατόμων», όπως χαρακτηρίζεται η ομάδα, δεν κατονομάζει τους θεσμούς στους οποίους ασκεί κριτική. Ένας από τους υπογράφοντες όμως, ο φιλόσοφος της Οξφόρδης Μπράιαν Κλαγκ, επικρίνει σε ένα ξεχωριστό σχόλιο τον αρχιραβίνο της Βρετανίας σερ Τζόναθαν Σακς επειδή σε μια φιλοϊσραηλινή συγκέντρωση που έγινε πέρυσι στο Λονδίνο είπε: «Ισραήλ, μας κάνεις υπερήφανους». Άλλοι αισθάνονται ακριβώς το αντίθετο, τονίζει ο Κλαγκ, επισημαίνοντας ότι το Συμβούλιο Αντιπροσώπων των Εβραίων της Βρετανίας αυτοαποκαλείται «η φωνή των Βρετανοεβραίων», ενώ αφιερώνει τον χρόνο του και τους πόρους του στην υπεράσπιση του Ισραήλ.

Στη διακήρυξη αναγνωρίζεται ότι ο αγώνας κατά του αντισημιτισμού είναι ζωτικής σημασίας. Όμως, προστίθεται, «ο αγώνας αυτός αποδυναμώνεται όταν οποιοσδήποτε επικρίνει την ισραηλινή κυβέρνηση χαρακτηρίζεται αμέσως αντισημίτης». Μια ανάλογη συζήτηση έχει ξεκινήσει και στην Αμερική. Όπως έλεγε πρόσφατα στους Νιου Γιορκ Τάιμς ο Εβραίος ιστορικός Τόνυ Τζουντ, που κατηγορήθηκε κι αυτός για αντισημιτισμό, η σύνδεση ανάμεσα στον αντισιωνισμό και τον αντισημιτισμό είναι καινούργια. Και η σύγχυση που επικρατεί είναι τόσο μεγάλη, ώστε σε λίγο καιρό οποιαδήποτε αναφορά στον αντισημιτισμό και το Ολοκαύτωμα θα εισπράττεται αμέσως ως υπεράσπιση της ισραηλινής πολιτικής.

16 Comments:

At 6/2/07 12:58 μ.μ., Blogger Μαύρος Γάτος said...

Μπράβο τους. Πνευματικό μεγαλείο.

Κάτι τέτοιους Εβραίους είναι που θαυμάζω.

 
At 6/2/07 5:50 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Αντί προλόγου, θα θυμίσω στην παρέα ότι συζητάμε εδώ και κάμποσο καιρό τώρα κι έχουμε μάθει ο ένας τα χούγια του άλλου πλέον. Οπότε, στη σκληρή πολιτική ανάλυση που ακολουθεί, μην απαντήσετε με προσωπικές μπηχτές γιατί όποιος το κάνει, η τιμωρία του θα είναι, να... τον αγνοήσω. :-)

Με εντυπωσιάζουν πάντα οι διανοούμενοι που βγαίνουν να καταγγείλουν μια πολιτική, επικαλούμενοι το θρήσκευμά τους. Δεν είχα καταλάβει πως ο Χομπσμπάουμ και ο Πίντερ ήταν τόσο θρήσκοι και τόσο πιστοί Εβραίοι ώστε να κάνουν δηλώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα ως Εβραίοι... Δεν φανταζόμουν ποτέ δλδ πως ο Πίντερ ανήκε στην ίδια ομάδα ανθρώπων με αυτούς που εκπροσωπούνται από τον αρχιραβίνο της Μεγ. Βρετανίας! Τί μαθαίνει κανείς... ας πούμε εγώ δεν ήξερα καν ότι ο Μάικ Λη είναι Εβραίος γιατί ποτέ δεν είχα ασχοληθεί με το θρήσκευμά του.

