Μπαµπούλας µε ανθρώπινο πρόσωπο

Διεθνής Νοµισµατική Τροµοκρατία: έτσι ερµήνευε τις προάλλες ο Νεόκοπος τα αρχικά ΔΝΤ. Κάποιοι λένε όµως ότι µε τον Ντοµινίκ Στρος-Καν τα πράγµατα έχουν αλλάξει πολύ.

Τον Νοέµβριο του 2007, όταν ο DSΚ ανέλαβε την ηγεσία του Διεθνούς Νοµισµατικού Ταµείου ύστερα από πρωτοβουλία του Νικολά Σαρκοζί που ήθελε να ξεφορτωθεί έτσι τον σηµαντικότε ρο πολιτικό του αντίπαλο, η εικόνα του οργανισµού ήταν στο ναδίρ. Δεν είχε γίνει καµιά σοβαρή πρόβλεψη για τη χρηµατοπιστωτική κρίση, δεν είχε υπάρξει καµιά προειδοποίηση για την τοξικότητα των οµολόγων, και καµιά χώρα δεν ήθελε να δανειστεί από το ΔΝΤ. Ο νέος managing director αποφάσισε τότε να απο µακρύνει κάπου 500 στελέχη της «παλιάς λογικής» και να τα αντικαταστήσει µε πολιτικά πρόσωπα. Η υπουργός Οικονοµικών της Λιβερίας Αντουανέτ Σαγιέ ανέλαβε το τµήµα της Αφρικής, ο πρώην πρωθυπουργός της Πολωνίας Μαρέκ Μπέλκα το τµήµα της Ευρώπης, ενώ σε λί γες ηµέρες τοποθετείται σε ρόλο ειδικού συµβούλου ο πρώην υπο διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Κίνας Τσου Μιν. «Ο ΣτροςΚαν καθάρισε την παλιά φρουρά και τοποθέτησε γύρω του ανθρώ πους έξυπνους και πιστούς», λέει στον «Νουβέλ Οµπζερβατέρ» ο καθηγητής στο ΜΙΤ Σάιµον Τζόνσον, πρώην σύµβουλος του ΔΝΤ που τον Σεπτέµβριο του 2008 έδωσε τη θέση του στον Ολιβιέ Μπλανσάρ.

Μαζί µε τα πρόσωπα, άλλαξε και το λεξιλόγιο του Ταµείου. «Ο DSΚ κατάλαβε ενστικτωδώς την έκταση της χρηµατοπιστωτικής κρίσης, τις κοινωνικές επιπτώσεις που θα µπορούσε να έχει, τον κίνδυνο επέκτασής της στις φτωχές χώρες», τονί ζει ο Ούρι Νταντούς, οικονοµολό γος από το Carnegie Εndowment for Ιnternational Ρeace, ένα από τα γνωστότερα think tanks της Ουάσιγκτον. Τον Ιανουάριο του 2008 µάλιστα, στο φόρουµ του Νταβός, ο Στρος-Καν δεν δίστασε να ζητήσει από τις κυβερ νήσεις που είχαν περιθώρια ελιγµών να αυξήσουν τις δηµόσιες δαπάνες για να σώσουν την παγκόσµια οι κονοµία. Οι λακέδες του αµερικανικού ακραίου φιλελευθερισµού έγιναν ξαφνικά κεϋνσιανοί; Ή ο µπαµπούλας έβαλε ανθρώπινο προσωπείο για να ξεγελάσει τα παιδάκια;

«Ας πούµε ότι ο DSΚ κατάφερε να µειώσει τις αντιστάσεις», σηµειώνει ο Πάουλο Νογκέιρα Μπατίστα, αντιπρόσωπος της Βραζιλίας και άλλων οκτώ χωρών της Νότιας Αµερικής και της Καραϊβικής. Πολλά θα εξαρτη θούν από το αν ο σοσιαλιστής διευθυντής του ΔΝΤ αποφασίσει τελικά να διεκδικήσει την προεδρία της χώρας του. «Εχει ακριβώς τον χρόνο να σώσει την Ελλάδα, και στη συνέχεια την Πορτογαλία, την Ιρλανδία και την Ισπανία, προτού τα βροντήξει κι αφήσει τα δύσκολα στον διάδοχό του», σαρκάζει ο Ντέσµοντ Λάσµαν, ένας ευρωσκεπτικιστής από το (νεοφιλελεύθερο) Αmerican Εnterprise Ιnstitute.

Τo ΔΝΤ δεν ταυτίζεται βέβαια κατ’ ανάγκην µε τις επιλογές του διευθυντή του, όπως ενδέχεται να διαπιστώσουµε κατά την κρίσιµη, εξαιρετικά κρίσιµη εβδοµάδα για την ελληνική οικονοµία που αρχί ζει σήµερα. Ψυχραιµία και σύνεση λοιπόν, οι κορόνες τροµοκρατούν και παραπλανούν.