Ένα προαναγγελθέν ναυάγιο

«Φτιάξε κυβέρνηση με την Τζίπι Λίβνι, διώξε τον Λίμπερμαν και τον Γισάι, προχώρα στη διαίρεση της γης και δώσε τέλος στην κατοχή. Αλλιώς, θα βουλιάξεις και θα παρασύρεις κι εμάς μαζί σου».

Αυτές είναι οι συμβουλές που έδωσε χθες στον πρωθυπουργό Νετανιάχου ο αρθρογράφος της Χααρέτζ Ελντάντ Γιανίβ. Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με τα ισραηλινά πράγματα, η Λίβνι είναι αρχηγός της αντιπολίτευσης και πρώην υπουργός Εξωτερικών. Ο Άβιγκντορ Λίμπερμαν είναι ο σημερινός υπουργός Εξωτερικών και ο άνθρωπος που έχει προτείνει τον βομβαρδισμό της Αιγύπτου. Ο Έλι Γισάι είναι αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, υπουργός Εσωτερικών, αρχηγός του θρησκευτικού κόμματος Shas- χάρις στο οποίο ο Νετανιάχου είναι πρωθυπουργός- και ο άνθρωπος που ανακοίνωσε την κατασκευή 1.600 νέων διαμερισμάτων στην Ανατολική Ιερουσαλήμ την ώρα που επισκεπτόταν το Ισραήλ ο αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ο αρθρογράφος δεν ανησυχεί ότι μπορεί να ξεσπάσει μια τρίτη ιντιφάντα. Οι παλαιστινιακές διαδηλώσεις των τελευταίων ημερών μπορεί να είναι βίαιες, οι πιο βίαιες από τότε που ανέλαβε την εξουσία ο Νετανιάχου πριν από έναν χρόνο, αλλά έχουν περιοριστεί κυρίως στα χωριά γύρω από την Ιερουσαλήμ. Η Παλαιστινιακή Αρχή δεν επιθυμεί αυτή τη στιγμή μια έκρηξη που θα έθετε υπό αμφισβήτηση την εξουσία της και δεν είναι διατεθειμένη να στραφεί εναντίον του Ισραήλ. Η Χαμάς που οργάνωσε την προχθεσινή «Ημέρα της Οργής» έχει περιορισμένη επιρροή έξω από τη Γάζα. Και τα αραβικά μέσα ενημέρωσης, που οραματίζονται την «Ιντιφάντα της αλ-Κουντς», ξεχείλιζαν πάντα από παχιά λόγια.

Αυτό που φοβούνται σήμερα οι σοβαροί πολιτικοί αναλυτές στο Ισραήλ είναι ότι η ακραία πολιτική του πρωθυπουργού τους και των συμμάχων του απομακρύνει εκ των πραγμάτων τη λύση των δύο κρατών και φέρνει πιο κοντά τη λύση ενός ενιαίου, δι-εθνικού κράτους δύο εθνών. Τον κίνδυνο αυτόν τον επισήμανε πρώτος ο πρώην πρόεδρος του ισραηλινού Κοινοβουλίου Αβραάμ Μπεργκ με άρθρο του που δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο του 2003 στην Γκάρντιαν και είχε τίτλο «Το τέλος του σιωνισμού». Επτά χρόνια μετά, το εφιαλτικό σενάριο είναι το ίδιο: αν δεν φροντίσουμε να δημιουργηθεί ένα βιώσιμο παλαιστινιακό κράτος, αργά ή γρήγορα (και μάλλον γρήγορα) θα μετατραπούμε σε μια σύγχρονη εκδοχή του απαρτχάιντ, όπου η μειοψηφία (οι Εβραίοι) θα διοικεί την πλειοψηφία (τους Άραβες). Αυτό, η διεθνής κοινότητα δεν θα το επιτρέψει.

Μπορεί ο Νετανιάχου να αλλάξει ξαφνικά ρότα και να γίνει ένας δεύτερος Νταβίντ Μπεν Γκουριόν; Όλα είναι δυνατά στην πολιτική. Μια ματιά στον χάρτη της Δυτικής Όχθης όμως, το 60% της οποίας έχει ήδη «φαγωθεί» από εβραϊκούς οικισμούς, χώρους ασφαλείας και κλειστές στρατιωτικές ζώνες, είναι αρκετή για να οδηγήσει ακόμη και τον πιο αισιόδοξο στην απελπισία.