Είμαστε όλοι Μεγάλοι Αδελφοί!

«Καταπολεμήστε το έγκλημα από τον καναπέ σας»: αυτό είναι το σύνθημα ενός νέου ιδιωτικού καναλιού της Βρετανίας, που επιδιώκει να μετατρέψει τους συνδρομητές του σε αυτοσχέδιους αστυνομικούς.

Ο Τζόζεφ Ακισάνυα δεν ξέρει άλλο τόπο από το Σόρντιτς, μια από τις πιο φτωχές συνοικίες του Λονδίνου. Εκεί γεννήθηκε, εκεί μένει, εκεί θα πεθάνει. Για να αγοράσει ένα μικρό δυάρι στον 18ο όροφο του πύργου Χαμπερντάσερ, που δεσπόζει στην Τσαρλς Σκουερ, χρεώθηκε μέχρι τον λαιμό. Και σήμερα δεν έχει μία. Αλλά δεν αντέχει να βλέπει άλλο την υποβάθμιση της γειτονιάς του. Κι όταν κτύπησαν την πόρτα του και του πρότειναν να γραφτεί σ' ένα καινούργιο κανάλι, το Σόρντιτς TV, δέχθηκε αμέσως - παρ' όλο που αυτό σημαίνει μια επιβάρυνση 15 λιρών το μήνα. Ο Τζόζεφ, όπως και οι περισσότεροι γείτονές του, έχουν συνδεθεί μέσω της τηλεόρασής τους με τις κάμερες που βλέπουν το δρόμο. Μόλις δουν κάτι ύποπτο, έναν κλέφτη, έναν έμπορο ναρκωτικών, κάποιον που ετοιμάζεται να γράψει ένα σύνθημα στους τοίχους, ειδοποιούν αμέσως την αστυνομία. Η ανωνυμία τους είναι εξασφαλισμένη.

«Δεν μπορείς να αφήσεις την αστυνομία να τα κάνει όλα μόνη της», λέει ο Τζόζεφ στην απεσταλμένη του Νουβέλ Ομπζερβατέρ. «Έχουμε μάτια για να τη βοηθάμε, πρέπει λοιπόν να τα κρατάμε ανοιχτά». Την περασμένη εβδομάδα, τρεις άνθρωποι βρέθηκαν νεκροί στο δρόμο, θύματα υπερβολικής δόσης. Τον περασμένο Νοέμβριο, ένας καβγάς σ' ένα μπαρ στοίχισε τη ζωή ενός 22χρονου. Ο ιδιοκτήτης του Marie Loyd, ενός παμπ που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της παρακολουθούμενης ζώνης, δεν αισθάνεται πια άνετα να κυκλοφορεί τη νύχτα στο δρόμο. Με τις κάμερες δεν είναι αντίθετος, παρ' όλο που πιστεύει ότι τα χρήματα θα μπορούσαν ίσως να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικότερα σε μια άλλη κατεύθυνση. Άλλοι έχουν σοβαρές επιφυλάξεις. «Δεν είμαστε στρατιωτάκια του κράτους», λέει ο ιδιοκτήτης ενός άλλου παμπ, του Prince Arthur. Και στο εστιατόριο The Real Greek, η πατρόνα έχει πολλή δουλειά για να συζητάει τέτοιες βλακείες.

Η Βρετανία είναι η χώρα με τις περισσότερες κάμερες ανά κάτοικο στον κόσμο: 50.000 στα λεωφορεία, 6.000 στο μετρό, 8.000 στους δρόμους. Χάρις σ' αυτές εντοπίστηκαν οι καμικάζι της 7ης Ιουλίου του 2005. Αυτές μελέτησαν οι αστυνομικοί για να συλλάβουν τον στραγγαλιστή του Ίπσουιτς. Αλλά το ίδιο το υπουργείο Εσωτερικών, με επίσημη έκθεσή του, αναγνωρίζει ότι οι κάμερες δεν έχουν μειώσει σημαντικά τον συνολικό αριθμό των εγκλημάτων στη χώρα. Το Σόρντιτς TV επιχειρεί έτσι να κάνει την υπέρβαση: μέχρι την ερχόμενη άνοιξη επιδιώκει να έχει συνδέσει με κάμερες το σύνολο των κατοίκων της περιοχής, κάπου 80.000 οικογένειες. Και στη συνέχεια θα «δικτυώσει» όλη τη χώρα. Να πληρώνεις για να γίνεις Big Brother, αυτός ο καπιταλισμός είναι ανεξάντλητος.