Φλερτ με τον Σαρκοζί

Η απροθυμία πολλών Γάλλων διανοουμένων να στηρίξουν μια υποψήφια που δεν διακρίνεται για την καθαρότητα των θέσεών της είναι κατανοητή. Αυτό που ξαφνιάζει είναι το φλερτ τους με τον Σαρκοζί.

Κατηγορεί την Αριστερά ότι δεν έχει διδαχθεί τίποτα από τις ήττες της και ότι δεν έχει πάρει χαμπάρι για τις συζητήσεις που γίνονται στην Ευρώπη, από το «όχι» των Γερμανών σοσιαλδημοκρατών στον μαρξισμό μέχρι το «ναι» των Νέων Εργατικών στον καπιταλισμό, αλλά παρά ταύτα θα ψήφιζε για πρόεδρο τον σοσιαλιστή Μπερνάρ Κουσνέρ, που δυστυχώς όμως δεν βάζει υποψηφιότητα, κι έτσι τάσσεται υπέρ του Σαρκοζί, ο οποίος συμβολίζει τη ρήξη με τον συντηρητισμό του πρωθυπουργού Ντε Βιλπέν και είναι γενικά καλός άνθρωπος, παρ' όλο που υποστηρίζει την απέλαση των ξένων. Το άρθρο του Αντρέ Γκλυκσμάν που δημοσιεύτηκε αυτή την εβδομάδα στη Μοντ απεικονίζει τη σύγχυση πολλών από τους λεγόμενους «νέους φιλοσόφους» της Γαλλίας για τη Δεξιά, την Αριστερά, τη Γαλλία, την Ευρώπη, την Αμερική και γενικότερα τον ρόλο της πολιτικής στον σημερινό κόσμο. Ένα άλλο μέλος της ομάδας, ο θεωρητικός της σεξουαλικής απελευθέρωσης Πασκάλ Μπρικνέρ, είχε πρόσφατα την ευκαιρία να γευματίσει με τον Σαρκοζί και με δηλώσεις του στη Λιμπερασιόν εξήρε τις θέσεις του υποψηφίου της Δεξιάς για την εκπαίδευση και τον πατριωτισμό. «Χρειαζόμαστε ένα γενναίο υποψήφιο», είπε, «που να παίρνει ρίσκο».

Πολλοί από τους διανοούμενους αυτούς έχουν ξεχωρίσει τα τελευταία χρόνια με τις πράγματι γενναίες θέσεις τους για τη Γιουγκοσλαβία, για την Τσετσενία ή για την απάθεια της Ευρώπης. Τι να είναι όμως τώρα αυτό που τους φέρνει κοντά στον Σαρκοζί; Η σκληρή του γλώσσα απέναντι στους απείθαρχους των προαστίων; Ο θαυμασμός του προς τον Μπλαιρ; Οι θέσεις του για την Τουρκία; Η αποφασιστικότητα με την οποία αντιμετώπισε τις απιστίες της συζύγου του; Η έμπνευσή του να αναθέσει την περιγραφή της προεκλογικής εκστρατείας του σε μια ηθοποιό του θεάτρου, τη Γιασμίνα Ρεζά; Ο Μαξ Γκαλό, που πρόσκειται στον «διαφωνούντα» Ζαν-Πιερ Σεβενμάν και είχε ζητήσει την καταψήφιση του Ευρωσυντάγματος στο περυσινό δημοψήφισμα, υποστηρίζει τώρα τον Σαρκοζί επειδή του αρέσουν οι αναφορές του στην Ιστορία και την πατρίδα. Ο Μαρκ Βάιτσμαν, πρώην κριτικός λογοτεχνίας του περιοδικού Les Inrockuptibles και συνεργάτης ενός νέου «αντι-αντιαμερικανικού» περιοδικού που διακρίνεται για τις νεοσυντηρητικές θέσεις του και λέγεται «Ο Καλύτερος των Κόσμων», θα ψηφίσει τον σημερινό υπουργό Εσωτερικών για να αποκατασταθούν επιτέλους οι κλασικές αξιοκρατικές αρχές του γαλλικού ρεπουμπλικανικού μοντέλου. Τρικυμία...

Ιδρυτικό μέλος του ίδιου περιοδικού, ο σκηνοθέτης Ρομέν Γκουπίλ δεν θέλει αντίθετα ούτε να ακούσει για τον Σαρκοζί. «Είμαι τεμπέλης», λέει, «και οι ομιλίες του για την οικονομική πραγματικότητα με αρρωσταίνουν». Επιτέλους, ένα επιχείρημα σοβαρό, συγκροτημένο, πολιτικό.