Με δεδομένο το ότι πρόκειται για πραγματικά εξέχουσες προσωπικότητες, παγκόσμιας εμβέλειας, είναι ν'απορεί κανείς γιατί διάλεξαν να διατυπώσουν μια εύλογη διαμαρτυρία ως Εβραίοι. Γιατί δεν αποφάσιζαν να πάρουν υπό την αιγίδα του την Peace Now. Να διοργανώσουν εκδηλώσεις για την ενημέρωση της κοινής γνώμης σχετικά με τη δράση των ισραηλινών οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Να μιλήσουν για τους φυλακισμένους αρνητές συνείδησης ή για τους ηρωικούς ισραηλινούς δικηγόρους. Να πιέσουν τον πρωθυπουργό τους να πιέσει την Ε.Ε. για την ανάληψη ουσιαστικών πρωτοβουλιών ώστε να πιεστούν Ισραήλ και ΗΠΑ να προχωρήσουν σε ουσιαστικές ενέργειες επίλυσης της καταστασης. Να καταγγείλουν τον αλυτρωτικό, φασιστικό , θρησκόληπτο, χιλιαστικού μάλιστα χαρακτήρα φανατισμό των ορθόδοξων εβραίων αλλά ξέχασα, πώς μπορούν να το κάνουν αυτό όταν και οι ίδιοι μιλούν για πολιτική, προτάσσοντας το θρήσκευμά τους;

Τελικά, αναγνωρίζουν στο Ισραήλ το δικαίωμα ύπαρξης; Αναγνωρίζουν στο Ισραήλ το δικαίωμα της άμυνας; Καταδικάζουν το θρησκευτικό ισλαμικό φονταμεταλισμό που ευθύνεται εξίσου για την εξαθλίωση των Παλαιστινίων στα Κατεχόμενα;

Θεωρώ τον τίτλο του άρθρου εξόχως παραπλανητικό. "Η ελευθερία της κριτικής" ως διατύπωση, λειτουργεί καταγγελτικά ( έστω και υπαινικτικά) για την έλλειψή της. Ποιος εμπόδισε ποτέ κάποιον να κάνει κριτική; Κι επιτέλους πόσο σοβαρή είναι αυτή η ιστορία με αυτούς που φοβούνται να κάνουν κριτική για να μην κατηγορηθούν για αντισημιτισμό;

Προσέξτε τί ωραία διαβάζουμε αρχικά τη διήγηση για τις απόψεις του Τζουντ. Στην αρχή μιλάει για αντισημιτισμό και αντισιωνισμό και μετά πολύ ωραία φτάνουμε και στην ταμπακέρα: " Σε λίγο δεν θα μπορούμε να μιλάμε για το Ολοκαύτωμα γιατί θα εισπράττεται ως υπεράσπιση της ισραηλινής πολιτικής".

Τσου ρε Λάκη, που περιμέναμε να ιδρυθεί το Ισραήλ για να ακούσουμε βρωμιές για το Ολοκαύτωμα, παπάρα! Όταν η πρώτη μορφή αυτού του ιστορικού ρεβιζιονισμού, εμφανίστηκε μέσα στην ίδια τη Γερμανία, στα πλαίσια της αντίδρασης απέναντι στις νίκες της Νυρεμβέργης! Το βιβλίο του Φραντς Σάιντλ εκδόθηκε μόλις το 1967 και ακολουθησαν μια σειρά από εκδόσεις σ'όλη τη δεκαετία του 1960 και 1970 για να φράσουμε στην έκδοση του Journal of Historical Review.

Πείτε μου μια άλλη γενοκτονία που να έχει αντιμετωπιστεί με τόση ρατσιστική λύσσα και ρεβιζινιοστική διάθεση από την επαύριο της λήξης της ακόμη;

Και έχουμε τον κάθε βλάκα, που επιζητά το τέταρτο της διασημότητας που του αντιστοιχεί, να βγαίνει να λέει ό,τι του περνάει από το ακατοίκητο κεφάλι του.

Το ερώτημα λοιπόν, είναι γιατί αναπαράγονται αυτά τα άσχετα και τ'ανιστόρητα; Πάμε παρακάτω.

Είναι γεγονός ότι κάποιοι πολιτικοί κύκλοι του Ισραήλ, αρέσκονται να μπερδεύουν τον αντισημιτισμό με την κριτική στην πολιτική του Ισραήλ, όμως, όπως μας απέδειξε περίτρανα ο Αντρε Ταγκιέφ στο δοκίμιό του " Η νέα Εβραιοφοβία" ( κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις "πόλις" όπως θα γνωρίζεις Μιχάλη μαζί με το δοκίμιο του Αλαίν Φιλκενκρότ "Στο όνομα του Άλλου") δεν είναι οι μόνοι που τα μπερδεύουν... Αντιγράφω: " Τα ίδια τμήματα της νεοαριστεράς, αντί να αναζητούν λύσεις συνύπαρξης στην περιοχή ενισχύουν τον παλαιστινιακό εθνικισμό κατά ενός άλλου εθνικισμού, του ισραηλινού. Εδώ έρχονται να συναντηθούν με μια από τις εκφράσεις του ισλάμ που είναι ο ριζοσπαστικός ισλαμισμός. Η περιφρόνηση προς την ελευθερία, τη δημοκρατία και την οικουμενικότητα έρχεται να βρει τους νομιμοποιητικούς πυλώνες της στην καταπίεση του παλαιστινιακού λαού από τους "φασιστες Ισραηλινούς". Έχουμε εδώ μ'ενα σμπάρο πολλά τρυγόνια. Ο φασισμός, η πιο απεχθής μορφή μισανθρωπίας, εξισούται μ'ενα εθνικιστικό κίνημα, όπως είναι ο σιωνισμός. Ο παλαιστινιακός εθνικισμός με τα αναμφισβήτητα δίκαιά του " αγγελοποιείται" έναντι του "δαιμονικού" ισραηλινού εθνικισμούς ενώ υποτιμάται πως και ο τελευταίος έχει νόμιμες αξιώσεις".

