Μα γιατί φοράτε τα πουκάμισα ξεκούμπωτα;

«Λαμπρή δουλειά». Οταν στο οπισθόφυλλο ενός βιβλίου υπάρχει αυτή η φράση, η οποία ανήκει μάλιστα σ' έναν από τους παραδοσιακούς επικριτές του συγγραφέα, το βιβλίο προφανώς αξίζει. Πολύ περισσότερο μάλιστα στην περίπτωση που το βιβλίο κυκλοφορεί στην Αγγλία και η φράση δημοσιεύτηκε στους έγκυρους «Νιου Γιορκ Τάιμς». Μόνο που η φράση αυτή δεν είναι ξεκάρφωτη. Περιλαμβάνεται σε μια ολόκληρη παράγραφο, η οποία έχει ως εξής: «Ενας τρόπος να διαβάσει κανείς αυτό το βιβλίο είναι να το αντιμετωπίσει ως ένα κωμικό μυθιστόρημα, μια λαμπρή σάτιρα για τη ματαιοδοξία των συγγραφέων. Πρόκειται για λαμπρή δουλειά. Φοβάμαι όμως ότι ο συγγραφέας δεν έγραψε ένα κωμικό μυθιστόρημα. Μιλά απολύτως σοβαρά».

Πώς σχολιάζετε λοιπόν, αγαπητέ Μπερνάρ-Ανρί Λεβί, την επιλογή του βρετανού εκδότη σας να απομονώσει τη συγκεκριμένη φράση του Ιαν Μπουρούμα για την έκδοση του βιβλίου με τίτλο «Δημόσιοι Εχθροί» που γράψατε μαζί με τον Μισέλ Ουελμπέκ; «Εκτός από τη ματαιοδοξία, υπάρχει και η σεμνότητα των συγγραφέων», απαντά ο γάλλος φιλόσοφος στην Κάρολ Καντουόλαντρ της Γκάρντιαν. «Και τα δύο είναι παρόντα εδώ. Ισως να είναι ματαιόδοξο να λέμε ότι έχουμε τον όχλο εναντίον μας. Είναι όμως και σεμνό εκ μέρους μας να αναγνωρίζουμε ότι οι περιπτώσεις μας είναι λιγότερο σοβαρές από τόσα άλλα πράγματα στον κόσμο, όπως για παράδειγμα η Λιβύη».

Ισως να είναι μια από τις σπάνιες φορές που ένας ιδιαίτερα «μιντιατικός» διανοούμενος, ένας άνθρωπος που ούτε λίγο ούτε πολύ (θεωρεί ότι) έπεισε τον πρόεδρο της χώρας του να κηρύξει πόλεμο εναντίον της Λιβύης και θέλει τώρα να τον πείσει να στραφεί και κατά της Συρίας, εκτίθεται τόσο πολύ σε μια συνέντευξη. Ο BHL δεν ευθύνεται βέβαια για την επιλεκτικότητα του βρετανού εκδότη του. Ευθύνεται όμως για τις απαντήσεις που έδωσε στη βρετανή δημοσιογράφο. Γράφετε στο βιβλίο σας ότι τα δύο μεγάλα σας πάθη είναι το γράψιμο και οι γυναίκες. Δαπανάτε για τις δεύτερες εξίσου πολύ χρόνο όσο για τα πρώτα; «Δυστυχώς όχι. Εχω πάντως κι ένα τρίτο πάθος, την αγάπη για την περιπέτεια. Καμιά εξουσία. Καμιά πολυτέλεια. Κανένα υλικό αγαθό. Ούτε αυτοκίνητο δεν έχω». Πώς νομίζαμε ότι έχετε ένα υπέροχο σπίτι στο Μαρακές; «Ναι, φυσικά. Αλλά δεν μ' αρέσουν τα αντικείμενα. Δεν είμαι συλλέκτης. Ακόμη και τα βιβλία τ' αφήνω πίσω μου. Οταν αλλάζω σπίτι, αλλάζω και βιβλία».

Η δημοσιογράφος έχει κέφια. Ισως και να της αρέσει κατά βάθος ο συνομιλητής της. Είναι γνωστό ότι σας αρέσει να φοράτε τα πουκάμισα ξεκούμπωτα. Υπάρχει κάποια έλλειψη κουμπιών στη Γαλλία; «Οχι, μ' αρέσει να είμαι χαλαρός». Σας αρέσει να φυσά ο άνεμος το στήθος σας; «Ναι. Είναι μια μορφή ελευθερίας. Παραλίγο να συμβεί για τον λόγο αυτό διπλωματικό επεισόδιο με τον Πάπα. Δεν μπορώ να κουμπώσω ένα πουκάμισο μέχρι πάνω, ασφυκτιώ. Πρέπει να είμαι ελεύθερος». Αλληλούια.