Θάλασσα βλακείας και ανοµίας

Πριν από 70 χρόνια, το βράδυ της 10ης Μαΐου 1940, ένας ιδιόρρυθµος βρετανός πολιτικός έµπαινε στο παλάτι του Μπάκιγχαµ. Τον δέχθηκε ο βασιλιάς και του έδωσε εντολή σχηµατισµού κυβέρνησης.

Ηταν βέβαια ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, ένας άνθρωπος που θα άφηνε τη σφραγίδα του στην παγκόσµια πολιτική. Οπως επισηµαίνει ο αµερικανός ιστορικός Πωλ Κένεντυ, οι επισκέψεις του στα βοµβαρδισµένα σπίτια του ανατολικού Λονδίνου, οι ξαφνικές πτήσεις του στην Αίγυπτο για να εµψυχώσει τους στρατιώτες, το αστείρευτο ενδιαφέρον του για τα νέα όπλα και τις νέες µορφές διεξαγωγής του πολέµου, έδωσαν νέα ορµή στο βρετανικό έθνος, καθώς και άλλα µικρότερα έθνη. Αλλαξε όµως ο Τσώρτσιλ, ή άλλοι µεγάλοι πολιτικοί, την πο ρεία του πλανήτη; Είχε δίκιο ο Τόµας Καρλάιλ όταν έγραφε το 1841 ότι «η ιστορία του κόσµου δεν είναι παρά η βιογραφία των µεγάλων ανδρών»; Ο συγγραφέας της «Ανόδου και πτώσης των µεγάλων δυνάµεων» προτιµά να συνταχθεί µε την άποψη του Μαρξ. «Οι ηγέτες δηµιουργούν τη δική τους ιστορία, αλλά όχι µε τον τρόπο που θέλουν αυτοί», έγραφε ο τελευταίος στη «18η Μπρυµαίρ».

«Δεν τη δηµιουργούν υπό συνθήκες που επιλέγουν οι ίδιοι, αλλά υπό συνθήκες που ήδη υπάρχουν, και έχουν µεταφερθεί από το παρελθόν». Οσες εξουσίες κι αν συγκέντρωσε ο Τσώρτσιλ, δεν µπόρεσε να εµποδίσει την επέλαση των ναζί. Ούτε την κατάληψη ενός µεγάλου µέρους της Βρετανικής Αυτοκρατορίας στην Απω Ανατολή από τους Ιάπωνες. Ούτε την αρπαγή της Ανατολικής Ευρώπης από τον Κόκκινο Στρατό. Ούτε την παρακµή και πτώση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.

Οταν ανέλαβε ο Αριέλ Σαρόν τα ηνία του Ισραήλ, πολλοί προέβλε ψαν ότι θα συνέχιζε το καταστροφικό έργο που είχε ξεκινήσει στη Σάµπρα και τη Σατίλα. Αντ' αυτού, ηγήθηκε της αποχώρησης των ισραηλινών στρατευµάτων από τη Γάζα. Οι αντιδράσεις ήταν έντονες, αλλά η επιχείρηση ολοκληρώθηκε. Αλλαξε το γεγονός αυτό το Ισραήλ ή γενικότερα τη Μέση Ανατολή; Οχι. Γιατί επί διακυβέρνησης τόσο του Σαρόν όσο και των διαδόχων του συνεχίστηκε µε ταχείς ρυθµούς ο εποικισµός των παλαιστινιακών εδαφών, ένα γεγονός που αποµάκρυνε όλο και περισσότερο την προοπτική δηµιουργίας ενός βιώσιµου, ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους. Ο Νετανιάχου παρέλαβε ένα Ισραήλ αρκετά απο µονωµένο - και το οδήγησε σε ακόµη µεγαλύτερη αποµόνωση. Η χθεσινή πολύνεκρη επιχείρηση επιβεβαιώνει την εικόνα ενός κράτους µε όλο και λιγότερους συµµάχους, κι ακόµη λιγότερους φίλους, που χάνει την ψυχραιµία του και επιτίθεται σε µια οµάδα ακτιβιστών οι οποίοι ήθελαν να παραδώσουν ανθρωπιστική βοήθεια σ' έναν πεινασµένο πληθυσµό. Η αιµατοχυσία ήταν αναµενόµενη.

Οπως έγραψε κι ο Γκιντεόν Λεβί στη «Χααρέτζ», οι ισραηλινοί ηγέτες οδηγούν τη χώρα σε µια θάλασσα βλακείας και ανοµίας.