Λοιπόν, έκαναν τη θρησκευτική τους πίστη παντιέρα οι διανοούμενοι και τί κατάφεραν για την υπόθεση της ειρήνης;

Να κερδίσουν το θαυμασμό του Μαύρου Γάτου και 500 λέξεις στα Νέα.

Αυτό κι αν αποτελεί λόγος να θυσιάσει κανείς εκτός από την αξιοπρέπειά του και την ίδια του τη ζωή ακόμη...

 
At 6/2/07 9:30 μ.μ., Blogger rockerblogger said...

Αθήναιε, επειδή όντως έχουμε μάθει ο ένας τα χούγια του άλλου πλέον, θεωρώ ότι η προειδοποίηση σου να μην απαντήσει κανείς με προσωπικές αιχμές δεν με αφορά (και το λέω ειλικρινώς) αφού ποτέ δεν έχω απαντήσει με προσωπικές αιχμές ούτε εναντίον σου, ούτε εναντίον κανενός από τους φίλους και φίλες σχολιαστές των "Διατάσεων".

Οπότε είμαι βέβαιος ότι θα ερμηνεύσεις το σχόλιο μου καλοπροαίρετα, όπως καλοπροαίρετα ερμηνεύω το σχόλιο σου.

Πάμε λοιπόν,

Κατακρίνεις τους υπογράφοντες την κοινή δήλωση επειδή το έκαναν επικαλούμενοι το θρήσκευμα τους, δηλαδή ως εβραίοι.

Δυνατό το επιχείρημα σου εδώ, αλλα πολύ πιο δυνατό το δικό τους!

Δεν μου αρέσει ούτε εμένα ο θρησκευτικός αυτοπροσδιορισμός, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση πως ήθελες να υπογράψουν τη δήλωση; Ως (μη-εβραίοι) επώνυμοι; Μα σε τέτοια περιπτωση φαντάζεσαι τον σάλο που θα είχαν προκαλέσει!!! "Αντισημίτες" θα ήταν ο πιο ήπιος τίτλος των εφημερίδων.. "self-hating jews" θα ήταν το πιο ευγενικό σχόλιο..

Πέραν αυτού, δεν κατάλαβα γιατί θα πρέπει να μείνουν σιωπηλοί, χαρίζοντας με τη σιωπή τους όλη την εβραική κοινότητα της Βρετανίας στον αρχιραβίνο Σακς!!!

Μου κάνει εντύπωση που δεν το βλέπεις έτσι.

Τελικά, αναγνωρίζουν στο Ισραήλ το δικαίωμα ύπαρξης; Αναγνωρίζουν στο Ισραήλ το δικαίωμα της άμυνας; Καταδικάζουν το θρησκευτικό ισλαμικό φονταμεταλισμό που ευθύνεται εξίσου για την εξαθλίωση των Παλαιστινίων στα Κατεχόμενα; γράφεις.

Αθήναιε, το επιχείρημα σε αδικεί πραγματικά..
Μα αυτό ακριβώς θα δήλωνε ο Σακς!


Θεωρώ τον τίτλο του άρθρου εξόχως παραπλανητικό. "Η ελευθερία της κριτικής" ως διατύπωση, λειτουργεί καταγγελτικά ( έστω και υπαινικτικά) για την έλλειψή της. Ποιος εμπόδισε ποτέ κάποιον να κάνει κριτική; Κι επιτέλους πόσο σοβαρή είναι αυτή η ιστορία με αυτούς που φοβούνται να κάνουν κριτική για να μην κατηγορηθούν για αντισημιτισμό; γράφεις.

