Κι όμως, η θάλασσα ήταν ήρεμη

Όλα τα εργαλεία της σύγχρονης τεχνολογίας έχουν ξεδιπλωθεί για να εντοπίσουν ένα χαμένο επιστήμονα. Μα η θάλασσα αποδεικνύεται πιο δυνατή. Η θάλασσα είναι ανίκητη.

Ο Τζιμ Γκρέι είναι ένας διάσημος, και ταυτόχρονα ιδιαίτερα δημοφιλής επιστήμονας της πληροφορικής. Αυτός άνοιξε το δρόμο στις συναλλαγές μέσω Διαδικτύου, αυτός δημιούργησε τη βάση δεδομένων που χρησιμοποιούν τα ΑΤΜ, αυτός βρίσκεται πίσω από τους δορυφορικούς χάρτες του Google Earth. Την περασμένη Κυριακή το πρωί ξεκίνησε με το ιστιοπλοϊκό του για τα Νησιά Φάραλον, 25 μίλια δυτικά του Σαν Φρανσίσκο, για να σκορπίσει στη θάλασσα την τέφρα της μητέρας του. Ήθελε να είναι μόνος. Η θάλασσα ήταν ήρεμη, η ορατότητα σχεδόν ιδανική, η διαδρομή απλή. Αλλά ο Τζιμ Γκρέι δεν γύρισε ποτέ. Εξαφανίστηκε μαζί με το σκάφος του, το Tenacious, που σημαίνει «γερό».

Μετά το πρώτο μούδιασμα, και τις μάταιες προσπάθειες της ακτοφυλακής, οι συνάδελφοί του αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να λύσουν το μυστήριο, ένα από τα πιο περίεργα θαλάσσια μυστήρια στη σύγχρονη ιστορία της Καλιφόρνια. Ο συνιδρυτής της Google Σεργκέι Μπριν ενεργοποίησε την πρόσβαση της υπηρεσίας σε δορυφορικές φωτογραφίες υψηλής ευκρίνειας, η Amazon κινητοποίησε τους επιστήμονές της για να τις σαρώσουν, ακόμη και η NASA έστειλε ένα από τα αεροσκάφη ER-2, που μοιάζουν μ' εκείνο το κατασκοπευτικό U-2 με το οποίο πετούσε ο Γκάρυ Πάουερς όταν κτυπήθηκε πάνω από τη Σοβιετική Ένωση, το 1960. Τα αεροσκάφη αυτά είναι εφοδιασμένα με κάμερες που μπορούν να εντοπίσουν μια βάρκα από ύψος 50.000 μέτρων. Οι δορυφόροι που τροφοδοτούν το Google Earth τροφοδοτούν και αυτές τις προσπάθειες. Αλλά το ιστιοπλοϊκό του Τζιμ Γκρέι δεν βρέθηκε πουθενά.

Η οικογένειά του αποκλείει την εκδοχή της αυτοκτονίας: ο 63χρονος επιστήμονας είχε παθιαστεί τον τελευταίο καιρό με την επεξεργασία της πιο μεγάλης βάσης δεδομένων της αστρονομίας στον κόσμο, της Sloan Digital Sky Survey. Αν ήταν θύμα κάποιου ιατρικού προβλήματος, όπως καρδιακής προσβολής, το σκάφος του θα συνέχιζε ακυβέρνητο και θα είχε κάπου εντοπιστεί. Αν είχε κάποιο ατύχημα, είχε πέσει για παράδειγμα πάνω σε καμιά φάλαινα, θα είχε προλάβει να στείλει SOS. Αλλά εκείνος απλώς εξαφανίστηκε. Όπως εξαφανίστηκε το 1938 ένας άλλος μεγάλος επιστήμονας, ο Ιταλός φυσικός Ετόρε Μαζοράνα, καθώς κατευθυνόταν από το Παλέρμο στη Νάπολι. Όπως χάθηκε στις 15 Απριλίου 1987 ο οικονομολόγος Φεντερίκο Καφέ, που βγήκε από το σπίτι του για να πάρει τσιγάρα και δεν επέστρεψε ποτέ.

Σε μια συνέντευξη που έδωσε το 2003, ο Γκρέι διηγιόταν πώς είχε ξεκινήσει μια νύχτα με μερικούς φίλους για να βυθίσουν μια παλιά βάρκα. Άνοιξε μια τρύπα στον πάτο και την έβλεπε να βυθίζεται, όταν συνειδητοποίησε ότι οι φίλοι που θα τον έβγαζαν στην ξηρά με τη δική τους βάρκα δυσκολεύονταν να τον εντοπίσουν στο σκοτάδι. «Καθόμουν εκεί φωνάζοντας και βουλιάζοντας», είπε. «Ήταν μια ενδιαφέρουσα σκηνή». Τελικά τον βρήκαν. Αλλά αυτή τη φορά δεν είναι τόσο τυχεροί.