Τι κίνητρα εννοεί ο υπουργός;

Ο διάσημος τραγουδιστής Τζόνι Φοντέιν επισκέπτεται τον νονό του, τον Δον Βίτο Κορλεόνε, και του ζητά να μεσολαβήσει για να πειστεί ο διευθυντής ενός κινηματογραφικού στούντιο να του δώσει ένα ρόλο. «Θα του κάνω μια πρόταση που δεν θα μπορέσει να αρνηθεί», απαντά εκείνος. Λίγες ημέρες αργότερα, ο διευθυντής βρίσκει στο κρεβάτι του το κομμένο κεφάλι του αγαπημένου του αλόγου. Και ο Τζόνι παίρνει το ρόλο που ήθελε.

Η περίφημη φράση του Μάρλον Μπράντο από τον πρώτο Νονό (1972) έχει ψηφιστεί δεύτερη καλύτερη ατάκα όλων των εποχών. Κι είναι προφανές ότι από αυτήν εμπνεύστηκε – παραμονές της απονομής των Οσκαρ - ο γερμανός υπουργός Εσωτερικών Χανς-Πέτερ Φρίντριχ για να δηλώσει στο Σπίγκελ ότι «πρέπει να δώσουμε στους Ελληνες κίνητρα για την έξοδό τους από το ευρώ που δεν θα μπορέσουν να αρνηθούν». Είναι αλήθεια ότι προτιμάμε αυτή την ατάκα από εκείνη που ψηφίστηκε στην πρώτη θέση, «Ειλικρινά, γλυκειά μου, δεν δίνω δεκάρα» - ιδιαίτερα αν στη θέση του Κλαρκ Γκέιμπλ ήταν η Αγγελα Μέρκελ. Και πάλι, όμως, δεν μπορούμε να μην αναρωτηθούμε τι κίνητρα έχει στο μυαλό του ο πονηρός υπουργός, αφού δεν έχουμε καν οι έρμοι σοβαρά άλογα κούρσας για να τους κόψει το κεφάλι. Σε κάθε περίπτωση, μάλλον μεγάλη σημασία του δώσαμε: σύμφωνα με την ανταποκρίτρια της Γκάρντιαν στο Βερολίνο, τον συγκεκριμένο πολιτικό δεν τον παίρνουν στη Γερμανία πολύ στα σοβαρά. Και το πιθανότερο είναι ότι με τις δηλώσεις του αυτές, o επίδοξος γερμανός «Νονός» ήθελε απλώς να βελτιώσει τη θέση του μεταξύ των συντηρητικών ψηφοφόρων του Χριστιανοκοινωνικού Κόμματος στον πλούσιο γερμανικό Νότο.

Αρκετά πιο ανησυχητική είναι η σκηνή που περιγράφει ο "Σουμπέτερ" στο τελευταίο τεύχος του Εκόνομιστ. Σε μια διάσκεψη που οργάνωσε το περιοδικό την περασμένη εβδομάδα στο Λονδίνο με οικονομικούς αξιωματούχους και αναλυτές, ο δημοσιογράφος ρώτησε πόσοι από τους παρισταμένους πιστεύουν ότι η Ελλάδα θα αναγκαστεί τελικά να αποχωρήσει από το ευρώ. Σήκωσαν όλοι το χέρι τους. Όταν ρώτησε αν την Ελλάδα θα την ακολουθήσουν και άλλες χώρες, σήκωσαν το χέρι τους δύο στους τρεις. Κι εκείνος συμφώνησε μαζί τους, καθώς θεωρεί ότι αυτά που ζητούνται από την Ελλάδα είναι αδύνατον να εκπληρωθούν, ότι η χώρα μας θα ζητήσει και τρίτη φορά βοήθεια – ήδη αναφέρθηκαν στο ενδεχόμενο αυτό Σόιμπλε και Γιούνκερ – κι ότι αυτή τη φορά η απάντηση θα είναι αρνητική.

Το ενδεχόμενο αυτό δεν μοιάζει πλέον να φοβίζει τον κόσμο όσο θα έπρεπε, καταλήγει ο βρετανός αρθρογράφος. Το κακό είναι ότι έχει αρχίσει να μη φοβίζει και τους Ελληνες όσο θα έπρεπε. Γιατί αν μας φόβιζε, αν είχαν καταστεί σαφείς οι ολέθριες επιπτώσεις που θα έχει η επιστροφή στη δραχμή, ίσως να είχε αρχίσει κάτι να αλλάζει σ’αυτόν τον τυραννισμένο τόπο.