Στην Ιταλία, πάντως, κάτι κινείται

Η ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Μάριο Μόντι και τον Λουκά Παπαδήμο αποτέλεσε ένα γεγονός που συζητήθηκε πολύ στην Ευρώπη και σ’όλο τον κόσμο. Πολλοί το είδαν θετικά: οι πολιτικοί που - ακουσίως ή εκουσίως - παραμέρισαν οδηγούσαν χωρίς αμφιβολία τις χώρες τους στην καταστροφή. Αλλοι διέκριναν μια επικίνδυνη παραβίαση των δημοκρατικών κανόνων και της λαϊκής κυριαρχίας, καθώς οι δύο τεχνοκράτες (σίγουρα) δεν είναι εκλεγμένοι και (ενδεχομένως) επιβλήθηκαν από την Ευρώπη, δηλαδή το Βερολίνο. Δεν έλειψαν και οι πονηροί, σαν τον γάλλο δημοσιογράφο και συγγραφέα Μαρκ Ρος, που υπενθύμισαν ότι ο Μόντι, ο Παπαδήμος και ο Μάριο Ντράγκι είχαν «συνεργαστεί» στο παρελθόν με την Γκόλντμαν Σακς.

Αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, η συνέχεια είναι γνωστή σε όλους: φτώχεια και γκρίνια στο εσωτερικό, πολλή δουλειά και πολύ παζάρι στο εξωτερικό. Εκεί, πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών έδωσαν και εξακολουθούν να δίνουν μάχη για τη μεγαλύτερη μείωση χρέους στην ιστορία. Εδώ, ασχολιόμαστε με το πότε θα γίνουν οι εκλογές και με το ποιος ξένος πολιτικός είναι περισσότερο υπεύθυνος για τη δυστυχία μας. Η περίοδος Παπαδήμου αντιμετωπίστηκε από την αρχή ως μια αναγκαία παρένθεση, ένα αναπόφευκτο διάλειμμα που έπρεπε να λάβει τέλος όσο το δυνατόν συντομότερα. Ανυπομονούμε να στείλουμε τον καθηγητή πίσω στο Χάρβαρντ – έστω κι αν πέτυχε απόλυτα στο έργο του.

Ας δούμε τώρα τι γίνεται και στην Ιταλία, 100 ημέρες και κάτι μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Μάριο Μόντι. Ο Μπερλουσκόνι τελείωσε οριστικά. Κανείς δεν βιάζεται να γίνουν εκλογές, κάτι απολύτως φυσιολογικό αφού μόλις το 8% των ψηφοφόρων διάκειται θετικά απέναντι στα υπάρχοντα κόμματα. Αντίθετα, όλοι αναρωτιούνται τι θα συμβεί όταν έρθει η ώρα για τις εκλογές, κάποια στιγμή στις αρχές του 2013. Δημοσκόπηση που τα αποτελέσματά της δόθηκαν στη δημοσιότητα αυτή την εβδομάδα δείχνει ότι αν ιδρυθεί ένα «κόμμα τεχνοκρατών» υπό τον Μάριο Μόντι, θα καταλάβει στις εκλογές την πρώτη θέση, μαζί με το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα. Αλλά ο σημερινός πρωθυπουργός λέει ότι δεν θέλει να παραμείνει στη θέση του.

«Με την κυβέρνηση Μόντι άλλαξαν τα πάντα», λέει στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς ο 37χρονος Ματέο Ρέντσι, που έθεσε υποψηφιότητα το 2009 για τη δημαρχία της Φλωρεντίας παρά την αντίθετη άποψη των βαρόνων του Δημοκρατικού Κόμματος και εξελέγη με 60%. Τώρα ζητά από τον αρχηγό του κόμματος Πιερλουίτζι Μπερσάνι να οργανώσει προκριματικές εκλογές για την ανάδειξη του υποψηφίου για την πρωθυπουργία. «Ηρθε η ώρα να μεταρρυθμίσουμε ολόκληρη τη χώρα», τονίζει, εξαπολύοντας επίθεση εναντίον των συνδικάτων, του νεποτιστικού πανεπιστημιακού συστήματος που καταστρέφει την αξιοκρατία, της κρατικής επιχορήγησης των κομμάτων, του αριθμού των βουλευτών που πρέπει να μειωθεί στο μισό και των πολιτικών που μοιάζουν με ληγμένα γιαούρτια.

Κάτι κινείται χωρίς αμφιβολία στη γειτονική χώρα. Δύσκολα μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τη δική μας.