Για την πρώτη φράση της παραγράφου αρμόδιος να σου απαντήσει είναι ο οικοδεσπότης. Για την υπόλοιπη παράγραφο, θεωρώ ότι το συγκεκριμένο επιχείρημα σε αδικεί περισσότερο από το προηγούμενο!
Αν δεν κάνω λάθος, ο αντισημιτισμός - επιλεκτικά - διώκεται ως ποινικό αδίκημα σε πολλές χώρες (και καλώς διώκεται), και οι σχετικοί νόμοι λειτουργούν σε πολλές περιπτώσεις - ερμηνευόμενοι αυθαίρετα - αποτρεπτικά για την άσκηση κριτικής.

Πάντως, εκτός από το θαυμασμό του Μαύρου Γάτου, κέρδισαν και το δικό μου θαυμασμό, και 428 λέξεις στα ΝΕΑ :)

 
At 6/2/07 10:20 μ.μ., Blogger Μαύρος Γάτος said...

Πέραν αυτού, δεν κατάλαβα γιατί θα πρέπει να μείνουν σιωπηλοί, χαρίζοντας με τη σιωπή τους όλη την εβραική κοινότητα της Βρετανίας στον αρχιραβίνο Σακς!!

Very well said. Nothing more, nothing less.

Επί προσωπικού, αντίθετα με ό,τι υπονοεί ο Αθήναιος, όχι μόνο δεν έχω καμμιά πρόθεση να ρίξω μπηχτή, αλλά έχω κι ένα παράπονο, που θα το ρίξω όμως στο γυαλό.

Καλό βράδυ
Σ;)

 
At 6/2/07 10:55 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Καταρχάς, η εισαγωγή ήταν για να δημιουργήσει αγαπησιάρικη ατμόσφαιρα, δεν έχω παράπονο από κανένα ( σχεδόν) γιατί δεν υπολείπομαι σε οξύτητα στην εκφορά του λόγου.

Δλδ rockerblogger και Μαύρε Γάτε, για να καταλάβω, όταν ομιλεί ο Αρχιεπίσκοπος και λέει αυτά τα φοβερά που λέει, ομιλεί και εξ ονόματός σας μόνο και μόνο γιατί είστε κατά θρήσκευμα Χριστιανοί; Ο τελευταίος άνθρωπος που μιλάει εξ ονόματός μου σε αυτή τη χώρα είναι ο Αρχιεπίσκοπος.

Ή θέλετε να με πείσετε πως ο Χομπσμπάουμ και ο Πίντερ κάθε Σάββατο προσεύχονται στη Συναγωγή και ως πιστοί Εβραίοι δεν θέλουν το ραβίνο να εκφράζεται και εξ ονόματός τους.

Δλδ για να καταλάβω, εκφραστής της πολιτικής οντότητας του Πιντερ στη Μεγάλη Βρετανία είναι ο Αρχιραβίνος γιαυτό αισθάνεται την ανάγκη να διαχωρήσει τη θέση του;

Κι αφού αισθάνεται τόσο πολύ Εβραίος πλέον (μαζί και ο Χομπσμπάουμ, μην ξεχνιόμαστε για να μη σβύνει και το χαμόγελό μας) γιατί δεν αναφέρθηκαν στους αδελφούς τους Εβραίους στο Ισραήλ που ασπάζονται τις ίδιες με αυτούς απόψεις και σιγόνταραν την αντι-ισραηλινή υστερία, instead?

Αυτούς γιατί τους χαρίζουν στον Σαρόν;

Όσον αφορά στη νομοθεσία, έχω άπειρες φορές αναπαράγει την ατάκα του Πάσχου που με εκφράζει απόλυτα: "Δεν είναι δυνατόν να ποινικοποιείται η βλακεία", δεν θ'απολογηθώ εγώ για τη νομοθεσία που ισχύει σε αρκετές ευρωπαικές χώρες, πολλώ μάλλον δε που είμαι ιδεολογικά αντίθετος ακόμη και στο νόμο που ποινικοποιεί το hate speech.

Τώρα, η διατύπωση υποθέσεων για το τί θα γινόταν αν μιλούσαν ως διανοούμενοι δεν συνιστούν λογικά επιχειρήματα, παραμένουν στη σφαίρα των υποθέσεων. Αφήστε που θα γέλαγαν και τα παρδαλά κατσίκια αν τολμούσε κανείς να κατηγορήσει το Χομπσμπάουμ για αντισημιτισμό...

