Και με τον λαό και με τις αγορές

«O Ντομινίκ Στρος-Καν είναι αριστερός;». Με αυτό το προκλητικό ερώτημα κυκλοφόρησε την περασμένη Τρίτη η γαλλική Λιμπερασιόν . Από ισχυρός άνδρας της κυβέρνησης Ζοσπέν, και πρωτεργάτης του 35ώρου, ο DSΚ βρέθηκε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να επεξεργάζεται- και να επιβάλλει- σχέδια λιτότητας για χώρες με οικονομικά προβλήματα. Και τώρα θεωρείται από τους μισούς Γάλλους ο καταλληλότερος υποψήφιος του Σοσιαλιστικού Κόμματος για να αντιμετωπίσει στις προεδρικές εκλογές του 2012 τον Νικολά Σαρκοζί. Υπάρχει κάποια συνέχεια σε όλα αυτά; Με άλλα λόγια, είναι δυνατόν ένας πολιτικός να είναι φίλος και του λαού και των αγορών;

Ενα πρόσφατο επεισόδιο από την κοντινή μας (και όχι μόνο γεωγραφικά) Ρουμανία είναι αποκαλυπτικό. Σε ερώτημα που του τέθηκε στις 20 Μαΐου από το κανάλι France 2 για το πρόγραμμα λιτότητας στη χώρα αυτή, το οποίο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων περιορισμό κατά 25% των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων και κατά 15% των συντάξεων και των επιδομάτων ανεργίας, ο Στρος-Καν απάντησε ότι άλλες ήταν οι συστάσεις του ΔΝΤ. «Είπαμε στους Ρουμάνους ότι αν θέλουν να εξοικονομήσουν χρήματα πρέπει να αυξήσουν τη φορολογία των πλουσίων. Και μας απάντησαν ότι αρμόδιοι να αποφασίζουν είναι εκείνοι, όχι εμείς». Με άλλα λόγια, το ΔΝΤ βγήκε στη ρουμανική κυβέρνηση από τ΄ αριστερά! Αμεση ήταν η αντίδραση του Βουκουρεστίου. «Η Ρουμανία δεν έχει πλούσιους για να τους φορολογήσει», είπε ο υπουργός Οικονομικών. Ενας σύμβουλος του προέδρου κατηγόρησε τον DSΚ ότι κάνει προεκλογική εκστρατεία στην πλάτη των Ρουμάνων. Και ο ίδιος ο πρόεδρος Μπασέσκου προσφέρθηκε να του στείλει τον φάκελο που επέδωσε το Ταμείο στην κυβέρνηση: αύξηση του ΦΠΑ από 19% στο 24%, αύξηση του ενιαίου φόρου εισοδήματος από 16% σε 20% και μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων κατά 20%.

Η πρώτη παρατήρηση είναι ότι η Ρουμανία πήρε πράγματι σκληρότερα μέτρα από αυτά που της ζητήθηκαν. Η δεύτερη είναι ότι ο Στρος-Καν προσπαθεί πράγματι να οικοδομήσει ένα προοδευτικό προφίλ. Και για την Ελλάδα, άλλωστε, έχει δηλώσει ότι δεν επιθυμεί να τη «στραγγαλίσει». Η επιθυμία, βέβαια, είναι διαφορετικό πράγμα από την πράξη. Η πρώτη ανήκει στον χώρο της ψυχανάλυσης, η δεύτερη στον χώρο της πολιτικής. Οσο για το αν τελικά είναι ο DSΚ αριστερός, η απάντηση προϋποθέτει να δοθεί ένας σύγχρονος, έντιμος, περιεκτικός ορισμός της Αριστεράς. Κι αυτό δεν είναι καθόλου, μα καθόλου εύκολο.