Ενας µεγάλος µύθος

Οταν ο Μάικλ Σάµπον ήταν µικρός, οι γονείς του τού έλεγαν - είτε ανοιχτά είτε συγκαλυµµένα - ότι οι Εβραίοι είναι πιο έξυπνοι, πιο εύστροφοι και πιο πανούργοι από τους άλλους λαούς.

Ιδιαίτερες αποδείξεις για τον ισχυρισµό αυτό δεν χρειάζονταν: ήταν αρκετό ότι ένας φιλόσοφος σαν τον Μαϊµονίδη, ένας µαθηµατικός σαν τον Αϊνστάιν κι ένας γκάνγκστερ σαν τον Μέγιερ Λάνσκι ήταν όλοι τους Εβραίοι. Πράγµατι, µια µατιά να έριχνε ο µελλοντικός συγγραφέας στο πασχαλινό τραπέζι, έβλεπε παντού διάνοιες. Κι αν τυχόν είχε παρεισφρήσει κανένας βλάκας, απλώς απέστρεφε το βλέµµα του.

Να γιατί αποτελεί πάντα σοκ για έναν Εβραίο να συναντά χαζούς Εβραίους, γράφει στη «Χέραλντ Τρίµπιουν» ο συγγραφέας των «Περιπετειών των Καβάλιερ & Κλέι» (Εκδ. Λιβάνη). Οχι επειδή δεν είχε ποτέ ώς τότε συναντήσει έναν χαζό Εβραίο - το ποσοστό βλακείας µεταξύ των Εβραίων είναι το ίδιο µε όλους τους άλλους λαούς - αλλά επειδή τον έµαθαν από µικρό, είτε ανοιχτά είτε συγκαλυµµένα, να τους αγνοεί. Ετσι εξηγείται και το σοκ που έπαθαν πολλοί Εβραίοι βλέποντας τον βλακώδη τρόπο µε τον οποίο πραγµατοποιήθηκε η επέµβαση στο πλοίο «Μavi Μarmara». Αυτή τη φορά δεν µπορούσαν να αποστρέψουν το βλέµµα: υπήρχε αίµα και υπήρχε διεθνής κατακραυγή. Επρεπε λοιπόν να βρεθεί µια εξήγηση, ένα ιστορικό προηγούµενο, αλλά ήταν δύσκολο, η ιστορία των Εβραίων είναι γεµάτη από γενναίες πράξεις, πού να βρεθεί χώρος για τη βλακεία.

Στην πραγµατικότητα, λέει ο Σάµπον, όλα αυτά είναι ένας µεγάλος µύθος. Ακόµη και η συλλογική πράξη που θα µπορούσε να συνηγορήσει υπέρ της ευφυΐας των Εβραίων - η επιβίωσή τους διά µέσου των χιλιετιών παρά τους πολέµους, τις διώξεις και τη γενοκτονία - δεν είναι κάτι παραπάνω από το τέχνασµα που χρησιµοποιεί για να επιβιώσει ολόκληρο το ανθρώπινο είδος. Η παρουσία των Εβραίων ανάµεσα στους λαούς που δεν έχουν εκλείψει ακόµη δεν µπορεί να αποδοθεί σε κάποιο ιδιαίτερο γνώρισµα που δεν είχαν, ας πούµε, οι Τασµανοί ή οι ινδιάνοι Τάινο. Η ανθρώπινη επιβίωση αποτελεί εν τέλει θέµα τύχης, αποφάσεων που λαµβάνονται σε µακρινές πρωτεύουσες, µετεωρολογικών συνθηκών, πανδηµιών, µεταφυσικής.

Οι Εβραίοι δεν είναι ένας ιδιαίτερος λαός, καταλήγει ο συγγραφέας. Οι δύο τελευταίες δεκαετίες έδειξαν τόσο στους ίδιους όσο και στον υπόλοιπο κόσµο κάτι που ενυπήρχε από την αρχή στη σιωνιστική ιδέα: αν, όπως τονιζόταν το 1948 στην Ιδρυτική Διακήρυξη του Κράτους του Ισραήλ, οι Εβραίοι, όπως κάθε άλλο έθνος, δικαιούνται να ορίζουν τη µοίρα τους σε ένα κυρίαρχο κράτος, τότε οι ίδιοι αυτοί Εβραίοι, «όπως κάθε άλλο έθνος», είναι ικανοί για τη µεγαλύτερη πράξη βαρβαρότητας και βλακείας.