Είναι σαφές, ότι από τους τρομοκράτες που βεβηλώνουν εβραϊκά νεκροταφεία και καίνε συναγωγές στο όνομα της αντίθεση της πολιτικής του Ισραήλ, λες και ευθύνονται οι πολίτες άλλων χωρών για την πολιτική του Ισραήλ, προτιμώ τον ντε μεκ διανοουμενίστικο λόγο. Με απογοητεύει όμως.

Προσδοκώ κάτι πραγματικά ρηξικέλευθο και τη ρήξη μπορεί να την επιφέρει μόνον ένας τολμηρός πολιτικός λόγος, δομημενος πάνω σε επιχειρήματα και όχι σε συνθήματα, πρόθυμος να αναμετρηθεί με τη μαγική σκέψη του φανατισμού, του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας.

Να μιλάει και ο Χομπσμπάουμ τώρα ως Εβραίος που οι αναρχοφιλελεύθεροι τον τιμούμε όσο ελάχιστους διανοούμενους, ε, αει σιχτίρ.

Αν είναι να αλλάξουμε το δέρμα μας για να γίνουμε αρεστοί στους εχθρούς μας και στη φυλλάδα τον Γκάρντιαν, να πάμε να πνιγούμε καλύτερα.

Μαύρε Γάτε, εσύ ειδικώς ( αν εξαιρέσεις κάποια μικρά μπρουχαχα) δεν πρέπει να έχεις παράπονο γιατί όταν με ρώτησες κάτι σου απάντησα ευθέως και χωρίς τσιριτσάντζουλες (από το ρήμα τσιριτσαντζουλάω, αυτό).

 
At 6/2/07 11:00 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Λύσσα κακιά κι εγώ με τον Σαρόν! Αναφέρομαι στην πολιτική του όταν χρησιμοποιώ το όνομά του.

 
At 6/2/07 11:03 μ.μ., Blogger Μαύρος Γάτος said...

Προσωπικά, αν και η ταυτοτητά μου όντως το γράφει, δεν είμαι χριστιανός, αλλά ...αναγεννημένος άθεος ανθρωπιστής (sic), οπότε όταν ομιλεί ο Λαμπερότατος και πάσης Ελλάδος άμα λάχει ν 'ούμ, που έλεγε κι ο Χάρρυ, απλά λυπάμαι αυτούς που όντως εκπροσωπεί.

Σ;)

 
At 6/2/07 11:36 μ.μ., Blogger rockerblogger said...

Προσωπικά, έχασα την πίστη μου στο θεό σε ηλικία δέκα ετών.
Θυμάμαι τη μέρα, την ώρα, το πως, και το γιατί.

 
At 6/2/07 11:45 μ.μ., Blogger stratos said...

Δεν θα τοποθετηθώ επι του θέματος αλλά θα πω ότι ο "αθήναιος" με την κριτική του φώτησε μια παράμετρο που περνάει στο ντούκου μέσα στην ενθουσιώδη υποδοχή μιας επιτέλους δημόσιας και ομαδικής διαμαρτυρίας για τους μηχανισμούς των ισραηλιτικων λόμπυ.

Όντως, αν και με παραξένεψε ότι ο Πίντερ και ο Μάικ Λη είναι εβραίοι, δεν έδωσα βάση στο ότι όλοι αυτοί διαμαρτύρονται ως εβραίοι και όχι ως άνθρωποι, επώνυμοι έστω, που θέλουν να εκφράζονται ελεύθερα στα μέσα, στα οποία έχουν πρόσβαση ως επώνυμοι βέβαια, και για αυτό άλλωστε μετράει η διαμαρτυρία τους.

Το έντιμο θα ήταν να διαμαρτυρηθούν υπό τον τίτλο, "εμείς οι επώνυμοι που διεκδικούμε τα δικαιώματά μας στην ελευθερία της κριτικής".

 
At 7/2/07 12:38 π.μ., Blogger Anastasia Konstantakatou said...

Tha katathesw dyo apopseis afou zitisw tin katanoisi sas gia to greeklish kathws den dynamai na xrisimopoiisw elliniko pliktrologio.

I prwti afora ti sizitisi pou proekypse apo ti xrisi tou thriskeutikou orou apo omada dianooumenwn. Kat'eme oi dianooumenoi den sikwsan "pantiera ti thriskeia" alla diko tous mpairaki anexartisias.

