Η µάχη των υπογραφών
Η έκκληση λέγεται JCall και δόθηκε στη δηµοσιότητα πριν από τη φονική επιχείρηση των Ισραηλινών. Περιέργως, οι άνθρωποι που την υπογράφουν δεν έχουν αυξηθεί θεαµατικά από τότε.
Η επίθεση εναντίον του Στόλου της Ελευθερίας έχει διχάσει όχι µόνο το Ισραήλ, αλλά και την εβραϊκή κοινότητα της διασποράς, όπου ακούγονται πολύ σκληρά λόγια για τις επιλογές της ακροδεξιάς ισραηλινής ηγεσίας. Στην πραγµατικότητα, αυτή η συζήτηση έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό. Ο συνεχιζόµενος εποικισµός των παλαιστινιακών εδαφών, η αποµάκρυνση του ενδεχοµένου δηµιουργίας ενός βιώσιµου παλαιστινιακού κράτους και η εισβολή στη Γάζα οδήγησαν πολλούς Εβραίους του εξωτερικού να κινητοποιηθούν υπέρ της ειρήνης και να ζητήσουν από την Ευρώπη και τις Ηνωµένες Πολιτείες να πιέσουν το Ισραήλ προς αυτή την κατεύθυνση. Αποκορύφωµα αυτής της εκστρατείας ήταν η «Εκκληση των Εβραίων της Ευρώπης για Λογική» (JCall), που κατατέθηκε στις 3 Μαΐου στο Ευρωκοινοβούλιο, στις Βρυξέλλες.
«Η συστηµατική ευθυγράµµιση µε την πολιτική της ισραηλινής κυβέρνησης είναι επικίνδυνη γιατί αντίκειται στα πραγµατικά συµφέροντα του ισραηλινού κράτους», τονίζεται στην έκκληση. Πρότυπό της είναι το street, ένα κίνηµα που δηµιουργήθηκε το 2008 στην Ουάσιγκτον από Δηµοκρατικούς Εβραίους φιλικά διακείµενους προς τον Οµπάµα, που ήθελαν να ακουστεί µια διαφορετική φωνή από το Αipac, το πανίσχυρο ισραηλινό λόµπι. «Το κείµενο αυτό απευθύνεται στους Εβραίους και τους φίλους του Ισραήλ, που βλέπουν την κυβέρνησή του να το οδηγεί στην αυτοκτονία», λέει ο ιστορικός Ελη Μπαρναβί, πρώην πρεσβευτής του Ισραήλ στη Γαλλία. Μεταξύ των πρώτων που το υπέγραψαν ήταν οι γάλλοι συγγραφείς Μπερνάρ-Ανρί Λεβί και Ντανιέλ Φίνκιελκροτ, ο ιστορικός Πιερ Νορά, η ψυχαναλύτρια Ελιζαµπέτ Ρουντινέσκο και ο ηγέτης των οικολόγων Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ. Στο τέλος του περασµένου µήνα είχαν συγκεντρωθεί κάπου 6.000 υπογραφές. Χθες το απόγευµα, είχαν φτάσει τις 6.571. Περιµέναµε κάτι περισσότερο.
Η απάντηση δεν άργησε. Μια οµάδα φιλοσόφων, µε πιο γνωστό τον Πιερ-Αντρέ Ταγκιέφ, έδωσε στη δηµοσιότητα µια αντιδιακήρυξη µε τίτλο «Ας υπερασπιστούµε τη λογική», όπου τονίζεται ότι «η ιδέα µιας ειρήνης που θα επιβληθεί στο Ισραήλ µέσω πίεσης, και συγκεκριµένα µε την επέµβαση των µεγάλων δυνάµεων, αντίκειται στη δηµοκρατία και το διεθνές δίκαιο και µυρίζει αποικιοκρατία». Εδώ, οι υπογραφές έφτασαν πολύ γρήγορα τις 14.000. Η συζήτηση - επιτέλους - έχει ανοίξει. Μετά το µακελειό αυτής της εβδοµάδας θα φουντώσει ακόµη περισσότερο. Και πρέπει να φουντώσει, γιατί υπάρχει κίνδυνος να εκδηλωθούν φαινόµενα αντισηµιτισµού που θα παρασύρουν δικαίους και αδίκους, ήδη ακούγονται οι γνωστοί φανατικοί που ζητούν καταστροφή του ισραηλινού κράτους, και ο φανατισµός αποτελεί τον χειρότερο σύµβουλο, απ' όπου κι αν προέρχεται.
