Σάββατο, Ιανουαρίου 30, 2010

Τεχνολογικό θαύμα




Η γυναίκα του τον είχε παρατήσει. Τα παιδιά του ζούσαν στο σπίτι της μητέρας τους, οι γονείς του και ο αδελφός του στην άλλη άκρη της Αμερικής. Ήταν προπαραμονή Χριστουγέννων. Αισθανόταν αφόρητη μοναξιά. Και στο μυαλό του τριγυρνούσε μια έρευνα που έδειχνε ότι τα συναισθήματα θλίψης και απομόνωσης μεταδίδονται από εκείνον που τα νιώθει όχι μόνο στους φίλους του, αλλά και στους φίλους των φίλων του. Υπήρχε λοιπόν κίνδυνος να κολλήσει την αρρώστια του η μισή Αμερική.

Παρ΄ όλα αυτά - και αφού δεν είχε τίποτα καλύτερο να κάνει - ο 45χρονος συγγραφέας Ουόλτερ Κερν κάθησε μπροστά στον υπολογιστή του και μπήκε στο Facebook. Δεν ήταν κανένας μανιακός των κοινωνικών δικτύων, το αντίθετο μάλιστα. Τον προηγούμενο μήνα είχε διατρέξει για επαγγελματικούς λόγους τις σελίδες τριών καλά δικτυωμένων συναδέλφων του και είχε γίνει «φίλος» με καμιά 300αριά αγνώστους. Δύσκολα θα του έλυναν αυτοί το πρόβλημα. Ήθελε όμως απεγνωσμένα με κάποιον να μιλήσει. Και δεν θα τον πείραζε αν του καθόταν μία από τις μόνες και ωραίες κυρίες της λίστας.

Ε, λοιπόν, μια τέτοια κυρία ήταν εκείνη την ώρα online, άρα θεωρητικά ήταν διαθέσιμη για chat. Μέσα σε δευτερόλεπτα είχε τσεκάρει τη φωτογραφία της και τα βασικά της χαρακτηριστικά, τα είχε εγκρίνει, και της είχε στείλει μήνυμα χωρίς να περιμένει πολλά. Η έρευνα που είχε διαβάσει, άλλωστε, τόνιζε ότι η αρνητική διάθεση προκαλεί ακόμη αρνητικότερη διάθεση. Να όμως που μερικές φορές οι έρευνες διαψεύδονται από τη ζωή. Την απάντηση δεν τη θυμάται, έχει περάσει πια πάνω από χρόνος. Είναι σίγουρος πάντως πως ήταν κάτι του τύπου «Έχω διαβάσει κι έχω λατρέψει ό,τι λέξη έχεις γράψει, αχ, τι κρίμα που δεν σε ήξερα νωρίτερα;». Τέλος πάντων, κάτι τέτοιο.

Το ότι δεν είχαν γνωριστεί νωρίτερα αποδείχθηκε πως δεν ήταν και τόσο σημαντικό. Όπως γράφει ο Κερν στο περιοδικό των Νιου Γιορκ Τάιμς, ήδη γιορτάζουν ένα χρόνο έγγαμου βίου. Κι αν για πολλούς Αμερικανούς αυτός ο χρόνος ήταν δύσκολος- απολύσεις, χρέη, κατασχέσεις σπιτιών- εκείνος είναι ευτυχισμένος. Με βάση λοιπόν την ίδια έρευνα που του είχε προκαλέσει κατάθλιψη, η ευτυχία του μπορεί να μεταδοθεί στη μισή Αμερική.

Ηθικό δίδαγμα: η τεχνολογία κάνει μερικές φορές θαύματα. Κι αν με το Facebook μπορείς με λίγη τύχη να βρεις σύντροφο, με το iΡad που παρουσίασε αυτή την εβδομάδα ο Στιβ Τζομπς μπορείς προφανώς να κάνεις ακόμη περισσότερα πράγματα. Προκύπτει βέβαια ένα ερώτημα. Αν αυτά τα μηχανήματα είναι ικανά να θεραπεύσουν τη μοναξιά σου, μπορούν αν μια μέρα μετανιώσεις να σου τη φέρουν πίσω;

2 Comments:

At 1/2/10 3:10 μ.μ., Blogger Jenna H. said...

Σύντροφε Μητσέ, πάλι παπαριές γράφεις... Σε 10 χρόνια θα διαβάζουμε τα τωρινά παλαιοκομμουνιστικά σου άρθρα και θα γελάμε βλέποντας πως έπεσες σε όλα έξω. Απορώ γιατί σε πληρώνουν στα ΝΕΑ για να γράφεις τέτοιες αρλούμπες. Προφανώς είσαι ένα από τα αριστερά τους άλλοθι

 
At 1/2/10 4:41 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Κι εσένα ρε φίλε τι σε κόφτει ποιος με πληρώνει και γιατί; Εσύ τα δίνεις;

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home