Exigoumai: I thriskeutiki tautotita opws kai kathe tautotita exei parapanw apo mia diastaseis. Etsi, pera apo tin kathara thriskeytiki yparxei kai mia deuteri diastasi koinwnikis kai politikis fysews sti lexi "Ebraios". Auto exigei allwste giati o oros autos ixei sta autia olwn imwn pou den metexoume twn sedars kai tou Yom Kippur. I ektasi, to bathos, kai i apoxrwsi tou orou fysika prosdiorizetai apo ena allo synolo parametrwn eggenwn sti koinwnia pou o kathenas zei.

Gia mena loipon oi Bretanoi dianooumenoi diaxwrisan ti thesi tous giati ithelan na dilwsoun ti diaforetikotita tous - anexartita apo themata pistis kai thriskeias. Me kinisi tous auti dilwnwoun tin arnisi tous na kaloupwthoun se ena katestimeno tou opoiou hgeitai enas ravvinos kai ola auta giati se antithesi me to strato polloi katoikoi tis xwras tous i tou exwterikou syneirmika tous sysxetizoun me mia tautotita pou den tous kalyptei. Auto apada kai to erwtima tou athinaiou gia ti stasi tous ws pros tous Ebraious tou Israel: den synaspizontai me tous omodoxous tous giati epidiwkoun tin autonomia - mia autonomia pou twra thewroun apwlestheisa.

I deuteri paratirisi apotelei dieukrinisi sti swsti episimansi tou athinaiou oti to olokautwma exei dexthei ti "ratsistiki lyssa" pollwn. Mono endelexis exetasi twn koinwnikwn kai politikwn parametrwn mporei na exigisei -kai epoudenei na aitiologisei- to apexthes fainomeno auto. Wstoso axizei na simeiwthei oti to olokautwma exei labei simadikes diastaseis ektos tis ebraikis koinotitas kai pera apo ta stena plaisia tou Polemou kai isws eine moni genoktonia pou exei paresfrysei sti syllogiki mas syneidisi se tetoio bathmo. Mporei arage kaneis na arnithei ti simasia tis dikis tis Nyrembergis gia tin exelixi tou diethnous dikaiou twn anthrwpinwn dikaiwmatwn i tou OHE?

Antitheta megistes tragwdies tou 20ou aiwna opws i Kampotzi twn Khmer Rouge i kai pio prosfata i Rwanda twn Hutu fainetai na exoun kalyfthei apo ena peplo lithargou. Kai parolo pou eine mega atopima na emplakei kaneis sti diadikasia sygrisis tragwdiwn, to 1.5 ekatommyrio twn Kambotzianwn kai oi 500,000 twn Tutsi epiballoun estw kai mia anafora sti mnimi anthrwpwn idiatera de otan den yparxoun syllogikoi topoi mnimis diaspartoi ana ton kosmo...

 
At 7/2/07 1:35 π.μ., Blogger dohant said...

@Αθήναιος
Πραγματικά στοχευμένη η επιχειρηματολογία σου και συμφωνώ με την ουσία όσων λες.Ωστόσο δε με ενδιαφέρει τόσο, ποιο χαρακτηρισμό δίνει κάποιος στον εαυτό του ή ποια ιδιότητα έχει, όσο η χρησιμότητα "της πρότασης" του, αρκεί βεβαίως να διακρίνεται κ ο ίδιος για τη συνέπεια του σε αυτό που διακηρύσσει

ΥΓ Και κάτι ακόμα..γιατί για παράδειγμα κάνεις στο μαύρο γάτο στο "προοίμιο" του επιλόγου σου της πρώτη σου τοποθέτησης εκείνο που (προκαταλαμβάνοντας) σπεύδεις να ζητήσεις να μη συμβεί στην εισαγωγή της?-Καταπατόντας (απρόκλητα) την υπόσχεση που δίνεις άλλωστε στη τελευταία της φράση.

Θαυμάσια σχόλια, με αναίτια επιθετική ώση,
Εξαιρετικά επιχειρήματα, με οξύτητα λόγου, που δυστυχώς όμως παροξύνεται κ μετατρέπεται σε "σφοδρότητα λόγου" που "υπονομεύει" την ίδια τους την υπόσταση

 
At 7/2/07 10:29 π.μ., Blogger Αθήναιος said...

@ Αναστασία. Όταν κάποιος διαμαρτύρεται για μια πολιτική εκλεγμένης κυβέρνησης κάποιου κράτους, μόνο και μόνο επειδή έχει το ίδιο θρήσκευμα με τους παράγοντες της κυβέρνησης αυτής κι αυτούς που τους εξέλεξαν, πού διαφέρει από αυτούς που ισχυρίζονται πως κάθε κριτική για την πολιτική είναι ρατσιστική προσβολή των πιστών συγκεκριμένης θρησκείας;

Είναι σαν να λέμε ότι διαμαρτυρόμαστε για την πολιτική Μπους γιατί δεν εκφράζει όλους τους Χριστιανούς.