5 Comments:
Η αντιπαράθεση των δύο διακηρύξεων, θα μπορούσε να αναπαραστήσει με πιστότητα την εσωτερική διαμάχη στις ΗΠΑ για την πολιτική σε σχέση με το Ισραήλ. Εδώ ένα κείμενο υποστήριξης της τζέυκώλ,
εδώ η αντιδιακήρυξη του Ταγκιέφ.
Και τα δυό μπιφτέκια είναι περίτεχνα καρικευμένα. τώρα, αν επισκεφτεί κανείς την κουζίνα, θα λιποθυμήσει από τη βρώμα και την αηδία (απαλάσσω τον αναγνώστη του σχολίου από τους λοιπούς αιματηρούς συνειρμούς).
Υποστηρίζω λοιπόν οτι το πεδίο συζήτησης που διανοίγουν τα δύο κείμενα δεν αφορά τη συντριπτική πλειοψηφία των συνανθρώπων μας και οτι ο πρώτος λόγος πρέπει επιτέλους να δοθεί στους υφιστάμενους την κατοχή παλαιστίνιους.
Οτι αν υπάρχει κάποια δυνατότητα ειρήνης, αυτή μάλλον περνάει μέσα από την αποκατάσταση των συνόρων των 67, την ίδρυση βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους δίπλα σε αυτό του Ισραήλ, την εφαρμογή των ψηφισμάτων του ΟΗΕ.
Το φοβερό βασανιστικό ερώτημα είναι όμως πια: μήπως είναι πολύ αργά;...
...κι όποιος έχει όρεξη για πραγματικά υψηλή κουζίνα, ας απολαύσει την αριστουργηματικά διατυπωμένη παρέμβαση/"ζέσταμα" του ντε Βιλπέν. Αδύνατο να διαφωνήσει κανείς.
Όποιος τώρα θέλει να διαβάσει και δυό αλήθειες, μπορεί να δει και αυτό. Από την πλευρά του δίκιου.
(Στα γαλλικά οι παραπομπές)
Οτι ο Μαυροπρόβατος θα επικαλούνταν τον ντε Βιλπέν, ομολογώ πως δεν το φανταζόμουν!
Οταν λοιπόν ο ωραίος ντε Βιλπέν ήταν υπουργός Εξωτερικών, πριν από πολλά χρόνια, είχα ρωτήσει τον εκπρόσωπό του γιατί η Γαλλία δεν αναλαμβάνει μια πρωτοβουλία για το Παλαιστινιακό. "Δεν είναι ώριμες οι συνθήκες", μου είχε απαντήσει. Τώρα κοντεύουν να σαπίσουν.
Οσο για το επιχείρημα ότι ο πρώτος λόγος ανήκει στους Παλαιστίνιους, είναι άνευ νοήματος. Τελούν υπό κατοχή και δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Αυτό που ζητούν λοιπόν οι προοδευτικοί άνθρωποι, και αναφέρεται στη διακήρυξη, είναι να πιέσουν οι ΗΠΑ και η ΕΕ το Ισραήλ να προβεί σε παραχωρήσεις.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Μα συμφωνώ αγαπητέ, απολύτως, ήλπιζα οτι είναι καθαρό τι γνώμη έχω για τα ωραία λόγια του απαστράπτοντος τέως πρωθυπουργού και υπεξ. Όμως για το ποιόν ν'ακούσουμε, δεν είναι ώριμες οι συνθήκες το Ισραήλ, οι φίλοι του, οι αντιφρονούντες του, οι υπερασπιστές του, όσοι ανησυχούν γι αυτό κτλ, να σταματήσουν να μονοπωλούν "κυβέρνηση και αντιπολίτευση" στο δημόσιο χώρο; Θα το χρωστούσαμε στους καλούς δημοσιογράφους, αν βλέπαμε κάποια στιγμή και την αλήθεια των άλλων...
Κι αυτό, ανεξάρτητα από το ποιοί μπορούν να κάνουν κάτι - όλοι τους γνωρίζουμε.
-Χρόνια και ζαμάνια είχαμε να διαλογίσουμε, καλό Σαββατοκύριακο!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home