Υπάρχουν και μοιραίοι άνδρες...

Αυτή τη φορά ο DSK δεν ξεσήκωσε θύελλα, ούτε από τους φίλους του ούτε από τους επικριτές του. Κι ας έμεινε 48 ώρες υπό κράτηση με μια απλή υποψία για «συνέργεια σε μαστροπεία». Κι ας πέρασε μια νύχτα σε ένα κελί 7 τετραγωνικών μέτρων. Κι ας διατυπώθηκαν σενάρια για άμεση ή έμμεση παρέμβαση του περιβάλλοντος Σαρκοζί στην υπόθεση. Ισως ο λόγος να είναι ότι η σκληρή αντιμετώπιση του πρώην διευθυντή του ΔΝΤ είχε γαλλική, και όχι αμερικανική υπογραφή. Ισως να μην υπήρχε εδώ μια μοιραία γυναίκα με ονοματεπώνυμο, αλλά πολλές «ανώνυμες» γυναίκες. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που μας έμεινε αυτή την εβδομάδα από την υπόθεση Κάρλτον είναι το επιχείρημα που χρησιμοποίησε ένας από τους δικηγόρους του Στρος-Καν για να υποστηρίξει ότι ο πελάτης του δεν ήξερε πως οι γυναίκες που του έστελναν ήταν πόρνες. «Σ’εκείνα τα πάρτυ», είπε στο γαλλικό ραδιόφωνο, «ο κόσμος δεν ήταν πάντα ντυμένος. Και σας προκαλώ να μου πείτε τη διαφορά ανάμεσα σε μια γυμνή πόρνη και μια κυρία της καλής κοινωνίας που δεν φοράει ρούχα».

Είναι πράγματι κάτι που σηκώνει πολλή φιλοσοφική συζήτηση – αν και μάλλον όχι στην αίθουσα ενός δικαστηρίου. Μια συζήτηση με μπόλικο σεξιστικό χρώμα, ασφαλώς. Αλλά ο όποιος σεξισμός δεν περιορίζεται σ’αυτό το θέμα. Γιατί άραγε αναφερόμαστε συνεχώς στο ρόλο της femme fatale στην Ιστορία και δεν μιλάμε ποτέ για τον homme fatal; Γιατί να απειλείται μόνο ένας άνδρας που ασκεί εξουσία από τον μαγνητισμό μιας γυναίκας και να μην ισχύει το ίδιο για μια γυναίκα; Τίποτα δεν αποκλείει σε τελευταία ανάλυση να δούμε αύριο μια δίκη με κατηγορούμενη μια θηλυκή εκδοχή του DSK.

Σε μια τέτοια δίκη, η Μέρι Ντιζέφσκι της Ιντιπέντεντ θα καλούσε ως βασικούς μάρτυρες υπεράσπισης την πρωθυπουργό της Αυστραλίας Τζούλια Γκίλαρντ και τη γερμανίδα καγκελάριο Αγγελα Μέρκελ. Ο «μοιραίος άνδρας» της πρώτης είναι ασφαλώς ο Κέβιν Ρουντ, προκάτοχός της στην πρωθυπουργία, που αντί μετά την ήττα του να γίνει πρόεδρος της αυστραλοκινεζικής επιτροπής φιλίας (αφού μιλά άψογα την κινεζική) δέχθηκε να αναλάβει το Υπουργείο Εξωτερικών. Αλλά στη μία το πρωί της περασμένης Τετάρτης, και ενώ βρισκόταν σε επίσημη επίσκεψη στην Ουάσινγκτον, υπέβαλε ξαφνικά την παραίτησή του καταγγέλλοντας τα απρόσωπα συμφέροντα που τον υπονομεύουν και την πρωθυπουργό που δεν τον προστατεύει. Ένα πραγματικό μελόδραμα, που θα κορυφωθεί τη Δευτέρα με μια νέα μονομαχία για την ηγεσία.

Η Σιδηρά Κυρία της Γερμανίας, πάλι, δεν θα μπορούσε παρά να έχει αρκετούς μοιραίους άνδρες. Τους δύο εκλεκτούς της προέδρους της χώρας, που παραιτήθηκαν ντροπιασμένοι. Τον επίσης εκλεκτό της πρώην υπουργό Αμύνης, τον ωραίο Καρλ-Τέοντορ κλπ τσου Γκούτενμπεργκ. Εντάξει, δεν είναι ακριβώς μοιραίοι, αφού έπληξαν απλώς το κύρος της, χωρίς να φτάσουν να την ανατρέψουν. Υπομονή, ποτέ δεν είναι αργά, και η άλλη Σιδηρά Κυρία είχε μέχρι το τέλος την ψευδαίσθηση της ανίκητης.