Όταν βλέπω τέτοια και μαλιστα από ανθρώπους που σκέφτονται, δεν έχω τόσο άδικο να υποψιάζομαι μόλυνση από τη νόσο της αντι-ισραηλινής υστερίας...

Μου είπαν χθες οι υπόλοιποι της "Φιελεύθερης Συμμαχίας" ότι υπάρχει κάποιος αναγνώστης αυτού του μπλογκ που πηγαίνει τα Σάββατα στις μαζώξεις και ψάχνει τη Σπινόζα ως αναγνώστης των "Διαστάσεων".

Η Σπινόζα είναι παλιοχαρακτήρας, πήγε το πρώτο Σάββατο που ήταν ομιλήτρια η ίδια και έκτοτε προτιμά, η αήθης, να κραιπαλιάζει στα πέριξ της Βαρβακείου σκιραφεία όπου με μια εκλεκτή παρέα ιδεολόγων--παιδιά του κατηχητικού όλα τους-- παγώνουν σε κάτι καφάσια με πάγο για τα ψάρια κάτι μπουκάλια Golden Ring (βότκα) τα οποία στη συνέχεια τα καταναλώνουν με κιλά ωμών οστράκων επειδή είναι η εποχή των οστράκων ως γνωστόν. Όταν η αισθησιοκρατία νικά την εγκεφαλικότητα χάνονται όλες οι ιδεολογικές μάχες, κύριοι!

Πάντως αυτό το Σάββατο μάλλον θα είνα, μου είπε αλλά επαναλαμβάνω ότι δεν είναι γυναίκα που ένας αναγνώστης αυτού του αξιοπρεπούς και σοβαρού μπλογκ θα ήθελε να ξέρει.

 
At 7/2/07 11:50 π.μ., Blogger rockerblogger said...

@Αθήναιε, ορκίζομαι δεν είμαι εγώ που ψάχνω στις συνεστιάσεις των Φιλελευθέρων τη Σπινόζα!

Και δεν είναι παλιοχαρακτηρας η κοπέλα. Συμπαθέστατη ειναι. Απλά εσυ τη ζηλεύεις:)))))

@anastasia, εύγε! Εξαιρετικό σχόλιο! Συνυπογράφω την τελευταία παράγραφο.

@strato, υπάρχει μια αντίφαση στο σχόλιο σου. Από τη μια λες (σωστά) ότι ως επώνυμοι έχουν πρόσβαση στα MME, κι από την άλλη ότι θα ήταν εντιμότερο να υπέγραφαν ως επώνυμοι που διεδικούν κάτι το οποίο ήδη διαθέτουν.

 
At 7/2/07 8:04 μ.μ., Blogger Anastasia Konstantakatou said...

Η απάντηση μου στο τρίτο σχόλιο του Αθήναιου θα επικεντρωθεί σε δύο σημεία. Πρώτον, κρίνω ως λανθασμένο τον παραλληλισμό του Ισραήλ με τις ΗΠΑ καθώς πρόκειται για δυο διαφορετικές περιπτώσεις. Σε αντίθεση με τον Αμερικάνο ή τον όποιο Χριστιανό, ο ανά τον κόσμο Εβραίος, ανεξάρτητα από τη στάση του στο επίσημο κράτος του Ισραήλ, θεωρείται εν δυνάμει πολίτης του, ιδίως μάλιστα από τη στιγμή που ύψιστο θρησκευτικό καθήκον είναι η aliyah [η μετακόμιση στο Ισραήλ].

Και είναι σαφές από την παραπάνω περιγραφή, από την εμπειρική μας γνώση αλλά και από ακαδημαϊκές θεωρίες ότι η αντίληψη (perception) είναι εξίσου, αν όχι πιο σημαντική από την πραγματικότητα, εσφαλμένα κατ'εμέ... Για αυτό και μεγάλο μέρος της ευθύνης ανήκει στους μη-Εβραίους, αντισημήτες ή όχι καθώς σε πολλές περιπτώσεις προσδίδουν συγκεκριμένους όρους/χαρακτηρισμούς ακομα και ολοκληρες θεωρίες για να ερμηνεύσουν γεγονότα.

Στο προηγούμενο σχόλιο μου είχα μιλήσει για τις διαστάσεις της ταυτότητας.. Για την περαιτέρω διευκρίνιση, παραθέτω ένα ευκόλως αντιληπτό παράδειγμα: η ελληνική υπηκόοτητα/ταυτότητα έχει υπόσταση όχι μόνο γιατί οι διαμένοντες στη χώρα το δηλώνουμε και ταυτιζόμαστε με το γεωγραφικό χώρο αυτό, τον πολιτισμό κλπ (Hobsbawm) αλλά γιατί οι μη-Έλληνες, οι κάτοικοι άλλων χωρών αναγνωρίζουν τη διαφορετική μας υπόσταση.

Προκύπτει λοιπόν ότι οι θεωρίες/αντιλήψεις και οι συνακόλουθοι συνειρμοί είναι προβληματικοί για κάποιους ανθρώπους, κάτι που για μένα είναι η ουσία του προβλήματος και πρέπει να απασχολεί καθώς πρόκειται για μια έμμεση αφαίρεση [του δικαιωματος] της ελευθερίας του λόγου.

Το δεύτερο σημείο που θα ήθελα να σταθώ επίσης σχετίζεται με την αντίληψη και τη σημασία του να είναι κάποιος Εβραίος αλλά δεν εστιάζεται στον άνθρωπο. Αφορά λοιπόν (ανά περίπτωση) την επαγγελματική δραστηριότητα, τα γραπτά και γραφόμενα την όποια σχέση με τον κόσμο γενικότερα που πολλοί εκ των 130 υπογραφόντων έχουν αναπτύξει και που μπορεί καν να μην έχει καν σχέση με θρησκευτικά ζητήματα. Δεν είναι λοιπόν μόνο η υπόσταση του Εβραίου της Αγγλίας που θίγεται αλλά και παρακώλυση του έργου του (και εν μέρει του κύρους), των διαύλων επικοινωνίας κλπ.

Επειδή όμως η ρίψη βελών κατά αγνώστων ή κατά του κόσμου δεν είναι βάσιμη ούτε λογική τακτική, ο διαχωρισμός από το επισημο κατεστημένο (το οποίο αποτελει βασικό πυρήνα για τη δημιουργία στερεοτυπικών απόψεων - εσφαλμένα κατ'εμέ) αποτελεί μια ουσιαστική λύση, σίγουρα ριζοσπαστική, συνάμα όμως και εύκολη για ανθρώπους που έχουν μια φωνή...

Κλείνοντας δε θα ήθελα να σταθώ στις προσωπικές νύξεις περί αντισημητισμού, θα αρκεστώ μόνο να σημειώσω ότι πρόκειται για ένα πραγματικά αβάσιμο συμπέρασμα το οποίο δεν τεκμηριώνεται επαρκώς από αμφοτερους.

 
At 8/2/07 12:35 π.μ., Blogger Μαύρος Γάτος said...

Μπλουμ!

(είπα, θα το ρίξω στο γυαλό....)

Σ;)))))

 
At 8/2/07 2:26 μ.μ., Blogger Φειδίας said...

Κύριε των Δυνάμεων! Μερικοί κόπτονται για το "δικαίωμα" των σκοπιανών να αυτοαποκαλούνται "Μακεδόνες" και αρνούνται το δικαίωμα στους εβραίους να δηλώνουν εβραίοι! Αφού εβραίοι είναι, τί να κάνουμε!

Άλλωστε, αυτή η προσήλωση στην φυλετική και θρησκευτική τους ταυτότητα, επέτρεψε στο εβραϊκό έθνος να ζει και να ακμάζει μετά από δύο χιλιετίες διασπορά και διωγμούς.

Εκτός εάν ο Αθήναιος εννοεί ότι οι συγκεκριμένοι, λόγω της αντιεβραϊκής τους στάσεως, δεν δικαιούνται να ονομάζονται εβραίοι. Εδώ, ίσως θα μπορούσα να συμφωνήσω! Ίσως.

(Τώρα, αν ο Χομπσμπάουμ -για φαντάσου, τόν έβριζα χωρίς να ξέρω ότι είναι εβραίος, σάς διαβεβαιώ!-, ο μέγας εισηγητής του εθνοαρνητισμού και των "φαντασιακών κοινοτήτων" (μαζί με τον άλλον βλάκα άγγλο μαρξιστή) αυτοδιαψεύδεται δηλώνων εβραίος, ή είναι κατά φαντασίαν εβραίος, τί να σάς πω!)

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home